Pytanie: Jak zrozumieć, że jestem na swojej, właściwej drodze?

Odpowiedź: Kiedy jesteś zadowolony z tego, że wiesz jak postępować i co robić, widzisz przed sobą drogę i możesz nią podążać, zmierzając do właściwego dla siebie celu, jesteś na właściwej drodze.

Pytanie: Jak powstaje wewnętrzne poczucie, że idę właściwą drogą?

Odpowiedź: To odczucie człowieka. Nie ma nic innego. Filozofowie, naukowcy, przeróżni inteligentni ludzie mogą cię przekonywać, że jest inaczej, ale to nic nie znaczy. Jest to twoje wewnętrzne przekonanie, że żyjesz właściwie.

Z programu telewizyjnego „Rozmowy”, 18.05.2023

Kategorie: Pytania&Odpowiedzi, Sens życia

Pytanie: Co ukrywa przed nami Księga Zohar, i co możemy odkryć?

Odpowiedź: Księga Zohar ukrywa przed nami cały wszechświat i to w taki sposób, że zaczynamy rozumieć, jak bardzo jest dla nas niepojęty. Oczekujemy, że ta księga ujawni nam wszystko. Ale jej celem nie jest odkrycie, tylko uświadomienie nam, że jesteśmy w ukryciu.

Ukrycie nieustannie panuje nad nami, wpływa na nas. Znajdujemy się w bardzo ograniczonym zakresie postrzegania rzeczywistości, która naciska na nas cały czas a my nie rozumiemy, co się dzieje z nami i z całą naturą. To jest właśnie ukrycie.

Ale przeciwko temu istnieje możliwość odkrycia. Księga Zohar opowiada, jak możemy stopniowo zbliżyć się do natury i zacząć ją odkrywać, ujawniając jej siły, schematy, wszelkiego rodzaju cudowne zjawiska. W taki sposób poczujemy i zrozumiemy, czym jest prawdziwa natura.

Z programu telewizyjnego „Przedmowa do Księgi Zohar”, 21.05.2023

Kategorie: Postrzeganie rzeczywistości, ZOHAR

Pytanie: Ludzie, którzy zajmują się Kabałą od dłuższego czasu, zrozumieli, że kiedy przechodzą przez trudne stany, nie ma sensu krzyczeć ani denerwować się. Przeżywają to bardziej wewnętrznie. Czy to jest doświadczenie czy co?

Odpowiedź: Oczywiście, doświadczenie. Z biegiem lat stajesz się bardziej doświadczony, naładowany wszelkiego rodzaju danymi i wiesz, jak reagować na różne rzeczy. Naturalnie.

Ale to jest na etapie, gdy człowiek nie wszedł jeszcze w pełni do wyższego świata. A kiedy tam wchodzi, znów staje się chłopcem: „Och! Ach!” – zupełnie jak dzieci cały czas biegające z kąta w kąt, szukające czegoś z szeroko otwartymi oczami – właśnie taki jest kabalista.

Wszyscy inni są wyniośli, ważni, przepełnieni wszelkiego rodzaju mądrościami, a prawdziwy kabalista taki nie jest. Nie ma czym się obciążać. Odkrywa wszystko w sobie. Jest jak noworodek. Nie ma ogromnej wiedzy. Żyje w tym.

Mogę ci dużo opowiedzieć o naszym świecie, ale jeśli nie znasz tego świata, musisz tylko wyuczyć się i zapamiętać materiał, będzie to dla ciebie tylko masa wiedzy. A dla człowieka, który żyje w tym świecie, jest to życie. Wie, że to jest tak, a to tak. Nie musi zapamiętywać sztucznych rzeczy, są dla niego samym życiem. To samo dotyczy wyższego świata. Kiedy odkrywa się kabaliście, wszystko staje się proste. Nie potrzebuje żadnej specjalnej wiedzy.

Przychodzę na lekcję i uczniowie mówią mi: „Teraz przeczytamy ten artykuł albo będziemy studiować „Naukę dziesięciu Sfirot“, taki a taki świat, takie a takie warunki, takie a takie prawa”. Gdybym był profesorem w jakiejkolwiek dziedzinie, musiałbym się przygotować, odświeżyć materiał, bo nie żyję w tamtej epoce.

A w duchowości, jestem bezpośrednio w tym. Co mam o tym mówić? Powiedziałeś jedno zdanie, i mógłbym mówić o tym godzinami, ponieważ jestem w tym. Za pomocą tego zdania wprowadzasz mnie w pewien stan duchowy, widzę co się dzieje, i spokojnie o tym opowiadam. Dlatego nie muszę nic wiedzieć z wyprzedzeniem. Wręcz przeciwnie, to ogranicza ostrość postrzegania.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Właściwa samoanaliza”

Kategorie: Praca duchowa, Studia Kabały