Pytanie: Jak wytłumaczyć narodziny następnego stopnia?

Odpowiedź: Narodziny następnego stopnia to kontynuacja relacji męskiej i żeńskiej części na następnym poziomie. Ale ten poziom jest z reguły wyższy. Dziecko rodzi się z mężczyzny i kobiety. Jednak jego podstawą jest następny stan.

Duchowy mężczyzna i kobieta lub mężczyzna i kobieta w naszym świecie są tylko zewnętrzną przyczyną narodzin dziecka. Załóżmy, że musi urodzić się dziecko, dlatego pojawia się jakaś para, mają do siebie pociąg, łączą się i poczynają dziecko, dlatego że w naszym świecie musi się urodzić określona liczba dusz w swoim cielesnym wyrażeniu.

Sami nie wiedzą, dlaczego nagle zaczynają ze sobą flirtować, zawiązywać jakiś związek. Budzi się w nich pragnienie, gdy z wnętrza, z samej natury, wynika konieczność urodzenia kogoś. Czy coś sami z siebie robimy?! Choć wydaje nam się, że są to nasze osobiste pragnienia, w rzeczywistości wynikają z potrzeby rozwoju ogólnego systemu.

Jesteśmy wewnątrz tego pola, jak groszek. Budzi się w nas to, co jest konieczne, aby zrealizować, i mimowolnie to spełniamy. A możemy to zrealizować nie z wyboru, ale na podstawie własnego zrozumienia. Do tego prowadzi Kabała.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Czym jest mężczyzna i kobieta?”

Kategorie: Mężczyzna i kobieta, Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi

My, ludzie, zostaliśmy stworzeni nienaprawieni, jak małe dzieci, żeby w pocie czoła naprawić się i poprzez nasze wysiłki osiągnąć stan równy Stwórcy, upodobnić się do Niego, zrozumieć Jego Zamysł, Jego plan odnoszący się do nas.

Abyśmy przeszli całą drogę do Ostatecznej Naprawy, wyjaśniając, dlaczego Stwórca tak nas zepsuł, dlaczego sami musimy to naprawić, w jakich warunkach powinniśmy być w każdym momencie czasu i czego się z tego nauczyć. Gdy zakończymy całą tę drogę, zrozumiemy, będziemy gotowi na coś. Ale na co, jeszcze nie wiemy.

Dopiero teraz otrzymaliśmy zrozumienie, że w naszym świecie istnieje możliwość odkrycia tego, że ​​jesteśmy wadliwi, że mamy możliwość naprawienia siebie poprzez Kabałę i osiągnięcia stanu Ostatecznej Naprawy. A co się stanie z nami po tym, nie wiadomo.

Przecież naprawiony, absolutnie doskonały stan całego stworzenia osiąga się wtedy, gdy staje się jedną całością, jak jeden jedyny organizm przeciwko Stwórcy. Stwórca i stworzenie stają się równymi, podobnymi do siebie partnerami, przeciwnymi w swoich naturalnych właściwościach i absolutnie identycznymi w swoich zewnętrznych stanach miłości i obdarzania. Co się z nimi dzieje dalej, nie wiemy. Nie możemy tego jeszcze zrozumieć.

To zupełnie jest inny rozum, inne uczucia, kiedy wszystko zlewa się w jedną całość. Jest to prawdziwy stan tej jedynej siły, która nazywa się Stwórcą. Kiedyś dojdziemy do tego. Mam nadzieję, że szybko. Wówczas po naszym całkowitym zjednoczeniu w jedną całość, w jeden organizm, kiedy zostaniemy do niego przywróceni, nastąpi następny etap.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Co to jest bycie poza ciałem?”

Kategorie: Praca duchowa

Komentarz: Mówił Pan kiedyś, że zaproponowano, by dowiedział się Pan, jaka czeka Pana przyszłość, ale Pan odmówił.

Odpowiedź: Tak. A jaki jest tego sens? Powiedziano: „Nie wróżcie i nie zgadujcie”. Po co miałbym to robić, skoro tym okradam siebie duchowo? Nie chcę znać przyszłości, chcę ją stworzyć sam. Chcę iść do niej na oślep. Wszystko zależy od tego, jak bardzo do tego dążę.

Pytanie: Czy ten moment, kiedy jakby sam zmierzasz ku swojej przyszłości, nie jest iluzją wolności? Przecież to i tak jest zaprogramowane.

Odpowiedź: Przyszłość jest zaprogramowana, ale nie sposób jej osiągnięcia. Na przykład, chodzisz do szkoły. Jest absolutnie pewne, że ukończysz ją. Ale to ile razy będziesz siedział w jakich klasach, ile będzie niepowodzeń, dwójek czy piątek, zależy tylko od ciebie i od nikogo innego. Dlatego nie wiadomo, jak osiągane są przyszłe stany, ponieważ to jest w twoich rękach.

Istnieją tylko dwie możliwości osiągnięcia tych samych stanów w danym momencie: dobra droga lub zła droga. Powiedzmy, że przychodzisz do pracy, musisz ją wykonać. Skończyłeś ją, otrzymałeś wynagrodzenie, wracasz do domu. I tak każdego dnia.

A to w jaki sposób przejdziesz tę drogę od początku do końca, zależy od ciebie. Albo nauczysz się lepiej przez nią przechodzić i szybko, lekko zrealizujesz, ponieważ rozumiesz, że to jest korzystne, dobre, potrzebne. Albo będziesz poganiany do przodu kijem do szczęścia.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Czym jest pamięć?”

Kategorie: Praca duchowa, Wolna wola

Pytanie: Dlaczego człowiek posiada taką cechę jak krytyka?

Odpowiedź: Właściwie to jest egoizm.

Komentarz: Z reguły każdy ma skłonność do krytykowania innych, a nie siebie.

Odpowiedź: Tak się dzieje, jeśli tkwisz w swoim zwykłym egoizmie. A jeśli twoim celem jest by połączyć się z innymi, wtedy zaczynasz krytykować siebie – to, co w tobie jest przeciwieństwem łączenia się z innymi.

Jeśli chcesz iść w kierunku celu, nie masz innego wyjścia. Musisz postawić przed sobą cel i środki, a wszystko, co jest przeciwne temu, powinieneś krytykować.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Czym jest krytyka?”

Kategorie: Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi