Pytanie: Pan twierdzi, że jeśli będziemy dobrze odnosić się do siebie nawzajem, to podążymy dobrą drogą rozwoju, a jeśli nie, to drogą cierpienia. Ale w to trzeba jeszcze uwierzyć.

Nie uczą nas tego w szkole, ani w żadnym innym miejscu. Nawet jeśli w to uwierzyłem, to pojawia się kolejny problem: muszę w jakiś sposób zrealizować połączenie z innymi, którzy mogą o tym nawet nie myśleć. Skąd w ogóle wzięła się ta wiedza? Kto powiedział, że trzeba zachowywać się dokładnie tak?

Odpowiedź: Wszystko to zostało napisane tysiące lat temu, znacznie wcześniej niż pojawiła się wszelka inna wiedza.

Komentarz: Od tysięcy lat walczymy i niszczymy się wzajemnie i nie mamy żadnego związku z miłością, jednością i właściwymi relacjami.

Odpowiedź: To prawda. Ale widzisz, że są jednak ludzie, którzy odważnie mówią wszystkim wokół: „Żyjmy w pokoju. Pracujmy przeciwko naszemu egoizmowi, który jest przyczyną całego naszego cierpienia. Bądźmy dla siebie dobrzy”. Ale to przechodzi jakby obok naszych uszu, nie dociera do wnętrza, do naszych serc, które chciałyby słuchać tylko oszczerstw.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 14.03.2024

Kategorie: Kryzys, globalizacja, Praca duchowa