Nie musimy troszczyć się o to, jak pogodzić spór, rozwiązując wszystkie kontrowersyjne kwestie. Nie należy upodabniać się do dziecka, które bezskutecznie próbuje wcisnąć klocek do okrągłego otworu, nie rozumie, że jedno nigdy nie wejdzie do drugiego.

Spór nie jest dany po to, aby go zgasić, jak staramy się to robić na tym świecie. To niemożliwe, dlatego wzniecamy wojny. Ponieważ nie da się udowodnić drugiemu swojej racji by pojednać się. Spór jest nam dany z góry, nie jesteśmy w stanie w jakiejkolwiek formie rozwiązać tej wyższej sprzeczności tutaj, w naszym świecie, na naszym poziomie.

Musimy tylko wiedzieć, że te konflikty pokazują nam nasz stan, pokazują jak nieprawidłowe jest nasze podejście do nich.

Pokój zostaje zawarty między Stwórcą i stworzeniami, to znaczy ponad sporem ujawnia się imię Stwórcy, dobrego i czyniącego dobro. Okazuje się, że toczymy wojnę nie ze sobą nawzajem, ale ze Stwórcą. A pokój zapanuje, gdy każdy będzie skracał egoistyczną intencję na swoje ogromne pragnienie otrzymywania, i na świecie zapanuje jedno pragnienie – pragnienie oddawania. Odkryje się wtedy na świecie całe dobro i rozkosz.

Z lekcji na temat „Zwyciężamy w wojnie (ze złym początkiem)”, 11.03.2022

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kryzys, globalizacja, Praca duchowa