Pytanie: Co jest takiego szczególnego w wysiłku, który zmienia człowieka?

Odpowiedź: Wysiłek nie zawiera się w samym pragnieniu, tylko w naszym dążeniu znalezienia różnicy pomiędzy nami i światłem, pomiędzy Stwórcą i stworzeniem.

Cały wysiłek skierunkowany jest na punkt stworzenia, w którym odkrywa się różnica pomiędzy “egzystującym z egzystującego” (Jesz mi Jesz) i “stworzonego z niczego” (Jesz mi Ajn).

Cały czas badamy rozbicie, które powstało pierwotnie pomiędzy Stwórcą a stworzeniem. Dlatego cały wysiłek jest skierowany na to, aby odkryć kim jest On, a kim jestem Ja.

To jest wewnętrznym jądrem tego procesu, ale dla mnie uzewnętrznia się to w odczuwalnych rzeczach – w otrzymywaniu światła, w pokonywaniu poziomów, w nowej percepcji, odczuciu- tj. w zewnętrznej formie mojego pragnienia.

Ale wewnątrz działa tylko ten punkt różnicy pomiędzy właściwościami Stwórcy i stworzenia – sam akt stworzenia, to jedyne działanie, które zostało wykonane przez Stwórcę.

To jest wyższa tajemnica tego, jak z egzystującego (Jesz) powstało coś z niczego (Jesz mi Ajn).

Z lekcji z artykułu Baal HaSulama „Wprowadzenie do Księgi Zohar”, 10.03.2010

Kategorie: Kabała, Postrzeganie rzeczywistości, Pragnienie, Stwórca, ZOHAR

Po roku do dwóch lat, nie będziemy nawet pamiętać o tym, że mogliśmy wtedy żyć tak różnie od siebie i że większa masa ludzkości nie była w stanie podzielić naszego przekonania.

Ludzie będą niebawem rozumieć, że nauka kabały objawi im ukrytą część rzeczywistości i że jest to niezbędne do osiągnięcia zdrowego i uregulowanego życia. Dodatkowo, będzie jasne, że to objawienie będzie miało miejsce poprzez cnotliwość nadprzyrodzonej siły, mocy, niż czystej wiedzy.

Wykorzystując czysto naukowe metody, możemy ujawnić naturę tylko na poziomie naszych odczuć, w których pracują nasze myśli i uczucia. Z drugiej strony Kabała ujawnia w nas w cudowny sposób nowe poziomy pragnienia, w których postrzegamy nową rzeczywistość.

Oczekuję, że w niedalekiej przyszłości będziemy świadkami tego objawienia, zrozumienia i że to odczucie zostanie ujawnione masie. Zobaczymy, nastąpi to wkrótce.

Każdy, kto uczestniczył na kongresie Zoharu w 2010, przeszedł przez ogromne zmiany, pokonując wiele wewnętrznych poziomów i skrócił czas swojego rozwoju. Niektórzy ludzie nie wzięli udziału w kongresie fizycznie, ale byli praktycznie połączeni z nami wirtualnie, a tym samym otrzymali oni to samo wzniesienie. Niektórzy ludzie byli (w ich pragnieniach) z dala od nas, jednakże byli oni przez kongres również pod jego wpływem. Nawet ci, którzy nie byli z nami w ogóle w kontakcie i którzy zupełnie nic nie chcieli, otrzymali mimo to jego wpływ, ponieważ wszyscy jesteśmy częścią jednego, wspólnego systemu.

Żaden człowiek nie może uniknąć udziału w tym wydarzeniu, ponieważ wszyscy żyjemy w jednej jedynej rzeczywistości. Dlatego jeśli organizujemy takie wydarzenia, ma to wpływ na cały świat, nawet ludzie, którzy nas nienawidzą i są daleko od nas, a także ci, którzy są blisko nas.

Wpływa to na każdego człowieka bez wyjątku i ma to jeszcze większy efekt dla tych, którzy nas nienawidzą, jak i dla tych, którzy są obojętni. Dlatego też będziemy wkrótce świadkami wielkich zmian we wszystkich warstwach społeczeństwa.

Kategorie: Kabała, Kongresy, Rzeczywistość, Społeczeństwo

Pytanie: Jaka jest różnica pomiędzy myślą stworzenia i Stwórcą?

Odpowiedź: Wszystko, co mówimy odnosi się do nas. Nie wiemy nic oprócz tego, co dzieje się w naszych pragnieniach. I nawet wtedy, gdy odkrywamy istnienie Światła, istnienie z istnienia, które stworzyło pragnienie, istnienie z braku opieramy to także na pragnieniu, które ujawnia nam, co rzekomo zdarzyło się przed nami w ten sposób. Wszystkie nasze połączenia pochodzą z odczucia materii w naszym pragnieniu.

Z tego powodu, gdy mówimy o percepcji, odczuwaniu wewnątrz pragnienia, dzielimy nasze całkowite postrzeganie na trzy składniki:

• ten , który postrzega (ja jestem odbiorcą),
• to, co jest postrzegane (co odbieram od Stwórcy),
• ten, od którego jest to postrzegane (źródło odczuwania, Stwórca).

Wraz z tym, jak uczę się umiejętności zmiany percepcji Stwórcy, którego odczuwam, czego On chce z połączenia się ze mną, zaczynam wchodzić z Nim w kontakt i zmieniam relację między nami. Skąd wiem, co zmieniam? To przychodzi z moich odczuć. Skąd wiem, co On czuje i jak On równocześnie reaguje? To także pochodzi z moich odczuć.

Wszystko jest oparte tylko na moich odczuciach, wrażeniach; Nie mam żadnej innej właściwości percepcji. Wszystko istnieje tylko wewnątrz  pragnienia.

To dlatego mówimy, że HaVaYaH (cztery litery imienia Stwórcy, Jud-Kej-Vav-Kej) są czterema fazami rozwoju pragnienia. Objawienie Stwórcy w człowieku (Stwórca lub Bo-Re, co oznacza przyjdź i zobacz”) następuje tylko po tym.

Światy także istnieją tylko wewnątrz naszego postrzegania w postaci objawień lub ukryć (świat lub Olam pochodzi od słowa Alama czyli ukrycie). Drabina duchowych poziomów także istnieje wewnątrz człowieka. Grupa, ludzkość, cała rzeczywistość, świat Nieskończoności, wszystko istnieje wewnątrz nas.

Ale co osiągam poprzez wszystkie moje wysiłki, aby dowiedzieć się kim i czym jestem, kim jest Stwórca, czego On chce ode mnie i jakie jest moje połączenie z Nim?

W rezultacie wszystkich tych wysiłków i długiej podróży, kiedy zdamy sobie sprawę ze z wszystkich danych nam możliwości, osiągamy pojedyńczą percepcję, pojedyńcze zrozumienie, pojedyńcze wrażenie zwane „Myśl Stworzenia”, mająca przynosić zadowolenie, rozkosz istotom stworzonym.

Ten plan zawiera w sobie wszystko: Kim jest ten Jedyny, który dostarcza rozkoszy stworzeniom, jaki to rodzaj przyjemności, kim są te stworzenia, wszystko.

Stan, w którym osiągamy „Myśl Stworzenia” jest nazwany punktem przyłączenia lub kroplą zjednoczenia, ponieważ w naszym postrzeganiu wszystko skupia się na jednym punkcie. „Myśli Stworzenia”.

Osiągamy to poprzez nasze wysiłki w dążeniu do zjednoczenia ze Stwórcą i dlatego nazywamy to kroplą przyłączenia.

Kategorie: Postrzeganie rzeczywistości, Praca duchowa, Rozwój, Stwórca

Litery są właściwościami, które nasze pragnienie przyjmuje pod wpływem światła, prowadzącego z powrotem do źródła.

Stwórca stworzył tak materiał – nasze pragnienie rozkoszowania się. Pod wpływem światła pragnienie to przybiera różne formy – właściwości, które są podobne do światła.

Materiał sam w sobie jest pragnieniem otrzymywania przyjemności, życzenie napełnienia się. Ale przy pomocy światła przybiera formy, które są mu przeciwstawne, wyższe formy, formy emanacji i miłości.

Dlatego nazywamy te właściwości formami, ponieważ one wyodrębniają się/wyróżniają się z pragnienia, wystepują na zewnątrz. Pragnienie przybiera pewne zewnętrzne formy, które można rozpoznać. Bo gdyby to był po prostu materiał, nie byłbym go w stanie dostrzec. A ponieważ posiada jakąś formę, to mogę ja rozpoznać jako: koło, kwadrat, prostokąt.

Kiedy światło wpływa na pragnienie rozkoszowania się, tworzy w nim różne “wypukłości i wgłębienia”, pozwalając mu wyróżnić się we właściwości emanacji, które początkowo nie istnieje w pragnieniu. Tworzone są one ponad pragnieniem, tak jakby się z niego wyłaniały.

Dlatego też nazywamy te właściwości formami. Co oznacza “forma”? – materiał, który stał się w czymś podobny do światła, nazywa się formą materii.

Istnieje łącznie 27 takich form: 22 są litery od Alef do Taw i pięć liter końcowych, tzw. mancepach. Dlaczego? Ponieważ z ZAT de Bina, z części Biny, który działa na nas, wychodzą 22 form emanacji: 9 z Biny, 9 z Z”A i 4 z Malchut. I jeszcze 5 końcowych, ograniczających form.

Tak mamy 27 form, które nasz materiał przyjmuje pod wpływem działania światła.

Dlatego z pomocą tych 27 form możemy wyjaśnić, co Stwórca robi z nami, czego chce od nas, jak możemy być Jemu podobni – w 27 formach, które otrzymamy pod wpływem światła na nasz materiał. A teraz jest on absolutnie bez formy – po prostu górą pragnień.

Z lekcji do KsięgiZohar, 13.05.2010

Kategorie: Duchowość, Kabała, Ogólne, Postrzeganie rzeczywistości, Praca duchowa, Rozwój, Rzeczywistość, ZOHAR

Pytanie: Dlaczego ludzie łączą przykazania z naprawą ciała?

Odpowiedź: Naprawa jest z pewnością naprawą naszych rąk i nóg. Mówimy tu o naprawie ciała i duszy, pragnienia lub części duszy, indywidualnego pragnienia. Różnica pomiędzy pragnieniem duszy, a pragnieniem fizycznym jest taka, że pragnienia duszy składają się z właściwości, które są podobne do Stwórcy – wykorzystaj siebie samego, aby dawać, zamiast otrzymywać dla siebie samego.

Ciało fizyczne nie ma z tym nic wspólnego. Możemy wykonać przeszczepy, usuwać części ciała lub narządy i dokonywać transfuzji krwi. Szpitale nie sprawdzają czy są to “datki na sprawiedliwość” i możliwe jest, że otrzymują one, części ciała lub krew niesprawiedliwej osoby. Z powodu tych wszystkich nieporozumień dotyczących duchowego ciała i naszego fizycznego ciała, rozwinęły się te całe mistycyzmy, makabryczne bajki i religijne opowieści grozy.

Przykazania opisują naprawę pragnienia, a nie żadną naprawę zwierzęcego ciała. Ciało w którym istniejemy, jest dla nas niezbędne, tylko po to, abyśmy kontynuowali w nim fizyczne istnienie. Ale jeśli pomiędzy pragnieniem naszego świata, rozwinie się embrion duszy, musimy być w stanie doprowadzić to maleńkie pragnienie do poziomu Stwórcy.

Dlatego też, tradycje i religie nie mają nic wspólnego z naprawą duszy. Zostawmy ludziom w świecie ich tradycje. Mogą oni także jednocześnie naprawić ich pragnienia, aby mogli pokochać bliźniego jak siebie samego. Tymczasem mięso nie będzie się zmieniać.

Nie ma nic duchowego w mechanicznych działaniach. Są one tylko dobre, aby uspokoić  ciebie i dostarczyć Ci wygodnego życia. Lecz nie oszukuj samego siebie, wierząc w to, że poprzez to działanie, naprawisz swoją duszę, zasługując sobie na drogę do “przyszłego świata”. Przyszły świat jest objawieniem Stwórcy. Jeśli nie przygotujesz do tego swojej duszy, nie będziesz miał nic, gdzie mógłbyś objawić Stwórcę, przed lub po tym jak twoje ciało przestanie istnieć.

Nadszedł czas, aby zdjąć ludzkości przepaskę z oczu i aby każdy zdał sobie sprawę, rozpoznał że w naszym całym ziemskim życiu, jest tylko jeden duchowy punkt, który nazwany jest “punktem w sercu”. I to jest wejście do świata duchowego.

Kategorie: Duchowość, Dusza i ciało, Pragnienie, Przykazania, Religia, Rozwój, Społeczeństwo

Pytanie: Jaka jest tajemnica w tym, jak można osiągnąć cel? Ponieważ tylko niewielki procent ludzi, którzy przychodzą do kabały to osiągną?

Odpowiedź: Powiem wam pewną małą tajemnice: Ten, kto nie opuści drogi, niezależnie od tego, co się na niej wydarzy osiągnie cel! Nie ma żadnej innej formuły na sukces.

Człowiek musi przejść czasami przez bardzo trudne stany i od czasu do czasu nie może w to sam uwierzyć, że coś takiego mogło się z nim stać. Patrzy wstecz i nie wie, czy to wszystko wydarzyło się z nim naprawdę.

Ale w każdej chwili, bez względu na to, co się dzieje, musi widzieć przed sobą tylko jeden cel – to jest kluczem do sukcesu. Poza tym – wszystko jest nie ważne.

Więc jeśli ktoś pyta mnie, co życzył bym drugiemu człowiekowi, mówię: “Tylko jedną rzecz! Upór – aby osiągnąć cel!”

Nic innego nie może tutaj pomóc: ani wysokie IQ, czy szczególna wrażliwość i wiedza, a nawet nieprzyjaciele, którzy znajdują się obok ciebie.

Musimy wgryzać się w cel tak jak buldog- bez względu na to, co się stanie – trzymać się tego z całych sił!

Kategorie: Kabała, Naprawa, Pytania&Odpowiedzi, Rozwój, Wzniesienie/Upadek

Nasze postrzeganie świata i nasze poczucie życia znajdują się w naszym pragnieniu, bo tak naprawdę, nasze pragnienie jest jedyną rzeczą, która została stworzona. Dlatego też żyjemy i rozpoznajemy wszystko w nas samych. Lecz są dwa obrazy (lub formaty) naszej percepcji. Postrzegamy część obrazu jako “nas”, a drugą część jako “świat wokół nas”. Percepcja naszego pragnienia jest podzielona na dwie – wewnętrzną i zewnętrzną, “nas” i “naszego otoczenia”.

Podobnie, nasz obraz rzeczywistości dzieli się na kręgi, które rozszerzają się od wewnątrz na zewnątrz. Kręgi te zawierają dusze, ciała, nasze bezpośrednie otoczenie i nasze odległe otoczenie. W rzeczywistości jednak całe postrzeganie istnieje w nas, w naszym pragnieniu. Jeśli więc chcemy zmienić świat, musimy zmienić nasze pragnienie. Jest tak dlatego, ponieważ nasze postrzeganie świata zależy od naszego pragnienia, a nawet więcej, cały świat jest postrzegany w nim.

Nasze postrzeganie, że świat istnieje poza nami, jest iluzją. Świat w całości istnieje w naszym pragnieniu, ale w tej chwili nie czujemy tego. Postrzegamy naturę i ludzkość, które są częściami nas samych, jako coś obcego i w wyniku tego cierpimy. Jest koniecznym, abyśmy zrealizowali szkody, które zadajemy sobie poprzez wyimaginowane spojrzenie świata zewnętrznego.

Jest to optycznie złudzenie! To jest tylko zjawisko, że są ludzie wokół nas, których można oceniać niżej. Po prostu nie rozumiemy, że w ten sposób przynosimy sobie samym cierpienie i problemy. Całe nasze życie jest pełne problemów i cierpienia, tylko dlatego, ponieważ mamy to straszne i zniekształcone, odwrócone postrzeganie rzeczywistości.

Nauka kabały uczy nas, jak możemy pojednać nasze niepołączone części. Sami nie jesteśmy do tego zdolni, ale możemy skierować pytanie do światła, aby naprawiło nasze postrzeganie. Wtedy zobaczymy rzeczywistość, pragnienie i w nim – dusze i światło.

Jeśli zmierzamy do celu, powinniśmy spróbować ukierunkować się na jedność. Podczas czytania Księgi Zohar musimy ciągle doprowadzać się do odczucia “cały świat jest we mnie”. Cokolwiek opowiada tekst Zoharu, wszystko w nim opisuje tylko siły, jakości i pragnienie, które są w nas.

Wszystkie światy duchowe są w nim, podczas gdy na zewnątrz nie znajduje się nic. Świat nie może być podzielony na wewnętrzny i zewnętrzny, ponieważ jest on wspólną duszą.

Jeśli będziemy o tym pamiętać, przyciągniemy wtedy na siebie wpływ światła, które połączy pojedyncze części naszego postrzegania.

Kategorie: Kabała, Postrzeganie rzeczywistości, Pragnienie, Rozwój, Rzeczywistość, Świat

Zanim zaczynamy czytać Zohar, musimy przygotować się wewnętrznie w odczuciu, że znajdujemy się wewnątrz grupy. Wtedy będziemy podobni do tej samej grupy kabalistów, którzy napisali Zohar i rozumieją, co nam przekazują.

Zrozumienie jest wynikiem działania światła. Światło działa na nas, z wnętrza połączenia się pomiędzy duszami dziesięciu kabalistów. Kabaliści egzystują w pełni naprawionym stanie, to znaczy w pełni naprawionym połączeniu między sobą.

W momencie, gdy naprawili do tego stopnia  połączenie między sobą tak, że żaden z nich nie miał już ani jednego nienaprawionego pragnienia otrzymywania rozkoszy, ujawnili pomiędzy sobą wyższe światło, które nazywa się “Zohar”, światło które powstaje z Rosz (głowa) Arich Anpina, światło nieskończoności.

Dlatego też jeżeli próbujemy osiągnąć ten sam związek pomiędzy nami, jak mieli to autorzy Zoharu, ściągniemy na nas światło zawracające do zródła, z tego samego stanu, który osiągnęli oni. To światło może stworzyć także to samo połączenie między nami, jak jest napisane: “Każdy kto osiągnie pokój w wyższym, osiągnie pokój między nami”.

Dokładnie to powinniśmy oczekiwać w trakcie czytania Zoharu.

Kategorie: Duchowość, Jedność, Kabała, Praca duchowa, ZOHAR

Pytanie: Dlaczego musimy czekać aż tak długo, doznając tak wiele negatywnych doświadczeń, które zadają nam ból – aby wreszcie zrozumieć, która droga jest właściwa?

Odpowiedź: My nie czekamy! Z każdą chwilą rozwijamy się – krok po kroku. Ale nasze ego, pragnienie rozkoszowania się, jest bardzo głębokie, nieograniczone. Jest to ogromny twór. Wyobraź sobie nasz nieskończony Wszechświat. Pragnienie człowieka jest miliardy miliardów razy większe niż cały ten Wszechświat.

Teraz musimy zacząć naprawiać siebie. W naszym pragnieniu rozkoszowania się mamy tysiąc właściwości, w których musimy odczuć ciosy, aby odreagować – „Och!”

Następnie będzie potrzebne jeszcze tysiąc ciosów, abyśmy powiedzieli „Ach!”

To nie jest żart. W taki sposób upływa całe nasze życie.

Potem będzie jeszcze  następnych tysiąc ciosów, abyśmy postanowili: „Dosyć, więcej już tak nie mogę! Muszę podjąć jakąś decyzję”.

Każda właściwość zawiera cztery poziomy (alef, bet, gimel, dalet). I dopóki nie dojdzie do ostatniego, czwartego poziomu, będziemy otrzymywać ciosy, cierpieć, dopóki nie zaczniemy zastanawiać się nad nimi.

To tak, jakby moje ciało bolało raz w jednym miejscu, raz w drugim, ale wytrzymuję i myślę, że nie jest to straszne, aż pewnego dnia dotrze do mnie, że powinienem coś z tym zrobić. I tak jest ze wszystkim! Jednak tak właśnie powinno być, gdyż jesteśmy stworzeni ze złożonego, wielowarstwowego materiału, który rozwija się z punktu. Nie mamy innego wyboru.

Potem, w końcu naprawy wszystko, co przeszliśmy, połączy się razem i zapewni doskonałość poznania, napełnienia i zrozumienia.

Z lekcji do artykułu Baal ha-Sulama „Darowanie Tory”, 29.04.2010

Kategorie: Globalizacja, Kryzys, Praca duchowa, Pragnienie, Rozwój egoizmu

Pytanie: Rozwój duchowy może być zarówno indywidualny, jak i ogólny. Czy może być indywidualne i ogólne wyjście z Egiptu.

Odpowiedź: Według prawa duchowego – prawa natury, wszystko co dzieje się w indywidualnym ma miejsce też w ogólnym, i na odwrót. W naszych czasach, indywidualne wyjście z Egiptu (wyjście z egoizmu, przekroczenie Machsom) nie jest już możliwe; Exodus może mieć miejsce tylko ogólnie, wspólnie.

Nauka kabały opisuje proces Exodus: Lud miał przywódców duchowych jak Mojżesza i Aarona, jednakże uciekał on z Egiptu zbiorowo. Innymi słowy, poprzez połączenie się ze sobą, duża liczba ludzi może uciec z zesłania. Mogą oni wznieść się ponad ich egoizm przede wszystkim przez ich wspólne połączenie, wzajemną pomoc i wspólną ucieczkę przed faraonem (naszym ego). Dlatego też w szczególności rozpowszechnianie nauki Kabały i połączenie między nami może przynieść zbawienie i wyprowadzić nas z Egiptu.

Kategorie: Duchowość, Egoizm, Jedność, Kabała, Natura, Praca duchowa, Rozwój