Pytanie: Na kongresie w Wilnie otworzyły nam się nowe „drzwi”. Jak możemy postawić stopę w drzwiach i nie pozwolić im się zamknąć?

Odpowiedź: Przede wszystkim powinniśmy bać się takiej straty, drżeć o wielkość osiągniętego stanu, wzmacniać wrażenie, które w nas powstało, na ile to tylko możliwe.

Nie wejdziemy w te drzwi tak od razu. Będziemy potrzebować miesięcy, aby to zrealizować. Ponieważ wkraczamy w fazę porodu, a poród może przebiegać w różny sposób: czasem trwa kilka dni, a czasem kilka tygodni. Tak czy inaczej, jak długo by to nie trwało, chodzi tu o proces porodowy, a nie o jednorazowe wydarzenie.

Jesteśmy w drodze i jeżeli chcemy, by ten proces dalej się rozwijał, musimy przyjąć go w odpowiedni sposób. Będziesz kontynuować tę drogę nie dlatego, że jest przyjemna i uroczo ekscytująca. Dla ciebie nie jest ważny ten stan sam w sobie – ważne jest, że wiesz, iż sprawia Stwórcy maksymalną przyjemność. Wektor musi zostać odwrócony z otrzymywania na obdarowywanie.

Jeśli dodasz tą intencję, wówczas pójdziesz naprzód. Chociaż ma to w tej chwili mdły posmak, lecz zagwarantuje Ci postęp. Później odczujesz prawdziwy smak – ale już w kontakcie ze Stwórcą, w darowaniu. A teraz przyciągasz Światło, aby ono to zrealizowało.

Lecz jeśli jesteś pełen entuzjazmu z powodu przyjemnych odczuć, jeżeli cieszysz się z tego, że nareszcie skosztowałeś wspaniałość połączenia z przyjaciółmi, to uczucie to ma gorzki smak egoizmu i dlatego nie będzie się utrzymywać. Ponieważ ważne jest, abyś rozwijał się dalej, dlatego ten stan zostanie ci zabrany. Otrząśniesz się, zapomnisz o nim i będziesz poszukiwał dalej i ponownie wrócisz do tego, jednak już z większą gotowością, nie z sentymentem, lecz przeniknięty intencją.

Z lekcji na temat „Pytania dotyczące kongresu”, 26.03.2012

Kategorie: Kongresy, wydarzenia, Naprawa, Połączenie, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Rozwój, Stwórca