Zbawienne zapominanie
Pytanie: Często podczas lekcji dużo rozumiem, ale potem zapominam wszystko, co zrozumiałem. Czy to jest prawidłowe?
Odpowiedź: Właśnie zapominanie jest najlepszą właściwością człowieka, inaczej nie mógłby zmieniać swoich stanów. Przecież gdy pragnienie się zmienia, to zmienia się również umysł, obsługujący pragnienie.
Pamięć działa mechanicznie i odnosi się tylko do odpowiedniego jej pragnienia.
A jeśli musimy zmienić pragnienie z otrzymywania na obdarzanie, to nasza pamięć powinna wyczyścić się i zacząć obsługiwać nowe właściwości-pragnienia.
Dlatego człowiek nie musi martwić się o zapamiętanie materiałów, ale tylko o ich odczuwanie, o zwiększenie swojego pragnienia obdarzania, aby stało się ono bardziej wrażliwe, o tym, czy łączy się on podczas lekcji z pozostałymi i czy rozumie, że nie chce tego. Należy martwić się tylko o odczucia!
Więc nie martw się: umysł zawsze będzie rozwijał się obok odczuć. Będzie kształtował się w celu obsługi uczuć – w ten sposób zostaliśmy stworzeni przez naturę. Dlatego jest powiedziane, że „nie przez rozum się uczy”.
Kabała zostaje pojęta nie przez rozum: ilość wiedzy. Nie ma tu żadnych sprawdzianów tego, kto więcej zapamiętał lub zrozumiał. To serce rozumie!
I jeśli człowiek zapomina to, co usłyszał na lekcji, albo nie rozumie tego, jeśliczuje, że materiał zanika w miarę jego postępu („Tyle się uczyłem, tysiąc razy o tym słyszałem, ale mimo wszystko nie zrozumiałem”) – to jest znak prawidłowego rozwoju.
Oznacza to, że on żąda zmiany swojego pragnienia, życzy naprawy, a nie po prostu mechanicznego napełnienia się wiedzą.
Dlatego też człowiek musi bardzo poważnie podchodzić do tego, czego wymaga od nauki, jakie zmiany w sobie chce zobaczyć.
Być może jego celem jest, aby być mądrym, więcej rozumieć? – Jak się mówi: „więcej mówić niż robić”, kiedy otrzymuje więcej wiedzy niż naprawy (przecież działanie jest naprawą). I to jest duży błąd.
Z lekcji do księgi Zohar, 03.08.2010