Pytanie: Gdzie jest granica między usprawiedliwieniem Stwórcy i niezgadzaniem się z Nim?

Odpowiedź: Nie zgadzasz się z Nim w swoim egoizmie, a w swoich właściwościach obdarzania i miłości jesteś do Stwórcy podobny. Istnieje prawo natury: w miarę twojej różnicy ze Stwórcą, odczuwasz na sobie wszelkiego rodzaju ukrycia – zamglenie, oddalenie, niezrozumienie, odrzucenie. Ukrycie przeprowadzasz samodzielnie, z pomocą własnych właściwości.

Co więcej, ukrycie odpowiada mierze twojego rozwoju. Tak jak z dzieckiem: nie daje mu się zadania trudniejszego niż to, które potrafi rozwiązać. Na przykład kupujemy rocznemu dziecku zabawkę, na opakowaniu której napisane jest „Wiek: jeden rok”.

W tym przypadku jest tak samo. Wszystko jest absolutnie dokładne, zgodne z mentalnością, rozwojem, nastrojem, z tym, co dzieje się z każdym. To jest ogromny system, który ciągle się porusza i popycha wszystkie swoje części do końcowego stopnia – do pełnego połączenia. Człowiek musi zrozumieć, że w każdej chwili jest w najlepszym stanie, aby wybrać właściwą drogę. Nie inaczej!

Pytanie: Z czym należałoby się nie zgadzać: z tym, jak ja to postrzegam?

Odpowiedź: Oczywiście! Ty musisz siebie trochę przerobić. Po pierwsze, musisz uświadomić sobie, że wszystko pochodzi od Stwórcy, z Absolutnego Dobra, to co teraz postrzegasz inaczej – według ilości, według jakości, w jakiejkolwiek formie – to tylko dlatego, że twoje osobiste nienaprawione właściwości wszystko zniekształcają. Ale to są te nienaprawione właściwości, które w tym momencie możesz już naprawić.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Jeśli nie zgadzam się ze Stwórcą”

Kategorie: Praca duchowa

Mam nadzieję, że ludzkość bardzo szybko będzie w stanie uświadomić sobie problem swojej niezgodności z naturą. Widzę z artykułów publikowanych dzisiaj w internecie, że ludzie zaczynają to rozumieć. Jeszcze długa droga do tego, żeby usłyszeli, co do nich mówię – to nie jest łatwe. Ale są już na tej fali. Mój głos jeszcze do nich nie dociera, ale już gdzieś tam w oddali są.

Już ich dostrzegam. Przybliżają się. Może dożyję takiego stanu, kiedy będziemy mogli naprawdę poważnie porozmawiać nie tylko o tym, jak wyjść z obecnego stanu, ale jak zbudować nowe i szybko, łatwo osiągnąć poziom „Człowieka”.

Ten poziom absolutnie nie odnosi się do Ziemi! Zaczyna się na ziemi z naszego zwierzęcego ciała, ale nie ma nic wspólnego z ziemią, z tym światem, z niczym. Kształtowanie Człowieka zakańcza się w wyższym świecie, poza naszym wszechświatem, tam, skąd iskra światła przeniknęła do materialnego świata i go stworzyła.

I przez ten otwór, przez który dotarła do nas iskra światła, musimy wyskoczyć z powrotem. Wtedy spojrzymy na nasz świat z daleka i zobaczymy: „A więc okazuje się, że to była nasza mama! Urodziliśmy się i weszliśmy w ten wyższy świat!”

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Leczenie uzależnienia od internetu”

Kategorie: Kryzys, globalizacja, Rozpowszechnianie metody