Komentarz: W artykule Rabasza „Czym jest pokój w pracy duchowej” jest napisane, że punktem naszego sojuszu, do którego wszyscy dążymy, jest osiągnięcie pokoju ze Stwórcą, zawarcie z Nim sojuszu, aby pomógł nam anulować naszą naturę otrzymywania ze względu na siebie.

Odpowiedź: Tak, to jest właśnie punkt naszej jedności.

Aby zbudować taki krąg w dziesiątce i z jego centrum zwrócić się do Stwórcy, musimy cały czas starać się być razem, zjednoczyć się w jedną całość, jak jest powiedziane, w jednego człowieka z jednym pragnieniem do jednego celu.

I tak stopniowo pojawi się nam wspólne pragnienie do tego. To oznacza, że będziemy żądać od Stwórcy, aby pomógł nam zjednoczyć się, stać się jedną całością i w takiej formie dotrzeć do celu.

Z lekcji według artykułu Rabasza, 12.11.2023

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Kiedy człowiek opuszcza się na dno swojego egoizmu, odkrywa, że jest nikim, ponieważ nie może niczego naprawić i nie może nikogo za to winić. Pojawia się taka dziura, pustka. Jak można uwierzyć w to, że to się może zmienić?

Odpowiedź: Należy zapełnić tę pustkę właściwością obdarzania, zbliżenia, miłości.

Pytanie: Nienawidzimy zła w sobie, czyli pragnienia otrzymywania. Ale nie możemy nienawidzić siebie nawzajem, ponieważ odkrywamy zło w sobie. Jak to możliwe, że dwoje ludzi nienawidzi się nawzajem? To jest pytanie.

Odpowiedź: To nie jest pytanie, to jest rzeczywistość. Jeśli dwie osoby nienawidzą się nawzajem, to nienawidzą tej samej właściwości, tylko w różnych ludziach – każdy w drugim.

Pytanie: Czy zły początek powinien wiedzieć, że go nienawidzimy?

Odpowiedź: Oczywiście. Nie ma potrzeby tego ukrywać.

Pytanie: Co powinniśmy zrobić, jeśli w dziesiątce nie czujemy ani przedniej, ani odwrotnej strony Stwórcy?

Odpowiedź: Kochajcie się wzajemnie, a znajdziecie między sobą Stwórcę.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 09.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Po rozbiciu ogólnego systemu Adama Riszon zostały stworzone światy – filtry przeznaczone do dalszej naprawy, czyli światy Acilut, Brija, Jecira i Asija.

Co jest szczególnego w świecie Acilut? Co to jest za stan?

Odpowiedź: Świat Acilut jest najwyższym światem, najbliższym do Stwórcy.

W nim zaczyna się proces rozłożenia elementów wyższej siły na jej składniki: dziesięć sfirot, parcufim i pozostałe prawa zależności, pomiędzy wszystkimi częściami tego świata, które następnie w znacznie niższych od nas światach przekształcają się w niezależne systemy.

Po świecie Acilut następuje świat Brija, który jest zupełnie niezwiązany z wyższą siłą (Elokut). Następnie przychodzą światy Jecira, Asija i na koniec, najniższy ze światów – nasz świat.

Z programu TV „Wprowadzenie do nauki Kabały”, 07.11.2023

Kategorie: Struktura Wszechświata

Pytanie: Nastrajamy się na Stwórcę poprzez światło, emanujące od Niego. A jak możemy poczuć punkt, w którym musimy zrobić skrócenie na pragnienie otrzymywania i podjąć pracę ze względu na obdarzanie Stwórcy?

Odpowiedź: Powinniśmy cały czas starać się czuć wzajemnie związani w jednym kręgu, w centrum którego pragniemy odkryć Stwórcę. Krąg – to dziesiątka. Wszystko, co otrzymujemy z naszego wzajemnego połączenia, chcemy przekazać Stwórcy.

Z lekcji według artykułu Rabasza, 11.11.2023

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Czy działania obdarzania mogą być odczuwane jako słodycz? Czy w naszej pracy właśnie gorycz jest wskaźnikiem obdarzania?

Odpowiedź: W naszej pracy wskaźnikiem obdarzania jest nasze dążenie do połączenia między sobą i ujawnienia Stwórcy w tym zjednoczeniu. Chcemy ofiarować Stwórcy nasze połączenie jak potrawę, jako prezent, jak miejsce, w którym może odkryć Siebie.

Pytanie: Im cięższa praca dla Stwórcy, tym lepszy jest jej wynik. A gdzie jest radość z otrzymywania pracy dla Stwórcy? Jak to współgra ze sobą?

Odpowiedź: Bardzo prosto: im cięższa praca, tym więcej możemy w nią włożyć i tym więcej otrzymać. To stąd bierze się radość.

Z lekcji według artykułu Rabasza, 11.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Co można nazwać miłosierdziem Stwórcy w stosunku do stworzenia?

Odpowiedź: Miłosierdzie Stwórcy polega na tym, że On daje nam możliwość wyjścia z tak niskiego stanu, w którym jesteśmy oderwani od połączenia z Nim i z przyjaciółmi, aby osiągnąć zespolenie z przyjaciółmi i ze Stwórcą.

A można to sprawdzić według następującego kryterium: nie myślimy o niczym i o nikim innym jak tylko o Stwórcy, i wszelkie nasze działania skierowane są wyłącznie na to aby napełnić i sprawić zadowolenie Stwórcy.

Z lekcji według artykułu Rabasza, 11.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Pytanie: Kiedy człowiek jest w stanie upadku, jak właściwe prosić o pomoc grupę, aby przejść to razem z nią? A jak już przezwycięży wszystko i wzniesie się do Stwórcy, jak powinien przekazać ten stan grupie i nie zaczynać otrzymywać dla siebie?

Odpowiedź: Człowiek musi anulować się przed grupą i wykonywać z nią wszystkie działania, których grupa pragnie, aby zostać do niej włączonym. Tylko włączając się w grupę, poczuje, w czym jeszcze może pomóc przyjaciołom i nadal będzie to robić zgodnie ze swoimi osobistymi właściwościami. Oznacza to, że całą siłę, którą otrzymuje, kieruje aby napełnić pragnienia grupy, w które włączone jest także jego pragnienie.

Pytanie: Kiedyś zadał nam Pan takie ćwiczenie: wszystko, co robimy w życiu, robić z intencją dla Stwórcy. Czy taki nawyk nam pomaga? Jak szybko wyprowadza nas z intencji otrzymywania dla siebie, czy jest to tylko oszukiwanie?

Odpowiedź: Być może, jest to oszustwo, ale jednak prowadzi nas na nowy poziom, dlatego że nawyk staje się drugą naturą.

Z lekcji według artykułu Rabasza, 07.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

I spotkał się z nim pewien człowiek, który był wyjątkowo brzydki. Powiedział mu: „Pozdrawiam Cię, Rabbi!”. Ale on mu nie odpowiedział. Rzekł mu: „Nieszczęśnik! Jakiż brzydki jest ten człowiek! Czy wszyscy mieszkańcy twojego miasta są brzydcy jak ty?” Odpowiedział mu: „Nie wiem, ale idź i powiedz Mistrzowi, który mnie stworzył, jak brzydkie jest naczynie, które Ty stworzyłeś”. (Baal HaSulam. Szamati 56. Tora nazywana jest pouczającą”)

Chodzi tu nie o zewnętrzne przejawy człowieka, a o jego wewnętrzne właściwości. Brzydota – to jedno z wyrażeń ludzkiego egoizmu. Tora nigdy nie mówi o brzydocie zewnętrznej, tylko o wewnętrznej, którą należy naprawiać.

Komentarz: Kiedy widzę na zewnątrz brzydotę, to chcę ją naprawić, łapię się na tym, że bardziej usprawiedliwiam w tym siebie, niż dążę do własnej naprawy.

Odpowiedź: W ten sposób przejawia się nasz egoizm. Dlatego ucz się dalej a stopniowo będziesz coraz mniej akceptował to, że postrzegasz świat jako zły. Wręcz przeciwnie, będziesz postrzegał siebie jako złego, a świat jako mniej lub bardziej naprawiony, normalny, dobry, przyjazny.

Inwestuj w dziesiątkę, zbliż się do niej, i wtedy szybko otrzymasz od Stwórcy zupełnie inne odpowiedzi. Prawdziwa naprawa polega na tym, że czujesz ze coraz bardziej przywiązujesz się do grupy i jesteś gotowy pracować i żyć dla dobra przyjaciół.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 06.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Czy powinno się w grupie rozwijać przedsmak przyjemności na przyszłych stopniach i odświeżać wspomnienia dobrych stanów, które były w przeszłości?

Odpowiedź: Tak, zdecydowanie. To wspiera człowieka na duchowej drodze.

Pytanie: Czym jest siła życiowa i jak możemy ją uzyskać z działania czasu? Przecież w duchowości nie ma czasu.

Odpowiedź: W takim stopniu, w jakim chcesz wznieść się ponad swoją naturę otrzymywania i dążyć, aby być w naturze obdarzania, zaczynasz zbliżać się do duchowości, otrzymywać nowe siły i odkrywać źródło tych sił – Stwórcę.

Pytanie: Co to jest życiodajna siła świętości? Czy jest w nas teraz?

Odpowiedź: Siła życiodajna to taka siła, która cię utrzymuje i daje siłę do nauki, słuchania, przychodzenia na lekcje, wzajemnego współdziałania z przyjaciółmi i tak dalej. Oczywiście, że masz ją w sobie. Gdyby tej siły nie było, byłbyś zupełnie osłabiony.

Pytanie: Jak przekonać ciało, że jest zobowiązane, do otrzymania życiowej siły od duchowości?

Odpowiedź: Nieustannie mówić mu o tym.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 08.11.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Co pomaga nam ujawnić formy zachowania Stwórcy w dziesiątce?

Odpowiedź: Nasze dążenie do zjednoczenia. Musimy starać się połączyć, a jeśli zrobimy to nieprawidłowo, wtedy Stwórca zacznie nas poprawiać.

Pytanie: Co pomoże mi uświadomić sobie różnicę pomiędzy moim codziennym dążeniem do zjednoczenia w dziesiątce a tym, jaką formę Stwórca najwyraźniej pokazuje mi? Na co powinienem zwrócić uwagę?

Odpowiedź: Na przyjaciół. Stwórca obleka się w przyjaciół. Powinieneś poczuć poprzez nich, jakie jeszcze niedokończone relacje masz z nimi, i w taki sposób otrzymasz formę zbliżenia się do Stwórcy.

Pytanie: Jak mam być szczery sercem wobec przyjaciół, aby ich nie odpychać?

Odpowiedź: Aby to zrobić, należy właściwie podnieść wielkość połączenia z przyjaciółmi ponad wszystko inne na świecie. Jak jest powiedziane: albo zjednoczenie, albo śmierć.

Z lekcji według artykułu Rabasza, 03.11.2023

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie