Artykuły z kategorii Wzajemne poręczenie

Znaczenie wzajemnego poręczenia

каббалист Михаэль Лайтман Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 6

Dlatego, aby osiągnąć większą wielkość poręczenia, być przepojonym miłością do przyjaciół, musimy poczuć, jak bardzo jesteśmy ze sobą wzajemnie powiązani, współzależni, odpowiedzialni za siebie nawzajem, jak stajemy się coraz bliżej ze sobą nawzajem.

Jestem ja i Stwórca, a wszyscy ludzie na ziemi łączą mnie z Nim. W zasadzie to moja grupa, to dziesiątka, która jak centralna nić, łączy mnie ze Stwórcą. Wszyscy pozostali włączają się coraz bardziej. W taki sposób moje połączenie ze Stwórcą staje się szerokie, nieskończone, nieograniczone.

Stwórca dał nam tylko jeden mały punkt połączenia z grupą, tym inspiruje każdego z nas do połączenia się z Nim. Całą resztę powinniśmy zrobić sami. Na tym polega znaczenie wzajemnego poręczenia: zaczynamy czuć, że wszyscy jesteśmy związani razem jednym duchowym działaniem – zjednoczeniem między nami i od „między nami” ze Stwórcą.

Z lekcji nr 6 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 09.01.2022


Co nazywa się poręczeniem

каббалист Михаэль Лайтман Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 6

Pytanie: Jakie są duchowe potrzeby, dla których konieczne jest poręczenie?

Odpowiedź: Musimy zbudować duchowe kli, w którym możemy poczuć Wyższy Świat i Stwórcę. Aby to zrobić, musimy być ze sobą połączeni.

Właściwe połączenie nazywa się poręczeniem. Wzniesienie się indiwidualnie każdego ponad swoim egoizmem nazywa się „wiarą ponad wiedzą”.

Być może, należy kilka razy posłuchać tej samej lekcji, spróbować zebrać to, co jest powiedziane w jej różnych punktach. I wtedy powstanie wewnętrzne zrozumienie, wiedza, odczucie.

Z lekcji nr 6 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 09.01.2022


Warunki poręczenia

каббалист Михаэль Лайтман Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 6

Pytanie: Jeśli widzę wkład przyjaciół, ich pracę, czy to oznacza, że jest to poręczenie? Czy moim zadaniem jest je zobaczyć?

Odpowiedź: Jeśli jest już poręczenie, to znaczy że realizujecie je. Jeśli znajdujecie się we wzajemnym wsparciu, anulujcie każdy siebie w odniesieniu do wspólnego celu, formujecie ten wspólny cel, to jest właściwość wzajemnego obdarzania, wzajemnego połączenia, zaczniecie w nim stopniowo odczuwać Stwórcę.

Wzajemne poręczenie – to kli/naczynie, w którym rozwijamy się, możemy poczuć Stwórcę w stopniu naszego wzajemnego zjednoczenia. Dlatego Stwórca mówi: „Wy budujecie Mnie”.

Pytanie: Jakie są praktyczne warunki budowy naczynia poręczenia?

Odpowiedź: Gdy w swojej grupie, fizycznej lub wirtualnej, próbujecie stworzyć takie warunki, które istnieją w duchowym naczyniu (kli) pomiędzy pragnieniami, intencjami, to tym tworzycie kli, to znaczy duszę.

Powinniście więcej myśleć o tym, omawiać między sobą, aby przybliżyć ten temat.

Poręczenie jest konieczne właśnie po to, aby każdy pokazywał drugiemu wielkość właściwości obdarzania, na ile jest to ważne, potrzebne, i jak bardzo trzeba się bać upadku w egoizm.

Z lekcji nr 6 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 09.01.2022


Ważność poręczenia

каббалист Михаэль Лайтман Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 6

Jeśli część narodu (grupy) nie chce wykonywać poręczenia, chcąc pozostawać pogrążeni w egoistycznej miłości do siebie, zmuszają resztę narodu do pozostawania pogrążonym w swojej obrzydliwości i nikczemności. (Baal HaSulam, „Poręczenie“, punkt. 17)

Poręczenie zakłada, że każdy członek dziesiątki mniej więcej rozumie potrzebę przestrzegania wzajemnego poręczenia i dążenia do wspólnego połączenia. Ponieważ tylko w nim znajdą właściwość Biny – właściwość odkrycia Stwórcy, wyższego świata.

A jeśli „część narodu nie chce przestrzegać poręczenia” – oznacza to, że nie rozumieją ważności tego.

Są ludzie, którzy nie zdają sobie sprawy z tego, jakie to ważne. Potrzebują czasu. Sam wiem po sobie, że nie jest to proste. Nie od razu zrozumiałem konieczność duchowego poręczenia, ponieważ wcześniej studiowałem różne teorie i to wszystko bardzo odpychało mnie od studiowania tego tematu.

Każdego dnia, nawet w każdej chwili musimy na nowo wznosić się w wierze ponad wiedzę do właściwości obdarzania, wydostania się z siebie, wznoszenia się ponad siebie (Malchut) i tak będziemy uzyskiwać poręczenie od swoich przyjaciół.

Dlatego Baal HaSulam napisał, że jeśli część narodu nie chce przestrzegać poręczenia, to zmusza także resztę narodu do pogrążenia się w egoizmie i pozostania w nim.

Z lekcji nr 6 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 09.01.2022


Modlitwa jest niezbędna we wszystkim

каббалист Михаэль Лайтман Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 6

Pytanie: Jaka jest rola modlitwy w odkryciu praw wzajemnego poręczenia?

Odpowiedź: Modlitwa jest konieczna we wszystkim.

Musimy ją obserwować, rozwijać i zrozumieć, że tylko za pomocą naszego apelu do Stwórcy możemy podnosić się ze stopnia na stopień.

Jeśli czekamy i nie zwracamy się do Niego, to bardzo spowalniamy nasz rozwój.

Z lekcji nr 6 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 09.01.2022


Jak zawiera się wzajemne poręczenie

каббалист Михаэль Лайтман Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 6

Pytanie: Czy właściwe jest zawrzeć wzajemne poręczenie w piśmiennej formie czy wystarczy słowami?

Odpowiedź: Ani w słowach, ani nawet w piśmiennej formie. Poręczenie powinno istnieć między nami, gdy czujemy, że znajdujemy się wszyscy razem w jednym kli (naczyniu), zależymy od siebie nawzajem, dlatego musimy wspierać jeden drugiego.

Tylko poprzez pomoc przyjacielowi mogę realizować siebie. Nie mogę wznieść od siebie czegoś do Stwórcy, z wyjątkiem przeprowadzenia tego przez grupę.

Dlatego zrozumienie struktury kli prowadzi nas do świadomości, dlaczego potrzebne są takie prawa komutacji ze Stwórcą przez dziesiątkę, wzajemne poręczenie, wznoszenie się nad sobą.

Z lekcji nr 6 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 09.01.2022


Od poręczenia egoistycznego do duchowego

каббалист Михаэль ЛайтманMiędzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 6

Pytanie: Jaka jest różnica między wzajemnym poręczeniem, które możemy dać sobie nawzajem w naszym obecnym stanie, i wzajemnym poręczeniu duchowym? Czy jest to różnica ilościowa czy jakościowa

Odpowiedź: Teraz możemy zaakceptować czysto mechaniczne wzajemne poręczenie, i w jakiś sposób ono istnieje między nami w grupie.

W zasadzie wzajemna gwarancja jest podstawą każdego społeczeństwa, nawet najbardziej barbarzyńskiego. Niemniej jednak istnieją tam pewne elementy wzajemnych zobowiązań.

W całej historii ludzkości można prześledzić, że tylko stopień nawet egoistycznego poręczenia determinuje poziom rozwoju więzi społecznych, które zachęcają do budowania domostw, miast, państw.

Wynika to z wewnętrznej świadomości wzajemnego poręczenia. A następnie pojawiają się narody, nacje i tak dalej.

A u nas powinno to być na innym poziomie.

Z lekcji nr 6 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 09.01.2022


Dosłownie jakbyśmy byli już w duchowym świecie

каббалист Михаэль Лайтман  Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 6

Musimy uświadomić sobie, że bez uzyskania wzajemnego poręczenia nie możemy być ze sobą związani. A połączenie między nami jest konieczne, aby stworzyć duchowe kli, w którym poczulibyśmy światło, Stwórcę.

Dlatego nastrajając siebie tak, jakbyśmy żyli w wierze ponad wiedzę, musimy zastanowić się, jak możemy działać, aby naprawdę być w obdarzaniu ponad otrzymywaniem, dosłownie tak jakbyśmy byli już w świecie duchowym, w duchowych relacjach, we właściwościach obdarzania, we wsparciu.

Nie jest to możliwe bez osiągnięcia wzajemnego wsparcia między nami. To jest właśnie „arwut” – właściwość wzajemnego poręczenia.

Z lekcji nr 6 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 09.01.2022


Za co poręczamy

каббалист Михаэль Лайтман Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 6

Uświadomienie sobie warunku „wiary ponad wiedzę” powinno rozwijać się w każdym z nas za pomocą działania które nazywa się „wzajemne poręczenie”. Nie możemy sami siebie podnieść i naprawić, ale jeśli znajdujemy się w grupie, to każdy może poręczyć za drugiego.

Poręczamy za to, że będziemy inspirować przyjaciół, dawać im przykład, wspierać się nawzajem, żeby każdy zrozumiał, jak bardzo jest odpowiedzialny za innych, a między innymi tym także pomaga sobie.

Nasza praca, chociaż polega na naprawieniu samych siebie, to w rzeczywistości prowadzi do naprawy całego świata i nie ma różnicy między mną a światem, ja powinienem zatroszczyć się o wszystkich.

Dlatego wzajemne poręczenie – to prawo połączenia między wszystkimi indywidualnymi duszami w jedną jedyną duszę „Adam”.

Z lekcji nr 6 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 09.01.2022


Wypełnienie zasady wzajemnego poręczenia

каббалист Михаэль Лайтман Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 6

Mój wpływ na przyjaciół, przechodzi przez wspólne kli „Adam”, powraca do mnie. W tym powrocie do mnie istnieje też mój wysiłek wzniesienia się ponad siebie, pragnienie bycia w wierze ponad wiedzą, we wzajemnym poręczeniu za innych.

Oznacza to, że są już pewne pragnienia z intencjami i wysiłkami, tak jakbyśmy zaczynali organizować duchowy parcuf. Tutaj jest skrócenie i odbite światło, kiedy nie chcę niczego dla siebie, ale chce tylko dla przyjaciół i otrzymuję z góry, zgodnie z moimi wysiłkami, siły obdarzania i połączenia.

I chociaż nie wydaje nam się to szczególnym działaniem duchowym, ale w nim mają miejsce wszystkie elementy parcufa, struktury duszy. Stopniowo wszystko to będzie się rozwijać i zobaczymy w nas samych, w przyjaciołach, w naszym wspólnym kli i w całej ludzkości, jak to wszystko osadzi się w nas i przekształci.

Dlatego wypełnienie zasady „wiary ponad wiedzę” jest podstawą. A wzajemne poręczenie (arwut) ma na celu pomóc w jego wypełnieniu i doprowadzić nas do stanu, w którym wszyscy będziemy ze sobą związani razem. Nigdy człowiek w pojedynkę nie będzie w stanie wykonać ani jednej czynności duchowej, jeśli nie będzie obok niego przynajmniej jednego przyjaciela, o którego postęp zatroszczy się.

Sami nie możemy wyciągnąć się za włosy z bagna, w którym jesteśmy. Możemy tylko pomagać innym, przez innych – sobie, i w taki sposób sobie nawzajem. Dlatego zasada ta nazywana jest „wzajemne poręczenie”.

Mówi o tym, że tylko wypełniając wzajemne poręczenie przed całą ludzkością, będziemy konsekwentnie, stopniowo doprowadzać cały świat do naprawy i do odkrycia się w każdym człowieku Wyższego Świata.

Z lekcji nr 6 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 09.01.2022