Pytanie: Czy istnieje jakiś związek pomiędzy myślą i dziesiątką?

Odpowiedź: Dziesiątka – to duchowa myśl. Nawet jeśli jest zła, pomimo wszystko to jest już poważna duchowa myśl. A gdy człowiek jest sam, to jest to coś niedokończonego, tj. pewna fluktuacja, przypadkowa przeszkoda.

Grupa powinna włączyć w siebie kilka osób, niekoniecznie dziesięć. Mówimy o tym „dziesiątka,“ dlatego że jest to najbardziej optymalny, dobry warunek. Ale nawet jeśli razem zbierają się nie dziesięć, a 3-4 osoby – to już jest to grupa. Wskazane jest aby zbierało się od trzech osób i powyżej. Wtedy ich wpływ na wszechświat jest poważny i ich wspólne myśli mogą już wpływać na cały system.

Z lekcji w języku rosyjskim, 03.02.2019

Kategorie: Dziesiątki, Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi, Różne

Pytanie: Jak właściwość wiary (chasadim) może przekształcić się we właściwość wiedzy (chochma)? Czy właściwości duchowe mogą przenikać jedna w drugą?

Odpowiedź: Nie. Właściwość wiary – to właściwość obdarzania. A jeśli posiadam właściwość obdarzania i jest ona wystarczająco silna, to wtedy mogę już otrzymać w nią odczucie Stwórcy, które nazywa się „światło chochma”.

Pytanie: Mówi Pan że: „nie ma wiary”. Ale przecież mówimy: „wiara w nauczyciela”, „wiara w przyjaciela”, „wiara w książkę”, „wiara w Stwórcę”?

Odpowiedź: To nie jest ta wiara, którą ma na myśli Kabała. W Kabale wiara – to siła, z którą mogę tworzyć, działać. Jest to możliwość, by być podobnym do Stwórcy.

Pytanie: Od czego zacząć znajomość Kabały dla absolutnie nowej osoby? Którego kabalistę lepiej czytać z pierwotnych źródeł: Rabasza, Baal HaSulama, czy może Pana książki?

Odpowiedź: Radziłbym czytać swoją książkę „Osiąganie Światów Wyższych”. Chociaż nie uważam jej za pierwotne źródło, ale myślę, że jest to najbardziej odpowiednia książka jako wstęp i pierwsze zapoznanie się z Kabałą. W pewnym stopniu jest to lekki przekład „Szamati”.

Pytanie: Jeśli rozwój człowieka był w świadomości odczucia, a on umarł w wieku 10, 12, 14 lub 17 lat, to czy przy następnej reinkarnacji świadomość i uczucia będą w tym samym wieku? I czy będzie to dusza czy duch?

Odpowiedź: To co człowiek przechodzi w tym życiu naturalnie nigdzie nie przepada, dalej kontynuuje swoją drogę.

Pytanie: Nie widzę gdzie mogę realizować się na tym świecie dla podtrzymania potrzeb materialnych. Znajduję się jak w ciemności. Czy należy skierować wszystkie wysiłki na zajęcia, znaleźć grupę i studiować z wiarą w to, że właśnie znajdę zrozumienie?

Odpowiedź: Myślę że człowiek powinien zdobyć jakiś zawód który pozwoliby mu utrzymać siebie i rodzinę na normalnym poziomie, bez żadnych zbytków. A całą resztę czasu poświęcać duchowemu rozwojowi. To z pewnością już będzie absolutnie optymalne życie.

Pytanie: Co to jest rozum z punktu widzenia Kabały?

Odpowiedź: Rozum z punktu widzenia Kabały – to światło Chochma, które napełnia światło Chasadim.

Z lekcji w języku rosyjskim, 23.12.2018

Kategorie: Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi, Różne

Pytanie: Co zrobić jeśli pytanie o „sens życia’’ traci swoją ostrość po kilku latach nauki, i studiowanie przekształca się w nawyk, hobby, styl życia? Gdy czuję że nie robię postępu.

Odpowiedź: To że nauka zmienia się w styl życia – to bardzo dobrze.

Samodzielnie zacząłem zajmować się Kabałą od 1976 roku. W 1979 r. znalazłem swojego nauczyciela Rabasza i w 1982 r. przeniosłem się do niego. Zajmuję się Kabałą 40-45 lat, to jest całe moje życie.

Niczego w swoim życiu nie żałuję. Patrzę na moich rówieśników którzy wciąż są zdrowi i widzę że niczego nie straciłem. Wręcz przeciwnie rozumiem w życiu nie mniej niż oni, może nawet więcej. Cieszę się z tego że mam studentów i w nich widzę dalszą przyszłość.

Nie wyobrażam sobie, że Kabała mogłaby kogoś rozczarować. Nawet jeśli człowiek przyszedł do Kabały na jakiś czas, a potem powrócił do swego normalnego życia, to pomimo wszystko coś zyskał, dodał do swojej duszy wielkie Wyższe światło.

I chociaż to światło teraz znajduje się w stanie zamrożenia „stand by”, to jednak duchowość nigdzie nie znika. Jest to wieczny stan, tylko teraz jest „uśpiony’’. Ale przyjdzie czas że w pewnym momencie ponownie obudzi się w człowieku, a wtedy dalej będzie kontynuował swoją duchową drogę.

Z lekcji w języku rosyjskim, 11.11.2018

Kategorie: Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi, Różne, Sens życia

Pytanie: Jaki jest cel studiowania nauki Kabały?

Odpowiedź: Baal HaSulam podaje czysto kabalistyczną definicję celu nauki Kabały: odkrycie człowiekowi Stwórcy w naszym świecie.

Cel każdej lekcji zależy od studiowanego materiału. Sam materiał nastraja człowieka, by zbliżyć się do odkrycia Stwórcy, skierować się ku osiągnięciu celu. Tak jak przed rozpoczęciem gry nastraja się instrument muzyczny, tak samo człowiek musi nastroić się na poznanie Stwórcy.

Pytanie: Czy to bardziej zależy od samego człowieka, czy od tego o czym jest napisane w tej czy innej książce? Czy istnieje w książkach kabalistycznych jakaś cudowna moc?

Odpowiedź: Istnieje cudowna moc, ale nie w samych książkach, między stronami lub między literami, a w oddziaływaniu tekstu na człowieka.

Chodzi o to, że kabaliści którzy napisali książki, wyrażali przy tym swoje wewnętrzne osiągnięcia. Mamy na myśli ludzi, którzy znajdowali się w odczuciu Wyższego świata. Wszystko co wyrażali na papierze, związane jest z ich wewnętrznymi osiągnięciami duchowymi.

Dlatego też, gdy czytamy ich teksty, to czy tego chcemy czy nie, to i tak wpływają na nas. Dokładniej możnaby powiedzieć to, że schodzi na nas wpływ światła które stopniowo nas zmienia.

Komentarz: Ale gdy na przykład czytam jakąś dramatyczną historię, to ona również wpływa na mnie. Mogę płakać lub śmiać się.

Odpowiedź: Tak. Ale ona wpływa na ciebie czysto psychologicznie. A w Kabale możesz czytać, nic nie rozumiejac, a ten tekst pomimo wszystko na ciebie wpływa i zaczynasz stopniowo odczuwać, że coś się w tobie dzieje.

Czujesz, że w tym tekście i w tobie istnieją jakieś wewnętrzne siły, wewnętrzne „podwodne prądy”, które gdzieś cię przyciągają, nastrajają w specjalny sposób twoje myśli i uczucia. Nagle stajesz się trochę inny, jakby bardziej wszechstronny, bardziej celowy. Właśnie w ten sposób manifestuje się oddziaływanie źródeł kabalistycznych na człowieka.

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 20.11.2018

Kategorie: Nauka Kabały, Pytania&Odpowiedzi, Różne

Wiadomości: Obecnie na świecie trwa masowe wymieranie owadów. Ich upadek może doprowadzić do katastrofalnego zjawiska grawitacyjnego kolapsu – ostrzegają ludzkość naukowcy. W ciągu dwóch dziesięcioleci zginęło ponad 40% gatunków. Znikając z powierzchni Ziemi, zabiorą ze sobą także inne zwierzęta.

Tak samo ucierpią ptaki, płazy, gady, ryby oraz człowiek. Wzrośnie liczba karaluchów, much – o czym oczywiście na ten temat nie pisze się.

Odpowiedź: Ziemia stopniowo wymiera.

Komentarz: Pszczoły znikają. To jest ostrzeżenie że będzie źle.

Odpowiedź: Oczywiście. Dlatego że pszczoły są niezbędne w procesie rozmnażania roślinnego świata. To jest wielki problem!

Pytanie: Czy można to zatrzymać metodami naukowymi, tak jak próbują to zrobić teraz naukowcy?

Odpowiedź: Nie, nie można tego tak zrobić. W żaden sposób. Jak stworzyć sztuczne pszczoły?

Pytanie: To znaczy że Pan nie wierzy w system „pszczoły-roboty”?

Odpowiedź: Ja nie wierzę w żadne sztuczki człowieka, w które inwestuje miliardy. Nie wierzę w to, że pieniądze mogą pomóc w powstrzymaniu moralnego upadku ludzkości, upadku ludzkości w jego wzajemnych stosunkach, relacjach do siebie nawzajem, tak aby pomóc ludzkości przetrwać. Ludzkość zmierza do stanu, kiedy sama siebie pogrzebie.

Wszystkie te naukowe sztuczki mają odwrotny skutek, wprowadzają nas tylko w błąd. Jeśliby ich nie było to może już dawno zadalibyśmy sobie pytanie: „Co powinniśmy zrobić?!”

Pytanie: To znaczy że dają nadzieję?

Odpowiedź: Tak. Zwalamy to wszystko na naukę, wierząc, że gdy zainwestujemy w nią jeszcze dodatkowe miliardy dolarów – to wszystko będzie normalnie. Że wymyślą dla nas wszystko, a my dalej będziemy spoczywać na laurach. To się nigdy nie uda.

Musimy zrozumieć, że tylko zmiana naszego stosunku do świata, do siebie, do stosunku między nami, sprawi że świat stanie się integralny. Odnowi się wszystko co jest potrzebne dla właściwego integralnego rozwoju natury. Natura – to zamknięty system, a jeśli my w tym systemie naruszymy jej integralność to nikt go nie wypełni.

Pytanie: Nawet jeśli naruszamy ją myślami, a nie tylko działaniem?

Odpowiedź: Oczywiście! Ale chodzi o to, że jeszcze mamy nadzieję, myślimy: „Będziemy budować szklarnie. Jedna szklarnia może zastąpić milion hektarów ziemi. I wtedy wszystko będzie dobrze. W szklarni nic nie jest potrzebne, będziemy je zapylać, starać się coś robić”.

Komentarz: Takie propozycje, nawiasem mówiąc istnieją …

Odpowiedź: Tak, oczywiście, ja to rozumiem. Ale to nie zadziała! Natura działa bardzo mądrze. Musi doprowadzić nas do pewnego stanu – abyśmy się zmienili. Abyśmy my ludzie się zmienili! A nie po prostu naprawiali to co zepsuliśmy – to „my‘‘ musimy się zmienić! A „my‘‘ tego nie chcemy.

Robimy wszystko, kontynuujemy osiedlanie się grup ludzi na całym świecie, próbując podbić naturę, próbując w jakiś sposób napełnić swoj egoizm a w rezultacie nikt nie jest szczęśliwy.

Komentarz: Cała ludzkość szanuje naukowców, laureatów Nagrody Nobla, profesorów, którzy przeprowadzają różne badania, wynajdują nowe wynalazki. Ale kiedy rozmawiam z Panem, zawsze mam takie wrażenie, że oni wszyscy są jak dzieci. Nie rozumieją najważniejszej rzeczy?

Odpowiedź: Ja popieram naukę tylko w takiej formie, w jakiej pozwala nam dostrzec integralność natury, gdzie wszystko jest zamknięte, wszystko jest współzależne. Uczucie integralności, harmonii natury – to jest bardzo ważne dla człowieka. Wychodząc z tego założenia człowiek sam zaczyna dążyć do harmonii, do integralności.

Dlatego o tym należy mówić wszystkim. Osiągnięcia oraz wnioski musimy wyciągnąć z nauki, aby w taki integracyjny, harmonijny sposób wprowadzać je w ludzkie społeczeństwo. W rezultacie wszystkie inne osiągnięcia naukowe nie przyniosą człowiekowi żadnego szczęścia.

Komentarz: A wszystkie wnioski do których można dojść za pomocą środków naukowych, nie doprowadzą do niczego?

Odpowiedź: Tak, do niczego! Tylko do nieszczęścia, które pomimo wszystko doprowadzi nas do stanu, kiedy będziemy zmuszeni zmienić się.

Pytanie: Co zrobić, aby owady nie zniknęły z Ziemi, aby ekologia była normalna?

Odpowiedź: Tylko i wyłącznie wytłumaczyć człowiekowi, że jest istotą integralną, dlatego zobowiązany jest doprowadzić siebie do właściwej interakcji z naturą. A wtedy zobaczymy jak napisano w Biblii, że absolutnie wszystkie zwierzęta, rośliny oraz natura nieożywiona przechodzą w harmonię, w ślad za człowiekiem. „I wilk będzie żył spokojnie z jagnięciem i mały chłopiec będzie ich pasał”.

Z programu TV „Nowosci z Michaelem Laitmanem”, 12.03.2019

Kategorie: Kryzys, globalizacja, Nowości, Pytania&Odpowiedzi, Różne

Pytanie: Z jakiego materiału składa się myśl?

Odpowiedź: Tylko z siły. Oczywiście możemy widzieć pewne oddziaływania myśli na oscylogramach itd. ale to nie jest myśl, a konsekwencja wzbudzanych przez nią procesach.

Sama myśl nie jest absolutnie materialna. Jest to Wyższa siła – pozytywna albo negatywna, ale jest to Wyższa siła. Schodząc od Stwórcy, przechodzi przez wszystkie pięć światów i obłócza się w nas. Zarówno złe, jak i dobre myśli pojawiają się w nas tylko z Wyższego źródła.

Pytanie: Czy zwierzęta też myślą?

Odpowiedź: Oczywiście że myślą. Nieożywiona, roślinna, zwierzęca materia również podlega tym samym zasadom, tylko na swoich poziomach.

My ludzie istniejemy we wspólnej objętości, w której nic nie znika, wszystko we wspólnym ruchu skierowane jest tylko na określony cel: stać się całkowicie wzajemnie połączonymi w jeden idealny, integralny obraz.

Z lekcji w języku rosyjskim, 03.02.2019

Kategorie: Postrzeganie rzeczywistości, Pytania&Odpowiedzi, Różne

Pytanie: Na świecie jest wiele grup ludzi, którzy czerpią przyjemność z połączenia. Czym różnią się takie grupy od grupy kabalistów?

Odpowiedź: Rzeczywiście jest wiele grup na świecie, które zajmują się różnego rodzaju metodami połączenia i otrzymują od tego wielką przyjemność. Ludzie uczęszczają na karaoke, chodzą na tańce, śpiewają razem itd. Patrzysz na nich i jesteś pod wrażeniem tego, jaką czerpią przyjemność z tego że są razem.

Jak odróżnić grupę kabalistyczną od jakiejkolwiek innej grupy, która jednoczy się i otrzymuje od tego jakąś przyjemność?

Chodzi o to, że celem zwykłych grup jest przyjemność aby napelnić siebie. A celem połączenia grup kabalistycznych jest dostarczenie przyjemności Stwórcy. W miarę jak kabaliści dążą do tego, taką miarą podnoszą się do poziomu Stwórcy.

Z lekcji w języku rosyjskim, 20.01.2019

Kategorie: Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi, Różne

Pytanie: Jeżeli jest to prawdą że należy „tylko prosić’’ Stwórcę poprzez grupę i niby jest to łatwe, to dlaczego tak długo dochodzimy do tego, przecież ludzie zajmują się tym od dziesiątek lat?

Odpowiedź: Dlatego żeby naprawdę poznać Wyższy świat, odkryć Stwórcę, potrzebne są lata. Musimy w pełni rozwinąć naszą materialną naturę, w której znajdujemy się, aby nad nią zbudować odwrotną jej altruistyczną naturę. W takiej symbiozie między nimi zacząć odczuwać Wyższy świat. Trwa to zazwyczaj kilka lat. A kto nie chce, nikogo nie zatrzymujemy.

W rzeczywistości macie możliwość odkryć naturę wszechświata: w pełni zobaczyć nasz świat (jak on istnieje, zgodnie z jakimi prawami działa). Oraz Wyższy świat (jak jest zbudowany i jak zarządza naszym światem).

To nie jest prosta nauka. Możecie zobaczyć zgodnie z kabalistycznymi książkami, że nie jest to krętactwo, a bardzo poważne rzeczy. Dlatego wielu ludzi przychodzi a potem odchodzi. Pozostają jednostki, chociaż w naszych czasach, tych którzy chcą opanować tą metodę jest o wiele więcej, niż było to wcześniej.

Z lekcji w języku rosyjskim, 11.11.2018

Kategorie: Nauka Kabały, Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi, Różne

Pytanie: Przez całe życie zajmuje się Pan studiowaniem „sensu życia‘‘. Czy oznacza to że „sens życia‘‘ jest inny dla każdego?

Odpowiedź: Zgadza się. Absolutnie różnimy się od siebie nawzajem i u wszystkich istnieje swój własny „sens życia‘‘. Dlatego aby go znaleźć, dany jest nam system o nazwie Kabała. Nauka która daje nam do rąk narzędzie, w jaki sposób osiagnąć swój „sens życia‘‘.

Każdy ma swoją własną duszę, swoje źródło duszy, swoje przeznaczenie, swoją drogę do celu, do osiągnięcia „sensu‘‘ życia i dlatego każdy podąża swoją drogą.

Ale pomimo wszystko, konieczne jest wiedzieć jak iść, aby nie utknąć w ślepym zaułku. Nie przepaść gdzieś po drodze, nie zboczyć ani na jeden stopień, który przekształci się potem w duże odchylenie.

Aby poprawnie osiągnąć ten cel, potrzebni są odpowiedni przewodnicy, umiejętności, laska na drogę, kierunek, azymut, mapa – wszystko co jest niezbędnie konieczne dla podróżnika. W to właśnie wyposaża nas Kabała.

Kabała pozwala nam odkryć nawigator naszego życia wewnętrznego. A wtedy tak jak w samochodzie, który za pomocą nawigacji porusza się do danego punktu. Zobaczymy w jaki sposób poruszać się? Dokąd? Jak nie zboczyć w niewłaściwą stronę? Aby podążać najkrótszą drogą, osiągnąć wszystko to co jest dla nas najlepsze, dążyć do właściwego celu życia. W taki sposób aby nawigator pokazał nam na czym to polega!

A cel życia jest jeden: maksymalnie komfortowy stan dla każdego z nas. Ale każdy ma indywidualny – swój. Dlatego że u każdego z nas jest swoja dusza, swoje źródło, swój zestaw parametrów. I każdy człowiek powinien dojść, „swoją drogą‘‘ do najbardziej komfortowego stanu, zmierzając do swojego punktu.

Powodzenia w tej pracy! Przyjdźcie i dowiedzcie się jak to się robi.

Z programu TV „Nowości z Michaelem Laitmanem”, 19.10.2017

Kategorie: Pytania&Odpowiedzi, Różne, Sens życia

Pytanie: Czy czasem doświadcza Pan wątpliwości na drodze duchowego poznania? Jeśli tak, to jak je Pan przezwycięża?

Odpowiedź: Wątpliwości? Oczywiście mam. Są takiego typu, w jaki sposób prawidłowo przejść w następny stan?

Człowiek zawsze znajduje się w punkcie balansowania pod nim i musi maksymalnie precyzyjnie upozycjonować się w prawidłowym kierunku, to znaczy maksymalnie wybrać właściwość obdarzania. W tym pomagają mu wszystkie jego egoistyczne pragnienia i właściwości.

Jeślibym miał mały egoizm, to możliwe że nie mógłbym znajdować się w takich poważnych wątpliwościach, duchowych poszukiwaniach, alienacji, cierpieniach, rozczarowaniach. A ponieważ egoizm jest duży, to powoduje bardzo ostre antyduchowe uczucia, które kierują mnie prosto do celu. Taka pomoc nazywa się „pomoc przeciwko tobie“.

Tak jest stworzony egoizm, żeby kierować nas do Stwórcy. Bo bez niego – nigdzie nie dojdziesz! Dlatego u wielkich ludzi jest duży egoizm, duże wątpliwości w wyborze każdego kroku, dzięki którym robią postęp. A to nie jest proste działanie.

Z lekcji w języku rosyjskim, 20.11.2016

Kategorie: Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi, Różne