Pytanie: Gdzie ukrywa się Stwórca i dlaczego?

Odpowiedź: Stwórca jest ukryty za całym „płótnem“ tego świata, za wszystkimi naszymi uczuciami i myślami. Jeśli chcemy Go poznać, to musimy rozwinąć te działania, właściwości, uczucia, wizje, i wtedy odkryjemy Go jako podstawę tego wszystkiego.

Pytanie: Jaki język rozumie Stwórca?

Odpowiedź: Stwórca rozumie język uczuć, gdy odnosisz się do Niego niezależnie od siebie, chcesz Go poczuć a przy tym zapominasz o sobie. Oznacza to, że odczucie Stwórcy musi być absolutnie obiektywne!

Pytanie: Jak zrozumieć, że Stwórca nie ma granic, że jest nieskończony?

Odpowiedź: Nie sądzę, że można to zrozumieć, ponieważ człowiek postrzega wszystko w pewnych granicach. Przychodzi to stopniowo, właśnie z pomocą wysiłków.

Pytanie: Czy Stwórca lubi, kiedy ludzie się do Niego modlą?

Odpowiedź: Stwórca nie lubi, kiedy ludzie modlą się do Niego, kłaniają mu się i błagają. Stwórca kocha ludzi, którzy chcą się do Niego zbliżyć, dlatego że Jego stan jest absolutny, najlepszy! Czego właśnie pragnie dla stworzeń.

Pytanie: Jaki jest Bóg?

Odpowiedź: Bóg jest Absolutem we wszystkim!

Pytanie: Czy ma On uczucia i rozum?

Odpowiedź: Uczucia i rozum Stwórcy nie są niczym ograniczone. Ale nie możemy o nich mówić, ponieważ postrzegamy wszystko w ramach, w granicach, w ograniczeniach.

Pytanie: Czy Bóg ma zagadki?

Odpowiedź: Nie ma dla Niego tajemnic. Wręcz przeciwnie, Stwórca pragnie w pełni odkryć się stworzeniom. Ale jednocześnie Jego zadaniem jest doprowadzenie stworzeń do takiego stanu, w którym mogą Go objawić. Nie ukrywa się.

Pytanie: Jaki jest najprawdziwszy dowód na istnienie Boga?

Odpowiedź: To – że istniejemy.

Pytanie: Jaki obraz może najdokładniej odpowiadać Stwórcy?

Odpowiedź: Narysowałbym literami „jud-hej-waw-hej”.

Pytanie: A jakie pytanie zadałby Pan Stwórcy?

Odpowiedź: Czy masz mi coś jeszcze do pokazania?

Z rozmowy „10 błyskawicznych odpowiedzi o Stwórcy”, 21.05.2022

Kategorie: Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi, Stwórca

Pytanie: Zbiór wszystkich stanów, powiedzmy jednego człowieka lub całej ludzkości nazywamy „genomem”. A jak to się nazywa w Kabale?

Odpowiedź: Suma wszystkich stanów ludzkości w ciągu całej jej historii, jeśli można to nazwać historią, przedstawia to co nazywa się „Szchina”. To znaczy miejsce gdzie znajduje się absolutnie cała informacja o wszystkim i o wszystkich. A wszystkie stany człowieka w ciągu jego życia nazwane są „jego życiem” i są zbiorem reszimot – duchowych informacyjnych zapisów.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 12.07.2022

Kategorie: Praca duchowa

Pytanie: Czym są reszimot (duchowa informacja) i co jest w nich zapisane?

Odpowiedź: Reszimot od słowa „zapis” („reszima, roszem”) – jest tym, co odróżnia każde pragnienie od innych, każdą intencję od innych, w pozytywnym lub negatywnym kierunku. Zawsze te zapisy zostają włączone w materię.

Istnieje materia z pozytywnym reszimot i materia z negatywnym reszimot. Na podstawie tych zapisów wszystkie rodzaje materii powiązane są między sobą: łączą się i rozdzielają się, zbliżają i oddalają się od siebie nawzajem. Wszystkie stany są w nich zapisane. Czyli reszimot pozwala człowiekowi określić swój stan, w którym znajduje się dzisiaj: w przeszłości, teraźniejszości lub przyszłości.

Reszimo – to gen, który niesie w sobie pewną określoną duchową informację.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 12.07.2022

Kategorie: Dusza i ciało, Praca duchowa

Połączenie się ze Stwórcą, wymaga silnego pragnienia, którego nie mamy. Pragnienia ujawniają się ze wspólnej sumy rozbitych dusz i dlatego nie mogą być silne, ponieważ wszystko jest rozbite. Dlatego tu i ówdzie następuje przebudzenie, jakiejś niewielkiej cząsteczki ze wspólnej duszy, dzięki której człowiek budzi się. To ogólne przebudzenie wywołane jest przez otaczające światło, które czeka, aż stworzymy dla niego miejsce, gdzie będzie mogło realnie odkryć się. Poprzez to otaczające światło jesteśmy ze sobą połączeni nawzajem i otrzymujemy możliwość zbierania się w grupie i studiowania Kabały. A wszystko po to, aby zwiększyć nasze pragnienia.

Ponieważ nasze pragnienia są bardzo drobne i ponadto nie są skierowane we właściwym kierunku: my nie wiemy, gdzie istniejemy i w jakim celu. Podobne jak małe dziecko, które nie rozumie, gdzie się znajduje. Ale ma rodziców, którzy dokładnie wiedzą, co się z nim dzieje i co należy z nim zrobić, jak o nie zadbać, aby wyrosło zdrowe. Dlatego jeśli chcemy wzrastać duchowo, to zostajemy doprowadzeni do grupy i przeprowadzają nas przez różnego rodzaju stany. Budując właściwe relacje w grupie, kierujemy się we właściwym kierunku i dzięki temu idziemy do przodu.

Ponadto jesteśmy na tak zaawansowanym etapie rozwoju, że przestaje być on indywidualny. Oznacza to, że wkraczamy w erę tak zwanego „ostatniego pokolenia”, kiedy cała ludzkość musi się przebudzić. Dziś nie wystarczy już przebudzenie niewielkiej grupy lub pojedynczych kabalistów, jak to było w poprzednich pokoleniach. Należy zrozumieć, że wszyscy należymy do jednego pragnienia Adama Riszona i jesteśmy zobowiązani zbliżyć się i włączyć w niego. Wtedy zobaczymy, że Stwórca pomaga nam bardziej, bardziej namacalnie.

To nie przypadek, że w dzisiejszym świecie ujawnia się tak wielka nienawiść, która z dnia na dzień rozpala się coraz bardziej. Wydawałoby się, że jest to zupełnie nieporównywalne z wysokim poziomem rozwoju ludzkości, który powinien już zaprzestać wszelkich wojen i zająć się sprawami bardziej wzniosłymi. Ale będzie odwrotnie. Zapomnimy o lotach w kosmos i o wielkich sprawach. Jeśli nie zaczniemy pracować nad naszym zjednoczeniem, to będziemy czuć, jak ludzkość z każdym dniem opuszcza się coraz niżej, zajmując się małostkowymi rzeczami. Ponieważ najważniejsze, co musimy zrobić, to połączyć wszystkich w jeden system Adama Riszon. Jeśli ludzkość pozna tę metodę, to zrozumie, dlaczego cały czas popełniała błędy i popadała w trudne sytuacje, w taki sposób przybliży się do naprawy.

To zdumiewające, im bardziej ludzkość rozwija się w technice, wysokich technologiach, w nauce, kulturze, edukacji, czyniąc takie postępy, że mogłaby sięgnąć gwiazd – a mimo to nasze życie na kuli ziemskiej będzie coraz bardziej nieszczęśliwe, nikczemne, ponure. Będziemy wyglądać jak robaki grzebiące się w gnoju.  Jeśli bowiem nie zbliżymy się do zjednoczenia, to wszystkie inne nasze osiągnięcia obrócą się na naszą niekorzyść i uderzą w nas. Nie pozwolą nam prawidłowo się rozwijać, i życie będzie stawać się coraz gorsze.

Ale naprawa egoizmu nie może odbywać się poprzez zwykłe jego przezwyciężenie. Musimy zjednoczyć się ponad naszym egoizmem. Oznacza to, że dzisiaj już nie ma sensu walczyć przeciw swojemu egoizmowi, jak to było w poprzednich pokoleniach, kiedy każdy człowiek rozwijał się indywidualnie. W naszych czasach jest tylko jeden sposób na pokonanie egoizmu – wspólnie, wszyscy razem. To pole jedności, miłości, wzajemnego uczestnictwa i poręczenia, które ustanawiamy między nami, powinno nas zbawić i doprowadzić do nowego stanu. W przeciwnym razie nie zobaczymy sukcesu.

Z lekcji według artykułu z ksiegi „Szamati”, 24.06.2022

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kryzys, globalizacja, Praca duchowa, Rozwój egoizmu, Wspólna dusza "Adam"

Pytanie: Słowo „świat” pochodzi od słowa „olam”, „alama”, czyli „ukrycie”. W jaki sposób ukrycie ujawnia doskonałość?

Odpowiedź: Aby wzbudzić w stworzeniach pragnienie poznania Stwórcy, stworzono układ schodkowy światów, po którym stworzenia stopniowo wznoszą się, coraz bardziej poznając Stwórcę – doskonałość, wieczność, wszechobecność wyższej siły.

W księdze „Drzewo życia” Ari pisze: „Światło skróciło się do swojego centralnego punktu” – to znaczy zniknął nawet minimalny przejaw Stwórcy, absolutnie wszystko zakryło się przed stworzeniem. Jest to konieczne dlatego, aby w stworzeniu zaczęło powstawać prawdziwe pragnienie do Stwórcy i pojawiła się wolność wyboru.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 05.07.2022

Kategorie: Praca duchowa