Pytanie: W tej chwili nie mamy zewnętrznych ograniczeń, które zmuszałyby nas do pozostania w wirtualnym połączeniu. Jak wrócić do fizycznych spotkań? Jaka jest różnica, czy pracujemy w swojej dziesiątce, czy spotykamy się ze wszystkimi dziesiątkami? Nie ma żadnych ograniczeń, ale one wciąż są w środku, a my w nich tkwimy.

Odpowiedź: Widzę, że po epidemii wirusa jest wiele zmian w każdym z nas i między nami, między dziesiątkami i ogólnie w grupach. Nic nie możemy na to poradzić. Powinniśmy zdać sobie sprawę, że takie zmiany muszą nastąpić.

Również w Izraelu zachodzą duże zmiany w grupach, w liczebności, w związkach, w połączeniach. Myślę, że zajmie to jeszcze trochę czasu i być może przejdzie w nowy stan, a nie w jakiś sposób powróci do przeszłości.

Każdy z nas musi pracować w swojej grupie. Dziesiątki nie są w żaden sposób anulowane, ich konieczność jest podkreślana w nauce Kabały. A zjednoczenie dziesiątek rozpocznie się, gdy zbliżymy się do wspólnego pragnienia. Jak jest powiedziane w Torze: kiedy weszli do Ziemi Izraela, zaczęli się jednoczyć i naprawiać. Mam nadzieję, że wszystko wkrótce się wyjaśni.

Z lekcji według artykułu Rabasza, 12.08.2023

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

 Komentarz: We „Wprowadzeniu do Nauki Kabały” studiujemy, wydawałoby się, najciekawszą rzecz, jaka może być: strukturę naszych pragnień, metodę otrzymania przyjemności. Niemniej jednak, nie wzbudza to w ludziach szczególnego zainteresowania.

Odpowiedź: Ponieważ nie czujemy, że to znajduje się w nas. Ale z czasem to nastąpi, i zaczniemy wszystko odczuwać. Wtedy zobaczymy, jak bardzo to, co jest napisane w tym artykule, realizuje się w nas i prowadzi do najwyższego punktu istnienia.

Pytanie: Załóżmy, że boli mnie głowa, biorę tabletkę i ból ustępuje. Przy czym nie interesuje mnie skład tabletki, jej formuła, kto ją opracował i jak do tego doszedł. Tutaj również ktoś opracował tę metodologię. Powstaje pytanie: czy wszyscy powinni się jej uczyć?

Odpowiedź: Jeśli jest pragnienie. Jeśli nie, to nic nie pomoże. Nie możemy zmusić człowieka, aby zapragnął.

Pytanie: Ale czy natura przewiduje powszechne studiowanie tej metody?

Odpowiedź: Natura przewiduje, że w wyniku naszego ziemskiego rozwoju odkryjemy potrzebę kontaktu z wyższym światłem. O tym właśnie mówi nauka Kabały. Ale tej metody będziemy się uczyć na sobie, poprzez praktyczne odczucia w nas. Zaczniemy wyraźnie odczuwać ekran, połączenie ze Stwórcą i to, jak możemy wykorzystać światło dla siebie lub dla Niego.

Pytanie: Czy możemy teraz trenować na sobie, zamiast na Stwórcy, którego jeszcze nie odczuwamy?

Odpowiedź: Proszę. Weź coś przyjemnego, włóż do ust i spróbuj poczuć, że nie chcesz czuć, powiedzmy, smaku ciasta, ale chcesz poczuć, w jaki sposób przekazać tę przyjemność Stwórcy.

Z programu telewizyjnego „Wprowadzenie do nauki Kabały”, 13.08.2023

Kategorie: Rozpowszechnianie metody, Studia Kabały

Pytanie: Czy można poczuć duchowy zysk, który otrzymuję nie jako prezent z góry, ale dlatego, że na niego rzeczywiście zapracowałem?

Odpowiedź: Oczywiście. Ale jakie to ma znaczenie? Najważniejsze jest to aby cały czas dążyć do Stwórcy, wyrażać swoje przywiązanie do Niego, zależność od Niego, wtedy będziemy mogli się rozwijać. Przecież bez względu na to, cokolwiek robimy, możemy osiągnąć postęp tylko dzięki Jego sile, Jego umysłowi, dzięki temu, co otrzymujemy od Niego.

Dlatego nie powinniśmy dokonywać żadnych obliczeń: co powinienem dać Stwórcy. Proś i korzystaj ze wszystkiego, co otrzymujesz. Proś Stwórcę, jak ukochany uczeń prosi o pomoc swojego nauczyciela. Albo jak dziecko które czuje, że nie może czegoś osiągnąć bez rodziców, i prosi ich. A nauczyciel lub rodzice tylko na to czekają i z przyjemnością pomagają.

Należy odnieść się do tego z sercem. Nic nie oddziałuje na Stwórcę bardziej niż nasze serce.

Z lekcji na temat „Wszystkie moje kości powiedzą”, 14.08.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Intencja, Modlitwa, Praca duchowa

Pytanie: Stwórca daje mi różne myśli i obawiam się, że przyjaciele rozpoznają je. Kto powinien być za to odpowiedzialny: gdzie jest Stwórca, gdzie jestem ja, za co jestem odpowiedzialny, co muszę Stwórcy przekazać?

Odpowiedź: Dopóki nie odkryjesz przed Stwórcą i przyjaciółmi wszystkiego, co jest w tobie, nie naprawisz się. I tak jest z każdym z nas. Chodzi tu o duchowe myśli. Interesuje nas tylko to, jak możemy się połączyć i pomóc sobie. A fakt, że każdy z nas jest małym zwierzęciem, nas nie interesuje.

Pytanie: Co to znaczy „całkowicie otworzyć się przed Stwórcą”, przecież i tak jestem odkryty przed Nim jak na dłoni?

Odpowiedź: Nie ukrywać przed Stwórcą swojej miłości do Niego.

Z lekcji na temat „Osiągnąć poczucie bliźniego”, 15.08.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Duchowy parcuf jest duchowym pragnieniem, to znaczy zestawem sił, wektorów, które chcą pracować na rzecz obdarzania, a nie otrzymywania. Miejsce, w którym podejmowana jest decyzja, ile przyjąć światła dla obdarzania, nazywa się „rosz” (głowa). Część, w którą trafia to światło, nazywa się „toch” (tułów). A ta część, której nie można wykorzystać ze względu na Stwórcę lub społeczeństwo, nazywa się „sof” (kończyny dolne).

Miejsce, w którym znajduje się ekran – antyegoistyczna właściwość, która pozwala stworzeniu wykonywać wszystkie te obliczenia, nazywa się „pe” (usta). Okazuje się, że świat duchowy jest światem precyzyjnych obliczeń. To jedyny sposób, w jaki on działa.

Pytanie: Czy można powiedzieć, że wszystkie siły duchowe, wektory, jako przyczynowo-skutkowy związek, rysują w naszym świecie człowieka? Czy dlatego widzimy ciało człowieka, które ma również głowę, usta i tak dalej?

Odpowiedź: Oczywiście. Nasze biologiczne ciało jest zbudowane dokładnie zgodnie z tym, jak jest zbudowane wyższe duchowe ciało. W zasadzie nie ma żadnego związku między naszym biologicznym ciałem i wektorami duchowymi. Po prostu duchowe ciało dało pewne siły, właściwości dla stworzenia biologicznego ciała.

W świecie duchowym istnieją pewne relacje między głową, ciałem, nogami, rękami i tak dalej, co praktycznie odzwierciedlone jest w naszym zwierzęcym ciele. W taki sposób jesteśmy zbudowani. Jest to czysto przyczynowo-skutkowe podobieństwo.

Z programu telewizyjnego „Wprowadzenie do nauki Kabały”, 13.08.2023

Kategorie: Praca duchowa, Struktura Wszechświata

Pytanie: Co oznacza w pracy duchowej „ożywianie martwych”?

Odpowiedź: „Ożywianie martwych” – oznacza ożywienie martwych ciał. Przez ciało rozumiemy pragnienie, które w żaden sposób nie chce nic robić i zgadza się z tym, że po prostu pozostaje takie, jakie jest. Dlatego nazywane jest martwe.

Musimy zatem zająć się tym, żeby „ożywiać martwe ciała”, czyli pomagać sobie w ożywianiu naszych martwych pragnień i wznieść je ponad siebie.

Z lekcji na temat „Wszystkie moje kości powiedzą”, 14.08.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa