Początek poznania Stwórcy

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: W naszym świecie ludzkość ma ogólne pojęcie o tym, czym jest wiara: coś ci powiedzieli i chociaż tego nie widziałeś, nie czujesz, nie rozumiesz, ale wierzysz w to. Wiedza jest tym, co poznajemy w naszych pięciu organach zmysłów.

Kabała rozpatruje taki stan i nazywa wiarą ponad wiedzę. Co to znaczy?

Odpowiedź: W Kabale wszystko jest zupełnie inne, jak na tym świecie. Stan „wiary ponad wiedzę” człowiek osiąga po okresie dość ciężkiej pracy, gdy zaczyna orientować się, co Kabała mówi, o naszym świecie i o duchowym świecie.

Wykonując określone ćwiczenia, człowiek zaczyna odczuwać, że wszystko, co mu się przydarza pochodzi od wyższej siły, wyższego rozumu, wyższej woli i zmierza według określonego programu, który można nazwać Stwórcą, pragnieniem Stwórcy, planem Stwórcy. Człowiek widzi, że pozostaje mu praktycznie tylko jedno działanie w naszym świecie – wszystkie swoje odczucia związać ze Stwórcą. I stopniowo stara się tak robić.

Wszystko, co dzieje się wokół, człowiek przypisuje wyższej sile, nie dlatego, że tak powiedziono, ale dlatego, że zaczyna odczuwać, że jest w tym określona tendencja, sens i cel, żeby we wszystkich sytuacjach życia skierować człowieka tylko na jedno źródło – na Stwórcę.

Z reguły człowiek zaczyna odczuwać różnego rodzaju nieprzyjemne doznania, zagrożenia, lęki, porażki w swoim egoizmie, dumie i samoświadomości. Odczuwa wrogość świata do niego, pochodzącą z różnych źródeł. Za wszystkimi źródłami, zaczyna dostrzegać pewien system sił zwanych „Stwórcą”, który w taki sposób „pielęgnuje“ człowieka tak, aby był skierowany na Niego.

Oznacza to, że za całą różnorodnością nieożywionej, roślinnej i zwierzęcej natury kryje się jakaś siła, plan, program, istnieje jedno źródło.

A sama siła ukryta jest przed człowiekiem. Specjalnie przejawia mu się w taki sposób, żeby zwrócił wzrok w jej stronę. Dokąd w „jej stronę? – Jeszcze nie rozumiemy. Po prostu we wszystkim, co się z nim dzieje, przyzwyczaja się postrzegać jedyne źródło. Przykładając do tego wysiłki, człowiek jakby wznosi się na inny poziom do tego, co dzieje się na świecie, do wszechświata – do tak zwanej „wiary ponad wiedzą”.

Oznacza to, że wiedza jest tym, co człowiek może odczuwać w swoich pięciu organach zmysłów w naszym świecie, tak jak wszyscy inni ludzie. A wiara to umiejętność odniesienia wszystkiego, co mu się przydarza, do następnego poziomu, do pewnej siły, która w taki sposób stopniowo go kształci.

Początkowo jest to tylko uczucie, ponieważ człowiek nie pojmuje jeszcze dokładnie samego Źródła. Nie może o nim nic powiedzieć, z wyjątkiem jednego, że jest to Źródło, które wysyła mu wszystkie doświadczenia. Ponad tymi doznaniami to samo Źródło pomaga człowiekowi zwrócić się do Niego.

W taki sposób On kieruje człowieka na Siebie: „Zwróć na Mnie uwagę. Wszystko otrzymujesz ode Mnie. Jestem jedynym zarządzającym na tym świecie. Jestem jedynym, który panuje nad tobą, nad wszystkimi twoimi czynami, stanami, myślami, uczuciami, nad wszystkim co ciebie otacza, nad całym wszechświatem. Wszystko, co wpływa na ciebie, pochodzi ode Mnie. „

Jest to początek poznania Stwórcy jako źródła wszystkiego, co się dzieje, kiedy właśnie w krytycznych stanach pojawia się potrzeba czegoś większego, człowiek nie rozumie, co się z nim dzieje, dlaczego, jak, po co. To wszystko szokuje go i wprawia w dezorientację.

W wyniku bardzo wielkiego wewnętrznego zamieszania, nagle budzi się uczucie, że pochodzi to od wyższej siły.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 11.03.2019