Tylko w odniesieniu do naszego wzajemnego połączenia ze sobą nawzajem możemy wyjaśnić, w jakim stanie rzeczywiście znajdujemy się: jeszcze przed wejściem do Egiptu, w egipskiej niewoli, albo, być może już jesteśmy gotowi do wyjścia na wolność? Wszystko zależy tylko od stopnia naszego zjednoczenia. Przed wejściem do Egiptu wszyscy byli ze sobą w konflikcie, jak Józef i jego bracia. Potem zeszli do Egiptu i odkryli, że dobrze jest się zjednoczyć egoistycznie, dzięki temu można odnieść sukces. Ale stopniowo wyjaśniamy, że nie możliwe jest rozwiązanie problemów w takiej formie, trzeba zmienić nasze relacje.

Jest napisane, że do Egiptu weszło tylko siedemdziesiąt osób, niewielka grupa. Potem ta grupa bardzo się rozmnożyła, nie chodzi tu o liczbę osób, ale o to, że wzrosło egoistyczne pragnienie każdego z nich. Faraon przeniknął w nich i dodał im coraz więcej pragnienia otrzymywania przyjemności, jakby były ich miliony. Kiedy jest już ich tak wielu, między nimi powinna zacząć się praca nad zjednoczeniem. Zrozumiałe jest, że na tym polega rozwiązanie. To właśnie musi się wydarzyć dzisiaj na całym świecie. Cały świat musi poczuć, że jest związany w jeden wspólny kłębek.

Dlatego wybuchają dziś wojny i poważne problemy. To nie są przypadkowe starcia i chwilowe, lokalne nieporozumienia. Wojny i epidemie rozprzestrzenią się na cały świat tak, aby wszyscy poczuli, jak bardzo jesteśmy ze sobą nawzajem związani. Nikt nie będzie miał możliwości, aby od tego uciec. Wszystko po to, żebyśmy poczuli że znajdujemy się w Egipcie. Cała ludzkość zbliża się do tego stanu. Nie uda się nam lekko wyjść z tego kryzysu. Świat jest dopiero na samym początku wszelkiego rodzaju kłopotów, które ogarną całą kulę ziemską: ekonomicznych, doprowadzających do braku najpotrzebniejszych rzeczy, również problemów środowiskowych i epidemii.

Dzisiaj cała kula ziemska – to Egipt i wszyscy będziemy musieli to sobie uświadomić, aby się z niego wydostać, z wielkich problemów, które otaczają nas ze wszystkich stron. Nauka Kabały i aktualne wydarzenia stają się bardzo bliskie w naszych czasach. Jest to najbardziej znaczący okres w całej historii ludzkości, ponieważ teraz z poprzednich stopni: nieożywionego, roślinnego i zwierzęcego rodzi się nowy świat. Zadaniem kabalistów jest pomóc mu wznieść się z poziomu zwierzęcego na poziom ludzki.

Nie ma lepszego rozwiązania wszystkich problemów jak zjednoczenie ponad wszystkimi różnicami i wszystkimi przeszkodami. Nie możemy naprawić siebie i sprawić, byśmy wyglądali jak dwie krople wody. Każdy musi zachować swój indywidualny charakter ale, musimy nauczyć się tego, jak połączyć się ponad wszelkimi różnicami, aby „wszystkie przestępstwa pokryła miłość”. Inaczej jest to niemożliwe! Jeśli jeden drugiemu przedstawia swoje pretensje, dlaczego nie jest taki, jakim chce go widzieć, to jest to destrukcyjne podejście, przez które nikt nie może żyć w pokoju.

W naturze istnieją specjalne połączenia między wszystkimi elementami ponad pragnieniem każdego z nich. W taki sposób łączą się narządy w ludzkim ciele, zachodzi przemiana materii – tylko dzięki takim łączącym mostkom, opartym na wzajemnej korzyści, a nie wtedy, gdy jedno wymaga od drugiego. Dlatego ludzie, państwa, społeczeństwa muszą zrozumieć, że nie ma przyszłości w dążeniu do tego, aby jeden rządził drugim. Każdy musi przejąć władzę nad samym sobą po to, aby zjednoczyć się z innymi, w taki sposób świat będzie się rozwijał we właściwym kierunku.

Z lekcji na temat „Pesach”, 02.04.2022

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kryzys, globalizacja, Praca duchowa

Pytanie: Czy można używać władzy w pozytywny sposób, w pozytywnym kierunku?

Odpowiedź: Człowiek jest do tego zdolny tylko wtedy jeśli jest naprawiony w swoich intencjach i zrozumie, że najważniejsze jest czynienie dobra.

Pytanie: Czy Stwórca, wyższa siły natury, ma dążenie do władzy, przecież On zarządza swoimi stworzeniami?

Odpowiedź: Stwórca nie ma takiego pytania. To – jest siła. To jest po prostu siła, która wszystkim zarządza, zawiera w sobie wszystko. Stwórca nie ma takiej możliwości – aby dążyć do władzy. On Sam jest władzą. Pojawiła się taka żądza, takie dążenie w nas, ponieważ tego nie mamy.

Stwórca jakby odsunął się i stworzył pustą przestrzeń, w której nie odkrywa Siebie. W rzeczywistości On znajduje się w niej, ale nie ujawnia się. W tej przestrzeni znajdujemy się my.

Z programu telewizyjnego „Warunki duchowe”, 22.03.2022

Kategorie: Praca duchowa, Stwórca

Pytanie: W dzisiejszych czasach wydaje nam się, że to ja decyduję, ja myślę. Czy człowiek naprawdę o czymś decyduje?

Odpowiedź: Nie, o niczym nie decyduje człowiek, tylko wykonuje.

Ale istnieje złudzenie, że jednak, to ja decyduję, ja robię, ja tak postępuję. Dla człowieka charakterystyczne są myśli o swojej samodzielności, ale tylko dlatego, że cały system wszechświata jest przed nami ukryty. Ale kto decyduje za mnie? Kto reaguje za mnie? Dlaczego daje mi się świadomość, że to jakbym ja pomyślał, zdecydował, zrobił? – To jest właśnie problem. Jest to konieczne dlatego, abyśmy wyszli z naszego obecnego stanu, wznieśli się nad nim i nad tym, że nie my podejmujemy decyzje, nie my sami je realizujemy.

Komentarz: Czyli w naszym obecnym stanie mogę powiedzieć, że nie istniejemy?

Odpowiedź: W naszym obecnym stanie istniejemy w odniesieniu do siebie. Istniejemy – musimy przyjąć to jako dane – ale tylko w naszych tymczasowych ograniczonych odczuciach. Dlatego prawdziwy mózg nie ma z tym nic wspólnego.

Nasz mózg – jest to ogromny system wspólnego wzajemnego połączenia nieożywionej, roślinnej, zwierzęcej, ludzkiej natury naszego świata i wszystkich światów, wszystkich innych poziomów. Wszystko to jest absolutnie ze sobą powiązane i podporządkowane jednemu programowi, jednej myśli, która nazywa się „Stwórcą” lub „Naturą”.

Pytanie: Czym są te inne światy?

Odpowiedź: Inne światy to te możliwości istnienia, do których stopniowo dochodzimy w wyniku naszej wewnętrznej ewolucji, kiedy w końcu zaczynamy uświadamiać sobie, że nasz świat, nasze istnienie jest skończone, zepsute i ograniczone.

Z programu telewizyjnego „Przybliżenie kamerą. „Szczególna opinia“

Kategorie: Postrzeganie rzeczywistości, Wolna wola

Ludzkość to jeden organizm

Pytanie: Natura łączyła komórki przez miliardy lat, aż połączyły się w bardziej złożone organizmy. Widzimy, że to dobrze. Organizmy stały się bardziej złożone, spektrum ich wrażeń stało się znacznie większe niż u ameby. Czy Natura popycha nas do tego tylko na poziomie społeczeństwa?

Odpowiedź: Tak, tylko w myślach i uczuciach, w umyśle i sercu. Jeśli osiągniemy stan, w którym nasze myśli i uczucia będą w jednym systemie, to staniemy się tak potężną wspólnotą, która wzniesie się ponad wszelką naturę, na poziom Stwórcy – do stanu wieczności i doskonałości

Komentarz: Z jednej strony dobrze, że wszyscy jesteśmy różni. Natura rozwija nas w taki sposób, że indywidualizm stale rośnie.

Odpowiedź: Naturalnie. To przygotowanie Stwórcy, mające na celu zapewnienie, abyśmy naprawili się i osiągnęli doskonałość.

Pytanie: Czy jesteśmy jak części jednego organizmu, w którym są nerki, wątroba i inne narządy, każdy z nich pełni inną funkcję?

Odpowiedź: Absolutnie tak. To, co widzimy dzisiaj w technologii, w komputerach, wszędzie, zbudowane jest na plusie-minusie.

Pytanie: Okazuje się, że życie całego organizmu jest ważniejsze niż życie konkretnego organu?

Odpowiedź: Nie, wręcz przeciwnie, tutaj przejawia się właściwość integralności, kiedy każda cząstka, każda właściwość jest również ważna, jak wszystkie inne razem wzięte. Z niczego nie rezygnujemy, niczego nie poświęcamy.

Pytanie: Tak, więc w czym powinniśmy się zjednoczyć?

Odpowiedź: W jednym celu. Ostateczny cel – to nasza całkowita jedność. Dlatego musimy coraz bardziej ścieśnić się między sobą, aby to osiągnąć. Nasz wspólny stan, kiedy jednoczymy się w naszym sercu i umyśle, nazywa się „Stwórcą”. W taki sposób, wszyscy wznosimy się z powrotem do naszego wspólnego korzenia. Na tym polega zasada i cel naszego rozwoju.

Pytanie: To znaczy, na tym polega wolność wyboru?

Odpowiedź: Wolność wyboru polega na tym, aby dążyć do tego, nie pod wpływem cierpienia, ale poprzez osobiste uczestnictwo.

Z programu telewizyjnego „Podstawy Kabały”, 04.02.2019

Kategorie: Struktura Wszechświata, Stwórca, Wolna wola

Pytanie: Co może wzbudzić w człowieku takie uczucie, żeby być niżej od innych, przecież jest to sprzeczne z naszą naturą?

Odpowiedź: Samowychowanie, gdy człowiek zajmuje się nauką Kabały, widzi realizując ją na sobie, jaki jest nikczemny.

Komentarz: Mogę to zrozumieć tylko w odniesieniu do człowieka, który odkrywa wyższą siłę – jedyną siłę, która zarządza całą naturą i widzi, co zarządza człowiekiem.

Odpowiedź: Wyższa siła w człowieku tak się właśnie odkrywa, że czuje się mały, drobny, nieistotny zarówno w stosunku do niej, jak i w stosunku do całego świata. A kto on taki? Jeśli prawidłowo pojmuje wyższą siłę, to widzi jej manifestację we wszystkim wokół siebie i czuje się mały i słaby w stosunku do innych.

Widząc manifestację Stwórcy we wszystkich ludziach, zaczyna czuć się rzeczywiście niewystarczająco mądrym, niewystarczająco rozwiniętym, niewystarczająco dobrym, niewystarczająco patrzącym w przyszłość. I on jest z tego zadowolony. Innymi słowy, każdy, kto uważa że jest ponad innymi, w rzeczywistości czuje się niżej od nich.

Pytanie: Okazuje się, że bez odkrycia wyższej siły człowiek nie może zarządzać swoją mocą?

Odpowiedź: Jeśli nie będziemy odkrywać wyższej siły, to pozostaniemy przerażającymi zwierzętami. Teraz to właśnie widzimy.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 22.03.2022

Kategorie: Praca duchowa, Rozwój egoizmu

Anulować siebie przed dziesiątką – oznacza uczynić przyjaciół ważniejszych od siebie, na tym polega cała nasza praca. Tak faraon zapytał: „Kim jest Stwórca, abym słuchał jego głosu?”, to znaczy kto tutaj rządzi: ja czy On? Kto jest pierwszy: pragnienie otrzymywania czy pragnienie obdarzania, ja czy grupa?

Muszę podjąć decyzję. Taka decyzja, nawet gdy podejmuje ją jeden człowiek, i próbuje tak myśleć, jest przełomowa dla całej światowej duszy, dokonuje w niej ogromnych zmian. Nie widzimy i nie rozumiemy, jak tym zmieniamy rzeczywistość. Jeśli próbuję choć trochę przeważyć znaczenie grupy w porównaniu z moją własną osobą, przez to zmieniam wszystkie światy, przybliżając Stwórcę do stworzeń.

Chociaż myślałem tylko o sobie i o mojej dziesiątce, ale spowodowałem ogromne, bardzo ważne postępy w całym systemie. Dlatego nie należy lekceważyć nawet najmniejszych wysiłków, które czasem udaje się nam wykonać. Ta praca trwa nieprzerwanie, powtarzając się miliony razy. Ilość zależy od tego, z jaką częstotliwością i siłą człowiek podejmuje takie próby, zależy od rodzaju jego duszy. Nie nam to osądzać, należy tylko cały czas przykładać wysiłki, dopóki nie stanie się to stałą pracą.

Wtedy poczuję, że z każdą chwilą staje się ona coraz ważniejsza, mocniejsza i zawiera wewnątrz wyższą siłę, która rozwija się we mnie coraz bardziej. Stan zarodka – jest to moja ciąża ze Stwórcą, który rodzi się we mnie dzięki innym. Czuję, jak On zaczyna budzić się we mnie, napełnia mnie i definiuje moje decyzje. Daję Mu możliwość, by rządził mną, żył we mnie i wychodził przeze mnie na świat. Tak powinienem czuć siebie w odniesieniu do grupy i całej rzeczywistości, a przez nich do Stwórcy. To ja rodzę Go!

Z lekcji na temat przygotowania do wirtualnego kongresu, 10.12.2018

Kategorie: Dziesiątki, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Komentarz: Daniel Carnegie napisał: „Bądź sobą, dlatego że na Ziemi nie ma takiego drugiego człowieka, jak ty”. A my przez całe życie zajmujemy się tym, że wypełniamy pragnienia narzucone nam z zewnątrz. W większości nie jesteśmy sobą.

Odpowiedź: Podobnie jak małe dzieci, nieustannie uczymy się od innych. Spójrz na małe dziecko. Cały czas uczy się od dorosłych, naśladuje ich. Możesz nazwać na przykład filiżankę jakimś innym słowem, a dziecko zacznie za tobą powtarzać i przyzwyczai się do tej nazwy.

Jeśli nauczysz je jakiejś czynności, będzie próbowało ją powtarzać. Wtedy ten nawyk wejdzie w jego naturę. Instynktownie będzie przedkładać tę czynność nad inne, nawet bardziej rozsądne i pożyteczne, dlatego że nawyk staje się drugą naturą i wypełnia jej pragnienia, dziecko będzie otrzymywało z tego zadowolenie. Dlatego wszyscy jesteśmy odciskiem otaczającego nas społeczeństwa i nikt z nas nie jest samym sobą.

Pytanie: A czy nie nadszedł czas, abyśmy stali się naprawdę samym sobą? Kiedy to może się stać?

Odpowiedź: Obecnie takie pragnienie już się pojawia, ale na razie jeszcze wśród niewielkiej liczby ludzi, którzy zaczynają zadawać sobie pytanie o cel istnienia, o pozorną bezcelowość tego świata. To pytanie zadają miliony ludzi na świecie, ale miliony to nie miliardy.

Z programu telewizyjnego „Przybliżenie kamerą. Teatr Absurdu”

Kategorie: Sens życia, Wolna wola, Wychowanie, dzieci

Pytanie: Co oznacza stwierdzenie: ważność Żydów jest określana zgodnie z szybkością naprawy, a narodów świata – w odniesieniu do odkrycia zamysłu Stwórcy?

Odpowiedź: Oznacza to, że musimy współpracować razem! Obecnie znajdujemy się w takim stanie, w którym musimy szybko naprawić siebie i pociągnąć za sobą narody świata. Tak powinno być to wykonane.

A jeśli nie, to prorocy ostrzegają, że może się to stać poprzez cierpienia, co więcej ogromne, nawet znacznie większe, niż kiedykolwiek wcześniej. Kabała mówi o możliwości wojny nuklearnej.

Okazuje się, że Żydzi są winni temu, że na czas nie wnoszą do świata naprawy.

Jednak mam nadzieję na dobrą, pomyślną drogę.

Z programu telewizyjnego „Przybliżenie kamerą. Formuła Stwórcy”

Kategorie: Izrael i narody świata

Pytanie: Jak Pan uważa, kto jest bardziej niebezpieczny, obdarzony nieograniczoną władzą – kobieta czy mężczyzna?

Odpowiedź: Mężczyzna. Kobieta ma wiele naturalnych instynktów, które zmuszają ją do postępowania rozsądnie, poprawnie, zgodnie z naturą.

Kobieta jest w swojej naturze bardzo ograniczona w zachowaniu, fizjologicznie i mentalnie, to znaczy kobieta zawsze znajduje się w określonych ramach. Natomiast mężczyzna jest poza tymi ramami, dlatego może wyrządzić więcej szkód.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 22.03.2022

Kategorie: Kryzys, globalizacja, Mężczyzna i kobieta