Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 5

Pytanie: Jaka jest różnica między wyobrażaniem siebie wewnątrz wiedzy (w wiedzy) a byciem w wierze ponad wiedzą w działaniu? I jak jedno prowadzi do drugiego?

Odpowiedź: Możemy sobie wyobrazić te stany w dowolny sposób, ale musimy jednak zrozumieć, że wszystko zależy od tego, jak działamy, reagujemy, w jaki sposób budujemy nasze relacje. Musimy stworzyć takie relacje, jakby Stwórca już był odkryty między nami i ciągle odkrywał się coraz bardziej.

W takim przypadku rzeczywiście przygotujemy się na to, że osiągniemy stan, w którym On zacznie nam się odkrywać. Potem będziemy musieli stworzyć ochronę przed tym, żeby nie odkrywać Go jawnie. Nazywa się to skróceniem, stworzeniem ekranu i odbitego światła.

Do tego stopnia będziemy w stanie Go poznać, dlatego że uformujemy w sobie obdarzające kli/naczynie, właściwość obdarzania, i staniemy się podobni do właściwości Stwórcy. Wszystko, co musimy zrobić, to pracować ponad egoizmem na właściwości obdarzania.

Z lekcji nr 5 Międzynarodowego Kongresu „Wznieś się ponad siebie”, 08.01.2022

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa

Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 5

Musimy wyobrazić sobie świat wypełniony właściwością Stwórcy – obdarzaniem, miłością, połączeniem i w takim stanie powinniśmy współdziałać między sobą w grupie. Im bardziej będziemy w taki sposób przejawiać się w stosunku do przyjaciół, tym szybciej będziemy zbliżać się do odrycia Stwórcy.

I zawsze będziemy musieli wyobrażać sobie Stwórcę w wierze ponad wiedzą, i nigdy w samej wiedzy. On zawsze będzie odkrywać się nam tylko ze stanu ukrycia.

Dlatego mówimy, że istnieje skrócenie (cimcum), ekran (masach), odbite światło (or chozer). Stwarzamy w sobie takie warunki, że nawet gdyby Stwórca został nam objawiony, nie chcielibyśmy jawnie ujawić Go między nami i w nas samych. Tylko w takich warunkach możemy Go rzeczywiście poznać. Ale jesteśmy już gotowi na to, żeby ujawnić Go tylko w kierunku obdarzania.

Dlatego będziemy nieustannie starać się nawiązywać połączenie w wierze ponad wiedzą i realizować je tak, jakby Stwórca znajdował się między nami i chcemy w tym połączeniu upodobnić się do Niego.

Z lekcji nr 5 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 08.01.2022

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 3

Pytanie: Jakimi oczami widzimy prawdziwy świat?

Odpowiedź: Postrzegamy świat, który nas otacza w naszym egoizmie, a chcielibyśmy widzieć go nie zmąconym przez nasze ego – takim, jaki jest w rzeczywistości. Do tego stanu dochodzimy stopniowo, krok po kroku.

W jaki sposób mogę to zrobić? Staram się to wszystko przepracować w grupie, w której znajduję się, tj. widzieć ją lepszą, wyżej siebie. Jeśli to realizuję, wtedy będę postrzegać świat głębiej, na wskroś, świat w którym Stwórca stopniowo mi się przejawi.

Pytanie: Jeśli w naprawionym stanie świat jest doskonały, to dlaczego ciągle mówimy, że on degraduje?

Odpowiedź: Mówimy zgodnie z tym, jak go widzimy. Ale tak zwana degradacja ma na celu popchnięcie nas do własnej naprawy, aby poprzez nas samych zobaczyć świat doskonałym.

Z lekcji nr 3 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 07.01.2022

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Postrzeganie rzeczywistości, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 1

Pytanie: Dlaczego, żeby osiągnąć miłość między nami, ważne jest, aby anulować się?

Odpowiedź: Myślę, że rozumiemy to także z tego, co czujemy w naszym świecie w relacjach ze sobą. Jak mogę kochać kogoś innego, jeśli kocham siebie? To jest niemożliwe. Tylko wtedy, jeśli bierzesz właściwość drugiego człowieka, jego pragnienie, jego życie jako swoje, nawet ponad sobą, istniejesz po to, by zrobić wszystko, czego on pragnie, jest to wyraz miłości.

Nie istnieje inna definicja „miłości”, jak włączenie się w pragnienia drugiego człowieka w celu ich napełnienia. Wszystko inne – to absolutnie nierealistyczne sformułowania: „Kocham cię”. – Nie! Podaj mi konkretną, materialną definicję.

Nasz świat zbudowany jest na pragnieniach. Co powinienem zrobić ze swoim pragnieniem i pragnieniem kogoś innego? Jakie stany powinienem stworzyć między nami, które będą nazywane „miłością”? Tylko skierowanie wszystkich swoich właściwości na to, aby napełniać, zadawalać drugiego. To nazywa się, że ja jego kocham.

To jest dokładna realizacja, wyraz mojego stosunku do niego. Dlatego wszyscy jesteśmy stworzeni z pragnieniem otrzymywania. Jeśli stawiam pragnienia otrzymywania człowieka ponad swoje pragnienia, aby napełnić go, to nazywa się, że „ja go kocham”.

Nie ma innej materialnej, jasnej, czystej definicji, którą z biegiem czasu można ustalić, nawet zmierzyć, jak bardzo poświęcamy się dla drugiego. W tym, samo poświęceniu są poziomy, gdy nie robię czegoś dla drugiego, ale wznoszę się ponad siebie wbrew sobie, wszystko co mam zrobić dla siebie, robię dla niego.

Ta postawa, kiedy stawiasz drugiego ponad siebie, nazywa się miłością. Można znaleźć inne słowo: włączenie, połączenie, komutacja. Ale najprostszą rzeczą między ludźmi i we wszystkich językach – jest miłość.

Z lekcji nr 1 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 06.01.2022

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Międzynarodowy Kongres „Wznoszenie się ponad siebie”. Lekcja nr 2

Pytanie: Jak możemy anulować się przed przyjaciółmi, jeśli ego odciąga nas od zjednoczenia?

Odpowiedź: Powinniśmy wykonywać wszelkiego rodzaju fizyczne ćwiczenia w grupie: łączyć się, rozmawiać, omawiać, pisać, rozpowszechniać.

Rozpowszechnianie – to bardzo ważne, ponieważ promuje zjednoczenie. Jeśli kilka osób zajmuje się razem rozpowszechnianiem, to ich łączy.

Przy tym ma miejsce oddziaływanie na nich Wyższego Światła, ponieważ robią coś koniecznego, potrzebnego dla Stwórcy. Tak należy działać. Próbujcie. To jest bardzo ważne.

Z lekcji nr 2 Międzynarodowego Kongresu „Wznoszenie się ponad siebie”, 07.01.2022

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie