Pytanie: Jaka jest różnica między otrzymywaniem pragnienia od mas a potrzebą, którą powinniśmy mieć podczas studiów? Na przykład przed czytaniem Księgi Zohar zawsze mówi Pan, że teraz potrzebny jest chisaron, duchowy głód, wspólne pragnienie.

Odpowiedź: Oczywiście! Bez wspólnego pragnienia nic nie może być! Tylko wspólne pragnienie wznosi się do góry. Tylko poprzez wspólne pragnienie można wywołać światło, inaczej nie ma z nim zgodności, nie ma kontaktu. Żeby doszło do kontaktu, wszystkie wypukłości i wklęsłości w stykających się urządzeniach muszą być takie same.

Dlatego jeśli będziesz działał sam, nie będzie kontaktu. Najpierw musisz zaopatrzyć się w pragnienia mas, co nazywa się „wspólną modlitwą”. Kiedy ją wznosisz, podnosisz to wspólne pragnienie, aby je napełnić. Czyniąc to jakby prosisz za nich: „Daj mi dla nich!”.

Ale najpierw musisz otrzymać od nich ich pragnienia, więc tutaj konieczne jest rozpowszechnianie, połączenie z innymi, wyjście na świat zewnętrzny. Inaczej z twoich zajęć nie będzie żadnego sensu, jeśli nie będziesz miał celu napełnienia kogoś.

A gdzie jest ten cel – napełnienia kogoś? Proszę pokazać to praktycznie. Kabała jest bardzo praktyczną nauką, w przeciwnym razie nie odkrywałaby się obecnie! Inaczej siedziałbym cicho, spokojnie pisał swoje książki i tyle.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Korzyści z postu”

Kategorie: Praca duchowa, Rozpowszechnianie metody