Artykuły z kategorii

Jak Platon zamienił Kabałę w filozofię

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: W 414 roku przed naszą erą, w północnym Egipcie żył prorok Yirməyāhū, (Jeremiasz w interpretacji chrześcijańskiej), jeden z czterech największych proroków i kabalistów. Było to w czasach Pierwszej Świątyni. W tym okresie uczył się u niego młody grecki filozof o imieniu Arystokles, później nazwany Platonem.

Platon tak wspominał: „Byłem z Jeremiaszem w Egipcie i początkowo śmiałem się z jego słów, ale w końcu zrozumiałem, że jego przemówienia były słowami Boga Żywego i że był on mędrcem i prorokiem”.

Pytanie brzmi: czy mądrość proroka, kabalisty była w tym czasie dostępna dla innych narodów?

Odpowiedź: Tak, ponieważ byli także na odpowiednim poziomie duchowym. Oznacza to, że Platon praktycznie rozumiał z kim ma do czynienia. Dlatego ta mądrość mogła być mu ujawniona.

Pytanie: Dlaczego więc później ukryto tę mądrość? Dlaczego Kabała została ukryta dla świata?

Odpowiedź: Są to okresy w rozwoju ludzkości. Na początku wszystko było proste, nastąpiło zbliżenie między narodami i ogólnie nie było żadnej różnicy. A potem dochodziło do coraz większego oddalenia. Każdy poszedł swoją drogą i w rezultacie doszło do takiego rozdzielenia, które trwa po dziś dzień.

Pytanie: Skąd wziął się ten zakaz? Kto zakazał rozpowszechniania Kabały wśród narodów świata?

Odpowiedź: Było to konsekwencją zniszczenia Świątyni, czyli upadku z poziomu „Świątyni”.

Pytanie: Okazuje się, że sami kabaliści zakazali tego wszystkiego?

Odpowiedź: Tak, oczywiście.

Pytanie: Czy można powiedzieć, że świat nie był gotowy na przyjęcie tej wiedzy?

Odpowiedź: Tak, naturalnie. A gdyby otrzymał ją w tamtym czasie, to nie byłby w stanie prawidłowo ją wykorzystać.

Pytanie: A jak ta mądrość, którą Platon otrzymał od Jeremiasza, zamieniła się potem w filozofię grecką, gdzie jest wielu bogów?

Odpowiedź: Wzięli z tego, co mogli, to co zdołali zrozumieć, by w jakiś sposób przyswoić ją sobie, wprowadzić do swojego społeczeństwa, swojego sposobu życia i to wszystko. A potem…

Komentarz: Ale Platon żył według tego. Nawet poczuł, że są to słowa Boga Żywego.

Odpowiedź: To nie ma znaczenia.

Pytanie: Dokąd to potem doprowadziło i jak zamieniło się w filozofię?

Odpowiedź: Rozpłynęło się. Nie od razu, stopniowo.

Pytanie: Ale faktem jest, że to Platon, o którym się mówi, i który jest znany, czy jednak jest w tym jakaś zasługa Jeremiasza, jego nauczyciela- kabalisty?

Odpowiedź: Oczywiście! Wszystko, co Platon później mówił, częściowo otrzymał od Jeremiasza.

Komentarz: Można więc powiedzieć, że ta wysoka filozofia grecka, o której wszyscy mówią, jest konsekwencją…

Odpowiedź: Spotkania z kabalistami.

Komentarz: Bardzo często jest Pan osądzany o to, że rozpowszechnia Pan naukę Kabały na świecie, wśród wszystkich. Oznacza to, że dla wielu ludzi zakaz ten nadal jeszcze obowiązuje.

Odpowiedź: Kim są ci wszyscy, niech milczą.

Pytanie: A niech Pan powie, co się stało? Co to za przewrót nastąpił?

Odpowiedź: Kabała ogólnie rozprzestrzeniała się falami. Były czasy, kiedy można było nauczać, mówić, pisać. A były też czasy, kiedy była bardziej ograniczona i ukryta.

Pytanie: Co się stało z tym czasem, który nagle zażądał Kabały? Co to za czas?

Odpowiedź: Ponieważ żyjemy w egoistycznym świecie, egoizm stale rozwija się w nas. I dlatego kabaliści zobaczyli, że nie mają innej metody, sposobu, broni przeciwko egoizmowi, który w społeczeństwie jest już tak rozwinięty, że postanowili wydobyć Kabałę ze swoich sekretnych miejsc i pokazać ją całemu światu.

Pytanie: Czy Pana nauczyciel wiedział, że wybierze Pan tę drogę – rozpowszechniania?

Odpowiedź: Oczywiście, że wiedział. Dlatego pisał? Pisał też jego ojciec Baal HaSulam.

Komentarz: Ojciec nawet napisał więcej,

Odpowiedź: Tak. Było to naturalne, że ci, którzy uważają się za następców Baal HaSulama i Rabasza, ale nie tylko ich, także Rambama, Ramhala, Baal Szem Towa, wszyscy muszą rozpowszechniać Kabałę.

Pytanie: Czyli czas zażądał Kabały?

Odpowiedź: Tak.

Pytanie: Jakie problemy może dzisiaj rozwiązać nauka Kabały?

Odpowiedź: Może wzmocnić ludzi w ich wysiłkach, by dowiedzieć się, kim jesteśmy, jaki jest nasz cel i co możemy zrobić, aby przynieść światu pokój. Tego potrzebuje każdy człowiek. Jaki jest sens życia. Kabała odpowiada przecież na wszystkie podobne pytania. Uważam, że tylko jej ujawnienie może dać ludziom klucz do Wyższego Świata.

Pytanie: Istnieje wiele różnych praktyk, a Pan cały czas wyróżnia jednak Kabałę. Mówi Pan: „Jest wyjątkowa, ta nauka”. Ciągle oddziela ją Pan od wszystkich praktyk i religii. Dlaczego?

Odpowiedź: Dlatego że, zasadniczo w Kabale nie ma żadnych praktyk. Tylko dążenie serca człowieka do połączenia się ze Stwórcą.

Z programu telewizyjnego „Wiadomości z Michaelem Laitmanem”, 01.01.2024


Między świętością i nieczystością

каббалист Михаэль Лайтман W człowieku są trzy rodzaje ciał: 1) ciało wewnętrzne, które jest obłóczeniem świętej duszy „nefesz”, 2) klipa Noga, 3) skóra węża „miszcha de-chiwija”. (Baal HaSulam. Szamati 247. Myśl jest właściwością odżywiania)

Pytanie: Jaką rolę w naprawie odgrywa klipa Noga?

Odpowiedź: Klipa Noga znajduje się pomiędzy świętością (kdusza) i nieczystością (klipot) i pomaga w naprawie będąc czasami w kdusza, czasami w klipa. Za jej pomocą naprawiamy stworzenie.

Pytanie: Czym różnią się pragnienia i myśli klipy Noga od skóry węża „miszcha de-chiwija” i czy konieczne jest nauczenie się rozróżniania ich w sobie?

Odpowiedź: Będzie to przechodziło stopniowo, jak u małych dzieci, które jeszcze niczego nie rozróżniają, a potem zaczynają coraz bardziej odczuwać wszelkiego rodzaju niuanse, które są w każdym pragnieniu, w każdym działaniu.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 27.02.2024


Pytania dotyczące pracy duchowej – 80

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Czy w naszej wspólnej pracy najpierw osiągamy wszystko, co zostało nam odkryte przez wielkich kabalistów, a potem zostajemy uhonorowani ukrytą częścią Tory? Czy dzieje się to równolegle, potajemnie?

Odpowiedź: Nie, najpierw osiągamy to, co możemy dzięki naszym wysiłkom i rozumowi a następnie poprzez połączenie między nami odkrywamy więcej.

Pytanie: W jakim momencie dusza zaczyna nas uczyć? Przecież mamy tylko zarodek duszy.

Odpowiedź: To nie ma znaczenia. Zarodek jest tym, co się nam odkrywa. W rzeczywistości otrzymujemy wszystko poprzez duszę.

Pytanie: Jakie jest niebezpieczeństwo przedwczesnego ujawnienia człowiekowi tajemnic Tory? A może nie jest to wcale możliwe?

Odpowiedź: Po pierwsze, jest to niemożliwe. Po drugie, to tylko człowieka dezorientuje.

Pytanie: Jeśli żyję w świecie materialnym i nie mam możliwości uczestniczenia w lekcjach, ale mam silne pragnienie, jakby ktoś ciągnął mnie w stronę duchowości – czy to dusza mnie uczy, czy Stwórca ciągnie mnie?

Odpowiedź: To dusza.

Pytanie: Co powinniśmy osiągnąć na obecnym stopniu, aby móc skoncentrować się na następnym?

Odpowiedź: Jedność. Zjednoczcie się ze sobą tak, jakbyście mieli wszystko wspólne i nie było między wami żadnych różnic.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 06.02.2024