Duchowości nie da się przekazać językiem naszego świata

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: W XVI wieku na świecie zaczęła się rozwijać Kabała luriańska, która po dziś dzień jest podstawą tej nauki. W zasadzie wszystkie napisane wcześniej księgi kabalistyczne, na przykład Tanach, Księga Zohar, Talmud itd. mówią o jednym: jak zrównoważyć swoją egoistyczną naturę i odkryć Stwórcę. Co jest szczególnego w Kabale Luriańskiej?

Odpowiedź: Faktem jest, że nie jest łatwo opowiedzieć człowiekowi w naszym świecie o Stwórcy, o Jego działaniach, dlatego że jest to zupełnie inny świat, zupełnie inne relacje, inne działania. Wszystko to jest absolutnie inne, od tego co obserwujemy i do czego jesteśmy przyzwyczajeni w świecie materialnym. Jest to całkowicie nieporównywalne z naszymi właściwościami, działaniami, myślami i dlatego trudno jest przekazać coś ze świata duchowego w języku naszego świata.

Świat duchowy wcale nie jest taki jak nasz świat. To jest świat nie tyle myśli, co intencji. A już na pewno nie działania fizyczne. Ale jak można to wszystko przekazać człowiekowi?

Kabaliści starożytni rodzili się już z takim uczuciem i stopniowo rozwijali się w swoich odczuciach do bardziej ogólnej koncepcji tego, gdzie się znajdują, z ich szczególnymi właściwościami obdarzania, połączenia, miłości, wnikania w ukryte, tajemne siły natury. To jednak jest bardzo trudne do wyjaśnienia. Przecież ludzie uważają, że w takiej postaci, w jakiej jesteśmy teraz, możemy poczuć wyższy świat. Ale jak to jest możliwe?

Świat materialny odczuwamy za pomocą naszych pięciu organów zmysłów. Gdybyśmy mieli inne narządy zmysłów, mielibyśmy zupełnie inne wrażenia zarówno o samych sobie, jak i o otaczającym nas świecie. Na tym polega problem.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 02.08.2022