Kabała mówi o tym, że istnieje wyższy umysł – ten, który ujawniamy, gdy jednoczymy się w grupie. Jeśli grupa zmierza w kierunku połączenia, to odkrywa nie „ja”, nie „my”, a ponad „my“ jeszcze coś – absolutnie wspólną jedną całość: wspólne pragnienie i wspólny umysł. 

To właśnie jest system zarządzający, wyższa natura – Stwórca. To istniało zawsze, tylko było przed nami ukryte.

Musimy odkryć ten wyższy system, wyższy umysł, a wtedy nie będziemy mieli problemów jak współdziałać ze sobą, jak wszystkim zarządzać, jak dojść do powszechnej komunikacji, połączenia, dlatego że wszyscy będziemy podłączeni do tego wyższego systemu.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Wynalazek kinematografii„

Kategorie: Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Istnieją dwie kategorie przeszkód. Jedna z nich jest wtedy, gdy dzieje się coś w świecie zewnętrznym i z tego powodu człowiek biegnie do grupy. I to wszystko, jest z przyjaciółmi razem. A druga kategoria przeszkód powstaje w wyniku połączenia: ludzie łączą się – i pojawiają się trudności. Jaka jest różnica między tymi dwoma rodzajami przeszkód?

Odpowiedź: Pierwszy rodzaj – to po prostu przeszkody dla początkujących. Ale gdy czujesz przeszkody w połączeniu, to są już przeszkody, które napotyka się podczas całej drogi, na całej drabinie do Świata Nieskończoności.

W Księdze Zohar jest napisane, że nawet uczniowie Raszbiego czuli ogromną nienawiść do siebie nawzajem przed napisaniem Księgi Zohar, czyli przed zgłębianiem wyższych wzniesień, które następnie zapisywali.

Problem w łączeniu się między przyjaciółmi przejawia się w trakcie trwania całej drogi. Myślimy, że to będzie tylko teraz, a potem przejdzie. Ale jest to ciągła duchowa praca aż do Całkowitej Naprawy (Gmar Tikun).

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Dwa rodzaje przeszkód”

Kategorie: Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Pytania&Odpowiedzi

Pytanie: Mówi Pan, że wszystkie nasze przejścia z etapu na etap to w rzeczywistości adaptacja do przyjęcia siły obdarzania, aby nie dawała nam poczucia piekła. Czyli jest to okres przygotowania, do wytrzymania wyższego światła, które dla nieprzygotowanego człowieka może wydawać się przerażające?

Odpowiedź: Tak, oczywiście. Wydaje się straszne, dlatego że jest to światło obdarzania, światło miłości. Jest to bardzo trudne do zniesienia. Czy sam nie uciekłbyś przed zbyt dużą miłością, nawet egoistyczną? Bardzo trudno jest ją znieść.

Przytłacza cię, wywiera na ciebie presję, zobowiązuje, a ty nie jesteś w stanie być „pod nią”, jak to mówią po prostu. Dusi cię, podporządkowuje i pozbawia wolności. Wolimy wolność od miłości. Po co nam taka miłość, która odbiera wolność?

W duchowym jest przeciwnie – nie ma wolności bez miłości i miłości bez wolności. Przecież jednocząc się ze wszystkimi we wspólnej miłości, wzajemnym powiązaniu, wzajemnej pomocy i wzajemnym uzupełnianiu się, zyskujesz nieograniczoną wolność w nowym zjednoczeniu.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Wszystkie cierpienia mają swój cel”

Kategorie: Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi