Raport prasowy (Ze strony The Independent http://www.independent.co.uk/news/science/scientists-prove-it-really-is-a-thin-line-between-love-and-hate-976901.html ):

W artykule zatytułowanym „Naukowcy dowodzą istnienia cienkiej granicy pomiędzy miłością a nienawiścią”, Steve Connor, redaktor naukowy The Independent, donosi: „Naukowcy badający naturę fizyczną nienawiści odkryli, iż niektóre z obwodów nerwowych w mózgu odpowiedzialnych za nienawiść są takie same, jak obwody, które są stosowane podczas doznań romantycznej miłości. Choć miłość i nienawiść wydają się być biegunowym przeciwieństwem siebie – „obwód nienawiści” ma coś wspólnego z obwodem miłości.”

Komentarz: Według kabały, różnica pomiędzy miłością a nienawiścią leży jedynie w ukierunkowaniu naszej intencji: „dla siebie” czy „dla innych”.  Ponadto, jeśli rozpoczniemy systematyczną pracę nad osiąganiem uczucia miłości, wówczas odczujemy to swoiste „wyjście poza siebie samego”. Tam – „poza sobą samym” – poczujemy kompletnie inny  przepływ czasu, inną przestrzeń i będziemy mieć inną percepcję do tego stopnia, iż przestaniemy postrzegać siebie i zamienimy „ja” na „inni”.

Poprzez transfer centrum swojej percepcji z „wewnątrz nas” na „zewnątrz nas”, odczujemy Wyższy Świat, Stwórcę. Będziemy odczuwali to wszystko dokładnie w pragnieniach innych!

Pytanie: Jaki jest korzeń duchowy miłości nieodwzajemnionej?

Odpowiedź: Nie ma czegoś takiego, jak miłość nieodwzajemniona, w świecie duchowym! Istnieje ona jedynie w naszym świecie, gdy czyjś egoizm nie odczuwa tego, iż mógłby być w jakikolwiek sposób napełniony swoim partnerem. Dlatego że nasze ego oddala nas i dystansuje od siebie nawzajem i wszystko jest oparte na wzajemnym wykorzystywaniu się.

Aczkolwiek, gdy istnieje duchowe połączenie, wówczas wszystko budowane jest na wzajemnym obdarowywaniu i uzupełnianiu się. Gdy osiągniemy punkt naszej naprawy, to się naprawdę zdarzy.

Kategorie: Egoizm, Miłość, Praca duchowa

Dwa pytania na temat miłości, które otrzymałem: 

Pytanie: Często Pan mówi, że czyjaś relacja ze Stwórcą powinna być podobna do tej jaka istnieje pomiędzy zalecającym się panem młodym a panną młodą, jak ta ukrywa siebie i tak dalej, i tak dalej. W dodatku, powiedział Pan, że w przeszłości kobiety były kupowane za pieniądze i wystarczało, że spotykały się raz z przyszłym mężem przed ślubem. Dobrze, ale gdzie w takim razie namiętność, gdzie to napięcie w tym wszystkim?

Odpowiedź: Nie ma żadnej potrzeby miłości na poziomie cielesnym, ponieważ to wszystko tworzy się w późniejszym czasie poprzez wzajemne kompromisy, zwyczaje i przyzwyczajenia. Jednakże, namiętność i napięcie są konieczne w relacji ze Stwórcą, ponieważ te uczucia są wyższe – w przeciwieństwie do egoizmu. Na przykład, to może zostać porównane do dramatycznej historii miłosnej, gdzie kochankowie (człowiek i Stwórca) pragną siebie nawzajem (poprzez darowanie), na przeciw pragnieniom całego świata (na przeciw wszystkim ich egoistycznym pragnieniom) – i to tworzy pasję i napięcie.

Pytanie: W TV show został pan zapytany, „Czym jest miłość?” i powiedział pan, „To jest podstawowa cecha wszechświata, wzajemnego darowania, który przenika wszystkie poziomy natury, oprócz człowieka.” Jesteśmy zostawieni sami sobie i właściwie robimy wszystko w świecie oprócz właśnie tego. Jednakże, mówi Pan również, że człowiek nie ma wolności działania – nie ma wolnej woli i wszystko jest określone przez Stwórcę.

Odpowiedź: Tak właśnie wszystko zostało początkowo określone przez Stwórcę: Cała natura w naszym świecie jest egoistyczna z powodu egoistycznego upadku człowieka, tak więc skorygowanie i naprawa całej natury zależy jedynie od człowieka. Do pewnego stopnia człowiek może naprawić swoje nieożywione, roślinne i zwierzęce pragnienia, on również naprawia tym samym cały zewnętrzny świat nieożywiony, roślinny i zwierzęcy – wszystkie te poziomy natury.

Kategorie: Mężczyzna i kobieta, Miłość, Naprawa, Natura

Pytanie: Czym jest reszimo?

Odpowiedź: Reszimo to mój pełny przyszły stan (następny, wyższy stopień), który jest przede mną ukryty i odczuwam go mętnie, niewyraźnie, zagmatwanie. Reszimo pobudza we mnie dążenie do mojego przyszłego stanu.

Jeśli wkładam wysiłek w moje środowisko (mam nauczyciela, grupę, studiuję, czytam księgi kabalistyczne) w celu uzyskania ważności przyszłego stanu, to w miarę mojego dążenia do niego światło z tego przyszłego stanu (z następnego stopnia) świeci mi z daleka.

Światło to nazywa się Or makif – otaczające światło. Ono świeci w moje reszimo z siłą, z którą po otrzymaniu ważności przyszłego stanu od mojego środowiska (nauczyciela, grupy, nauki, ksiąg) dążę do przyszłego stanu, który z reszimo staje się moim jawnym stanem – następnym stopniem.

W reszimo znajduje się cała informacja o moim przyszłym stanie. Brakuje w nim tylko światła, siły dla jego realizacji. Przeznaczeniem kabały jest pomoc w przyciągnięciu do siebie tej siły i przyśpieszeniu swojego duchowego rozwoju. Tak czy owak wszyscy dojdą do swojej całkowitej naprawy, ale na dwa różne sposoby:

1). albo w sposób przymusowy, przez cierpienia (kryzysy, wojny itp.), to co występuje obecnie na całym świecie,

2). albo z własnej woli, z chęcią, z przyjemnością, w przyśpieszonym tempie, to co proponuje i zapewnia  kabała.

Kategorie: Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi, Rozwój

Pytanie: Początkowo Adam był z tylko jedną kobietą, Ewą. Czy powrócimy do monogamii, kiedy już dokonamy swojej własnej naprawy czy też nie będzie nas to już wówczas obchodziło?

Odpowiedź: Seksualne zjednoczenie w naszym świecie pochodzi ze zjednoczenia duchowego pomiędzy Wyższym Światłem i duszą, zwanym dalej „Zivug de Hakaa” przy pomocy ekranu. W tym duchowym zjednoczeniu pomiędzy duszą a Stwórcą (kli i Światłem), Stwórca albo Światło jest męską częścią, która oddaje a dusza albo kli jest żeńską częścią, która otrzymuje.

W procesie naprawy dusza (naczynie – kli) nabywa cech obdarowywania i wówczas jest gotowa, by przyjąć Światło tak, by zaspokajać pragnienie „obdarowywania” Stwórcy (Światła).

Proces zjednoczenia (wyłaniający się Zivug – duchowe połączenie) zdarza się we wspólnych pragnieniach obojga „napełnić drugiego poprzez przyjemność”, odczuwać ją najbardziej w zakresie dawania przyjemności partnerowi. Dlatego też to, co się dzieje jest nieustannym porównaniem wspólnych pragnień i zamiarów (w Rosz Parcufa, przed recepcją wewnątrz Toch), które zostaje wyrażane w naszej fizjologii jako ruch seksualnych kontaktów – stosunek poprzedzający potok Światła Hochma (Or Pnimi, nasienie) do duszy (do kli, od Rosz do Toch Parucfa).

Te zmienne i postępowe wzajemne ruchy są po to, by utworzyć kompletne pragnienie w każdym duchowym partnerze, za pomocą przerywania i wznawianie kontaktu. To tworzy możliwość zdrowej przyjemności: kiedy ten poziom jest osiągnięty, Światło przechodzi od Peh do Toch – przyjemność wchodzi w pragnienie, jak to zostało napisane w Torze: „Jako strzała w odpowiednim czasie uderza w upragniony cel, w pożądaną kobietę w pożądanym miejscu.”

W ten sposób, kiedy czyjaś dusza osiąga pełną naprawę, odbiera seks jako fizjologiczne wyrażenie duchowego związku. A jeżeli nie ma żadnego duchowego związku, wtedy nie ma również żadnej motywacji czy też żadnego powodu dla cielesnego związku.

Kategorie: KABAŁA, Pytania&Odpowiedzi, Seks

Pytanie: Jeśli my wszyscy byliśmy w przeszłości małpami, to kto stworzył małpy? Nie jestem pewien, czy mam wierzyć w ewolucję, czy w religię.

Odpowiedź: Kabała mówi, że cały rozwój w naszym świecie nie odbywa się poprzez dobór naturalny sił i właściwości „kto kogo”, lecz według kolejności przejawiania się w nas reszimot – informacji o zejściu dusz z góry na dół, ze świata nieskończoności w nasz świat.

Te informacyjne dane utworzyły się w nas w wyniku zejścia całego stworzenia ze świata nieskończoności w nasz świat i znajdują się w nas w formie spirali danych o każdym stopniu zejścia. Odczuwamy dzisiaj manifestację w nas tych danych (reszimot) o stopniach w odwrotnej kolejności, od dołu do góry, i powinniśmy realizować je albo za pomocą światła (poprzez studiowanie Kabały, naszych następnych stopni, ściągamy na siebie światło naprawy O’M), albo za pomocą cierpień (nie studiując budowy wyższego systemu i nie ściągając na siebie światła z następnego stopnia, odczuwamy tylko presję reszimo, żądającego swojej realizacji).

Dlatego nie ma ewolucji, a jest tylko stopniowy przejaw już istniejących danych. Wszystko jest z góry wiadome, oprócz sposobu wzniesienia się po stopniach – albo świadomie (szybko i wygodnie), albo przymusowo (powoli i boleśnie). Podobne to jest do filmu, w którym już istnieją wszystkie następne kadry, ale przejawiają się przed widzem stopniowo. Zatem ani Darwin, ani religie nie mają racji.

Pytanie: Czy zaprzecza Pan możliwość powtórzenia historii?

Odpowiedź: Nie ma powtórzenia historii. Istnieją reszimot – informacyjne dane i ich kolejny przejaw. To jest właśnie przepływająca  przed nami historia.

(Reszimot to l.mn. od reszimo)

Kategorie: Ewolucja, Historia, KABAŁA, Pytania&Odpowiedzi, Rozwój egoizmu

Pytanie: W wielu rozmowach Raw Laitman przypomina, że wiek świata szacuje się na kilka milionów lat i że żydowska rachuba czasu określa wiek świata od czasu przebudzenia punktu w sercu u jednego z ludzi, Adama, kiedy on zdecydował upodobnić się do Wyższego. Proszę wskazać źródła napisane przez kabalistów, w których jest o tym mowa.

Odpowiedź: Baal ha-Sulam w swoim artykule „Ostatnie pokolenie” mówi, że okresy stygnięcia ziemi trwały po 30 mln lat. To o tym, że Ziemia istnieje miliony lat.

W swoich listach on pisze, że Adam był pierwszym człowiekiem z istniejących na ziemi ludzi, który odkrył zamysł Stwórcy. Oczywiście miał rodziców, krewnych itp. Mówi się o pierwszym człowieku, który osiągnął i poznał Stwórcę.

Co dotyczy całej natury, to ona rozwijała się w miarę występowania reszimot, ich realizacji, począwszy od nieożywionej natury, dalej roślinnej, zwierzęcej, a potem ludzkiej – kolejno. Zewnętrznie wygląda to jak według Darwina, jednak przyczyną rozwoju nie jest dobór  naturalny, lecz kolejny przejaw reszimot, według schematu HaVaYaH.

Pytanie: Szanowny Rawie, według tego, co Pan mówi na lekcjach, Baal ha-Sulam osiągnął bardzo dużą wiedzę. Pewnego razu opowiedział Pan o tym, że Baal ha-Sulam pisał o kształtowaniu Ziemi, o wielokrotnej zmianie płynnej i twardej faz z okresami 30 milionów lat. Czy kabaliści mówili cokolwiek o poprzednich cywilizacjach?

Odpowiedź: Nie. Ponieważ ich to zupełnie nie interesuje. Cała uwaga kabalistów jest skierowana do góry, wyżej tego świata, do celu stworzenia, a nie wstecz, w głębię wieków.

Nie ma bardziej inteligentnej cywilizacji, oprócz naszej. Jest to zupełnie oczywiste ze studiów zejścia światła i kli ze świata nieskończoności w nasz świat. Przecież teraz też znajdujemy się w świecie nieskończoności, tylko że w swoich zniekształconych odczuciach wyobrażamy go jako nasz świat.

Ujawnienie całego prawdziwego świata u ARI zaczęło się z chwili, kiedy istniało tylko światło, a potem pojawił się zarodek przyszłego tworu. Z tego punktu w świetle pojawiliśmy się tylko my.

Kategorie: Ewolucja, Naprawa, Natura, Nauka, Ogólne, Pragnienie, Pytania&Odpowiedzi, Rozwój egoizmu

Pytanie: Znów wracam do tematu reszimot. Punkt w sercu to reszimo, klipot też są reszimot, tylko rozbite. Jakie inne rodzaje reszimot zarejestrowane są w kabale? Ich prawdopodobnie jest więcej, niż elementów w tablicy Mendelejewa?

Odpowiedź: Reszimot gromadziły się podczas zejścia wspólnej duszy z jej duchowego poziomu miłości i obdarowywania w nasz świat, we właściwość otrzymywania i miłości do siebie. Jest 125 stopni zejścia. Powinniśmy naprawić te reszimot w odwrotnej kolejności, od dołu do góry. Podczas stopniowej realizacji tych reszimot według kolejności ich występowania będziemy się wznosić po ich stopniach i eksponować swoje duchowe zmysły na oddziaływanie wyższego światła – Stwórcy.

Pytanie: Jak może człowiek określić, z jakiego stopnia przejawiają się reszimot zgodnie z cechą jego własnego Ja? Czy przeznaczeniem reszimot  zawsze  jest rozwój człowieka? A co z reszimot klipot? Jakie jest ich przeznaczenie?

Odpowiedź: Reszimot przejawiają się w nas po kolei od dołu do góry i zawsze objawiają się w postaci złamanych stopni (klipot, ego). Naprawiając  je, budujemy swoją duszę – naczynie, w którym będziemy odczuwać siebie, swoje duchowe życie.

(Reszimot to l.mn. od reszimo)

Kategorie: Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi

Pytanie: Dzisiaj rano na lekcji Pan mówił o reszimot. Chciałem zapytać, jaki jest związek między reszimot i rozwojem historii ludzkości? Powiedział Pan, że pierwszym reszimo, które rozwinęło się w tym świecie, był punkt w sercu. W takim razie co to jest historia ludzkości, jeśli nie kolejne przejawy reszimot? Czy jest to gałąź od reszimo, czy też nasze zniekształcone postrzeganie zejścia z góry na dół?

Odpowiedź: Cała materia zeszła z góry na dół – ze świata nieskończoności do naszego świata. Z każdego stopnia zejścia pozostały reszimot. Z tej spirali reszimot wszystko w naszym świecie zaczęło rozwijać się w odwrotnej kolejności od dołu do góry. Początkowo realizowały się reszimot (informacyjne dane) nieożywionej, następnie roślinnej, potem zwierzęcej i w końcu ludzkiej natury.

Rozwój człowiek na przestrzeni historii również przebiega stopniowo, według łańcucha reszimot. Ale pierwsze duchowe reszimo podczas naszego powrotu od dołu do góry przejawiło się tylko 5768 lat temu w człowieku imieniem Adam, a następnie – w coraz większej liczbie ludzi. Właśnie od Adama przyjęte jest u kabalistów prowadzenie chronologii kalendarzowej.

Ponieważ naród Izraela pochodzi od grupy kabalistów, to on wywodzi swoją historię od Adama –  pierwszego człowieka, który osiągnął poziom Stwórcy. Opowiedział on nam o Nim w księdze „Tajny anioł” („Raziel ha-Malach”).

Dzisiaj reszimot występują i rozwijają się w swojej  ostatniej formie. One wymagają duchowej realizacji przez wszystkich – wzniesienia do świata nieskończoności.

Kategorie: Egoizm, Ewolucja, Natura, Nauka, Ogólne, Pragnienie, Pytania&Odpowiedzi, Rozwój egoizmu

Pytanie: Czy klipot mają reszimot?

Odpowiedź: Nienaprawione reszimot właśnie nazywają się klipot.

Pytanie: Przecież klipot towarzyszą człowiekowi od jego urodzenia do jego śmierci. Potem, gdy dusza (już bardziej naprawiana, ale jeszcze nie ostatecznie) rodzi się w innym ciele, czy do niej ponownie przyczepiają się klipot?

Odpowiedź: Pozostałe, nienaprawione reszimot są właśnie klipot.

Pytanie: Czy klipot mają stopnie?

Odpowiedź: Klipa, czyli nienaprawione reszimo, po naprawie staje się duchowym stopniem.

Pytanie: Rieszimo – to gen pragnień. Jest to gen, który pobudza fizyczne, umysłowe i inne ruchy człowieka. Czy reszimo, jak uczyliśmy się, jest duchowym śladem pozostawionym po cimcum (ograniczeniu)? Jeśli tak, to nie wiedziałem, że ma coś wspólnego z naszymi pragnieniami. Czy mógłby Pan wyjaśnić, w jaki sposób to ma związek z naszym pragnieniem otrzymywania i pobudzeniem fizycznych i umysłowych ruchów?

Odpowiedź: Wpływ światła na kolejne reszimot wywołuje w nas poczucie siebie i środowiska – naszego istnienia. Jak dostawa energii elektrycznej do komputera uruchamia go.

(Klipot to l.mn. od klipa)

(Reszimot to l.mn. od reszimo)

Kategorie: Pytania&Odpowiedzi

Pytanie: Pan powiedział, że 200 000 lat temu pojawił się człowiek prymitywny i że on nie rozwinął się od małpy. Ponownie wracam do pytania: jak zostaliśmy stworzeni?

Odpowiedź: Fizycznie rozwinęliśmy się od małpy, zwierzęcia. Ale jako „człowiek” – następny poziom natury – jesteśmy wynikiem rozwoju w nas zupełnie nowego reszimo (informacyjnego genu)  dotyczącego poziomu „człowieka”. Następnie wewnątrz tego reszimo pojawił się punkt – zarodek duchowego poziomu, który powoduje powstanie w człowieku dążenia do Stwórcy.

Pytanie o stworzeniu Adama: Pan mówi, że człowiek rozwinął się jako zwierzę z małpy i że „wszystko powstało z ziemi” – z nieożywionego poziomu pragnienia otrzymywania światła.

Nie za bardzo rozumiem tego, zwłaszcza o człowieku… Czy kabała zgadza się z teorią Darwina?

Odpowiedź: Tylko w tym, że organizmy rozwijają się stopniowo.

Jednak rozwój przebiega pod wpływem rozwoju reszymo, a nie przez nierozumną, ślepą przyrodę. Reszimot schodzą z góry na dół po stopniach schodów według schematu czterech stopni prostego światła HaVaYaH. W ten sam sposób budują się światy i stopnie z parcuf i sfira – wszystko według jednego wzoru HaVaYaH. Podobnie jak w 4 etapach prostego światła budują się wszystkie stopnie po kolei, jeden po drugim, i nazywają się one jako nieożywiony, roślinny, zwierzęcy i ludzki poziom, tak i we wszystkich światach łącznie z naszym odbywa się to według jednego prawa – jak powiedziano: „Ja HaVaYaH nie zmieniam”. Dlatego wszystko zmienia się jakby kolejno, jeden z drugiego, zgodnie z rozwojem przyczynowo-skutkowym. Jednak przyczyną tych zmian jest fakt, że w materiale-pragnieniu przejawiają się coraz to nowe, mocniejsze egoistyczne reszymot (informacyjne dane).

Pytanie: Jak od małpy powstał człowiek?

Odpowiedź: Nigdy od małpy nie powstanie człowiek. Po prostu po tym, jak zakończył się proces rozwoju małpy, wystąpiły nowe reszimot i wtedy rozwinął się człowiek. Gdzie znajdują się te reszimot? – W świecie nieskończoności.

Baal ha-Sulam objaśnia, że na granicy między nieożywionym a roślinnym poziomem istnieje pośredni gatunek – korale. Z poziomu roślinnego rozwinęło się pół zwierzę, pół roślina zwane „avnei asade”, co jest opisane w Talmudzie. Po tym rozwija się natura zwierzęca. Rozwój poziomu zwierzęcego dobiega końca do powstania małpy, która jest pośrednim ogniwem prowadzącym do następnego poziomu – ludzkiego.

Jednak to nie oznacza, że ze zwierzęcia rozwinął się człowiek. Pośredni gatunek przedstawiał sobą odrębną formę ze swoimi ścisłymi parametrami i właściwościami istnienia. On nigdy nie był jakimś zwierzęciem niższym od małpy, które w przyszłości przerosłoby ją i rozwinęłoby się w człowieka. Nie, on po prostu zajmuje ściśle pośrednią pozycję pomiędzy nimi.

Kategorie: Ewolucja, Natura, Nauka, Pytania&Odpowiedzi