Czego uczy nas księga Zohar? Z nauki Kabały wiadomo, że Stwórca stworzył jedno pragnienie, wewnątrz którego odbywa się cały dalszy rozwój. To jedno pragnienie zawiera w sobie ogromną liczbę indywidualnych pragnień, połączonych miedzy sobą w jeden system zwanym „Adam” – wspólna dusza. Następnie, zgodnie ze swoim programem, Stwórca zepsuł połączenie, które istnieje między częściami tego samego pragnienia.
Te części zaczęły tracić ze sobą kontakt, jak w chorym organizmie, którego narządy przestają prawidłowo ze sobą współpracować, dochodzi do zachwiania równowagi i odczuwamy objawy choroby – wzrasta ciśnienie lub temperatura, zawartość chemii we krwi itp. – organizm nie równoważy się. To jest choroba.
Dlaczego Stwórca postępuje tak z duszami? – Abyśmy poczuli zepsucie, i następnie je naprawili. Ta choroba, zepsucie połączenia między nami – częściami jednego systemu, przenika do naszego pierwotnego stanu i zaczynamy czuć się coraz mniej ze sobą związani. W tej utracie połączenia między nami jest 125 stopni, zejście z nieskończoności, gdzie jesteśmy nieskończenie połączeni miedzy sobą, – do stanu, w którym to połączenie całkowicie zanika.
I nawet więcej: zejście po 125 stopniach, na poziomie zwanym „parsa”, spowodowało jeszcze większe zepsucie i zamiast pozytywnego połączenia, a następnie jego braku, powstało negatywne połączenie. I teraz każdy chce wykorzystać innych dla własnej korzyści. Organizm nie tylko umiera, ale całkowicie pożera sam siebie.
Ten upadek w pragnienie ze względu na otrzymywanie, w pragnienie, aby wykorzystać innych trwa dalej, aż osiągnie stan, w którym całkowicie tracimy między sobą wszelkie połączenie – zarówno pozytywne połączenie ze względu na obdarzanie, jak i negatywne połączenie ze względu na otrzymywanie, i jesteśmy w całkowitej niezgodności z duchowością, w braku świadomości, wiedzy. To jest konsekwencja naszego oddzielenia od siebie.
Czujemy wtedy ten świat – jako wyobrażoną rzeczywistość. Dlaczego jest wyobrażona? Ponieważ została specjalnie stworzona przez Stwórcę, aby dać nam iluzję Jego nieobecności. Co więc mamy zrobić? – Uświadomić sobie, że musimy naprawić połączenie między nami. Wraz ze wzrostem zwiększenia połączenia między nami, następuje wzniesienie duszy z odczucia naszego świata do nieskończoności. Przywrócenie połączenia między nami stwarza wzniesienie.
Dlatego, w miarę jak możemy sobie wyobrazić nasze stany w połączeniu wszystkich dusz, wszystkich części stworzenia razem, będziemy czerpać więcej radości z księgi Zohar. Została bowiem napisana z wysokości nieskończoności. Autorzy Księgi Zohar napisali to dzieło z wysokości 125 stopni, gdzie byli związani razem. Dlatego studiując Zohar powinniśmy odczuwać w sobie pragnienie połączenia się. Nie potrzeba tu żadnej mądrości. Wystarczy pamiętać o tym, że wszystko osiągamy w połączeniu ze sobą.
W rzeczywistości Zohar mówi tylko o zjednoczeniu dusz. Wyjaśnia mi, jaki jest mój związek z uniwersalnym systemem zwanym „Adam”, ze wszystkimi innymi duszami, jak je wykorzystuję, aby połączyć je wszystkie razem w działający, zdrowy, prawidłowo funkcjonujący system. Zohar mówi tylko o tym. A ja jestem tutaj jako wykonujący to działanie naprawy dla wszystkich.
Z lekcji według Księgi Zohar
Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Postrzeganie rzeczywistości, Wspólna dusza "Adam", ZOHAR
Pytanie: Powiedział Pan kiedyś, że klipa działa w odwrotnej formie. Gdyby tak nie było, nie bylibyśmy w stanie podtrzymać jedności w grupie, właściwości obdarzania?
Pytanie: 
Pytanie: