Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 3

Pytanie: Jeśli w rozumie uda się dostrzec przyjaciół znacznie wyżej od siebie, to w jaki sposób podciągnąć się do nich? Co powinno być w tej modlitwie, żeby nie była modlitwą za siebie?

Odpowiedź: To może być również modlitwa za siebie. Próbuję naprawić się, modlę się za siebie. Ale zanim to nastąpi, być może mam modlitwę za to, żeby widzieć przyjaciół na o wiele wyższym poziomie, ponad sobą.

A następnie modlę się, aby podciągnąć się do nich, dla połączenia z nimi. Wznoszę przyjaciół ponad siebie, a następnie proszę Stwórcę, aby dał mi możliwość zjednoczenia się z nimi.

I tak podciągam się, wznosząc grupę w swoich oczach.

Z lekcji nr 3 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 07.01.2022

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Modlitwa, Intencja, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 4

Pytanie: Czy człowiek sam wybiera sobie środowisko?

Odpowiedź: Nie. Jak jest powiedziane w jednym z artykułów Baal HaSulama, Stwórca doprowadza człowieka do potrzebnego stanu, Sam kładzie jego rękę na właściwy wybór (grupa, nauczyciel, książki) i mówi: „Weź to”.

Od nas zależy tylko, abyśmy się wzmacniali na tej drodze albo, przynajmniej nie opuszczali jej. Trzeba uczepić się grupy zębami i tak trzymać.

Pytanie: Jest powiedziane, że człowiek zobowiązany jest do karmienia się swoim otoczeniem. O jakim pokarmie jest tu mowa?

Odpowiedź: Wchłaniać w siebie właściwości, wartości, oceny, smaki ze swojego otoczenia.

Pytanie: Dlaczego zależność od duchowego środowiska jest uważana za wolność?

Odpowiedź: Dlatego że stajesz się wolny od swojego egoizmu.

Z lekcji nr 4 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 08.01.2022

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Wolna wola

Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 6

Uświadomienie sobie warunku „wiary ponad wiedzę” powinno rozwijać się w każdym z nas za pomocą działania które nazywa się „wzajemne poręczenie”. Nie możemy sami siebie podnieść i naprawić, ale jeśli znajdujemy się w grupie, to każdy może poręczyć za drugiego.

Poręczamy za to, że będziemy inspirować przyjaciół, dawać im przykład, wspierać się nawzajem, żeby każdy zrozumiał, jak bardzo jest odpowiedzialny za innych, a między innymi tym także pomaga sobie.

Nasza praca, chociaż polega na naprawieniu samych siebie, to w rzeczywistości prowadzi do naprawy całego świata i nie ma różnicy między mną a światem, ja powinienem zatroszczyć się o wszystkich.

Dlatego wzajemne poręczenie – to prawo połączenia między wszystkimi indywidualnymi duszami w jedną jedyną duszę „Adam”.

Z lekcji nr 6 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 09.01.2022

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Wzajemne poręczenie

Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 1

Pytanie: Często okazuje się, że każdy rozumie materiał na swój sposób. Czy powinniśmy wziąć pod uwagę te różnice?

Odpowiedź: Nie sądzę, że musimy zwracać uwagę na to, jak każdy przyswaja sobie materiał. Musimy mówić tylko o właściwych działaniach między nami, których wymaga od nas natura, Stwórca. Wtedy naprawdę postępujemy.

A żeby sprawdzać każdy siebie i mówić o tym innym – nie. Musimy pokazywać sobie nawzajem inspirację, prawidłowe działania, czyny.

Myślę, że nie powinniśmy być jednakowi. Wręcz przeciwnie, powinniśmy być różni, ale wszyscy dążymy do tego, żeby pokazać prawidłowy przykład innym. Tylko właściwy przykład ze strony przyjaciół może mnie podnieść. Tak właśnie działamy.

Z lekcji nr 1 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 06.01.2022

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 5

Do tego, aby zebrać całą moc światła i przekazać je ludzkości, sami musimy być ze sobą mocno wzajemnie połączeni. Wtedy możemy stać się przewodnikami wyższego światła dla świata. W zasadzie, na tym polega nasze zadanie i nasz udział. Stwórca nas do tego popycha i musimy to osiągnąć.

Musimy być łączącym ogniwem między Stwórcą a całą ludzkością. Dlatego z jednej strony musimy w jakiś sposób trzymać się człowieczeństwa, ale najważniejsze jest połączenie ze Stwórcą.

Musimy wiedzieć, co oznacza prawdziwa komutacja ze Stwórcą i ze stworzeniami, tak żeby zamienić się, jak pisze Baal HaSulam, w rurę, przez którą wyższe światło przejdzie na całą ludzkość.

Z lekcji nr 5 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 08.01.2022

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Rozpowszechnianie metody

Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 7

Pytanie: Jak możemy przyciągnąć światło Stwórcy w nasze połączenie, aby zaczęło w nas prawidłowo pracować?

Odpowiedź: Razem proście o to Stwórcę. Tylko! Dogadajcie się między sobą i proście.

Pytanie: Ale jak powinniśmy to poczuć? Jak powinno się w nas przejawiać, abyśmy zrozumieli, że światło na nas wpłynęło?

Odpowiedź: Poczujesz to przez zmianę swojego stosunku do świata, do przyjaciół, do siebie. Wpływ Stwórcy powinien zmienić kierunek twojego pragnienia z tego, że odpychasz innych, do tego, że będziesz przyciągać innych. Zobaczysz, jak zmieni się twój pogląd na świat z egoistycznego na altruistyczny.

To jedyna rzecz, która musi się zmienić. Wszystko inne będzie konsekwencją twoich wewnętrznych zmian.

Z lekcji nr 7 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 09.01.2022

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie