Pytanie: Czy to, jak człowiek przechodzi przez upadek wpływa na końcowy efekt?

Odpowiedź: Prawie nie. Najważniejsze żeby szybko przechodzić upadki i dążyć do nowych wzlotów.

Pytanie: Kiedy nie ma odczucia upadku, czy oznacza to, że nie ma wzniesienia i nie wykonuje się wystarczającej pracy?

Odpowiedź: Jeśli człowiek nie odczuwa upadków, jest to znak, że nie inwestuje wystarczająco w studia i połączenie z przyjaciółmi.

Pytanie: Kiedyś powiedział Pan, że gdy jesteśmy w silnym połączeniu, możemy prosić Stwórcę o coś wielkiego. A czy możemy żądać od Stwórcy właśnie takiego połączenia?

Odpowiedź: Możecie. Od Stwórcy można żądać wszystkiego.

Pytanie: Jak przekształcamy upadek we wzniesienie, aby ciemność mogła świecić jak światło?

Odpowiedź: Jeśli odniesiemy upadek do obecnego stanu, zwiększy to światło.

Pytanie: Kiedy człowiek jest w stanie wzniesienia, zapomina, że istnieje upadek i że należy chronić to kli. Jak zachować dokładnie to, w stanie wzniesienia?

Odpowiedź: Znajdując się w stanie wzniesienia, człowiek może zachować swój stan, tylko wtedy, gdy sprawdzi siebie i zobaczy, że istnieje stan jeszcze wyższy od tego.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 20.01.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Na kongresie odczuwalny był nowy stopień i dzisiaj pojawiło się uczucie, że wszyscy przyjaciele są w moim sercu. Bardzo boję się, że stracę to uczucie. Co robić, jak oddać to Stwórcy?

Odpowiedź: Wystarczy pomyśleć o tym, że chcesz otrzymać od każdego ogólne pragnienie do Stwórcy, które jest w grupie. Połączcie razem wszystkie te pragnienia i oddajcie je Stwórcy.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 31.01.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Czy pamięć o przeszłym doskonałym stanie może być sposobem na powrót ze stanu niedoskonałego do następnego doskonałego stanu? A może nie trzeba tej wiedzy pamiętać.

Odpowiedź: Zwykle staramy się być w nowych stanach. Dlatego lepiej nie pamiętać starych. Nawet jeśli pamiętasz, w danym momencie nic ci to nie da. Za każdym razem wszystko dzieje się od nowa.

Pytanie: Jeśli postrzegam swoją dziesiątkę jako doskonałą i wielką i przypisuję tę doskonałość również sobie, ponieważ jestem częścią tej dziesiątki, czy jest to duma?

Odpowiedź: Nie. Jeśli otrzymujesz takie odczucie od dziesiątki i chcesz do niej przylgnąć, to nie jest to duma.

Pytanie: Jak duma w pracy może pomóc rozwinąć skromność?

Odpowiedź: Aby zabić swoją dumę, człowiek musi być dumny z faktu, że ją zabija.

Pytanie: Odczucie, że jestem już doskonały, jest jak błona na sercu, która wcale nie chce otworzyć się na miłość do siebie. Jak usunąć tę błonę z serca?

Odpowiedź: Najlepszym sposobem oczyszczenia serca z otaczającej go błony jest pocieranie serca o serce.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 18.01.2024

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie