Pytanie: Jak stworzyć taką atmosferę na kongresie, aby stan zjednoczenia był naszym jedynym pragnieniem i nic nas od niego nie odrywało?

Odpowiedź: Wchodzisz na kongres absolutnie wolny od wszystkich swoich obowiązków, spraw i myśli. Nie ma nic poza myślami o jedności. Tylko to. Nic innego.

Pytanie: Jak poważnie podejść do pracy nad stworzeniem jednego pragnienia?

Odpowiedź: Musicie to uzgodnić między sobą jeszcze przed kongresem. Nie wypowiadajcie pustych słów, ale tylko to, co jest konieczne dla połączenia serc.

Pytanie: Jak powinien wyglądać nasz atak na zjednoczenie podczas kongresu?

Odpowiedź: Zjednoczyć się razem tak, żeby nie było wolnej przestrzeni ani w sercu każdego z nas, ani między nami. I odniesiemy sukces, zobaczycie. Nagle poczujecie, że macie siłę, pragnienie, myśli, że możecie to zrobić.

Z lekcji na temat „Przygotowanie do kongresu „Życie w dziesiątce””, 25.01.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: W stanie, w którym człowiek zapomniał o tym, co jest dla niego najważniejsze i wartościowe, nie czuje, że już coś stracił. Od czego zatem zacząć nową prośbę: z odniesienia wobec przyjaciół czy od nastawiania wobec celu jakim jest połączenie ze Stwórcą?

Odpowiedź: Zaczynać należy od „nie ma nikogo oprócz Niego”. Przeczytaj jeszcze raz ten artykuł w „Szamati“ albo nawet jeden akapit, ale w taki sposób, aby zrozumieć, że nie ma na świecie innej siły, która chce cię podnieść i doprowadzić do naprawionego stanu. Nie ma dla ciebie nic ważniejszego niż Stwórca. Właśnie o tym należy myśleć.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 23.01.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Najważniejszą rzeczą na zebraniu jest to, aby wszyscy byli w jedności i wspólnie prosili tylko o jedno – znalezienie Stwórcy (Maor wa-Szemesz. Rozdział Waechi)

Pytanie: Na kongresie będziemy mieli wiele różnych działań. Jak możemy utrzymać właśnie to, aby być w jedności i „znaleźć Stwórcę”?

Odpowiedź: Nie mamy innego celu. Chcemy połączyć się między sobą, odkryć Stwórcę i zbliżyć się do Niego. A Stwórca ze swojej strony będzie oddziaływał na nas, pomoże nam się zjednoczyć i odkryć Go. Tak właśnie się spotkamy.

Najważniejszy jest dla nas Stwórca. On jest między nami, napełnia nas, podnosi, łączy i prowadzi do Pełnej Naprawy, gdzie scalamy się z Nim.

Z lekcji na temat „Przygotowanie do kongresu „Życie w dziesiątce””, 25.01.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Podczas przygotowania do kongresu, rozwiązujemy proste pytania dotyczące świata materialnego. Na przykład, gdzie będą spać uczestnicy kongresu, co będą jeść. Czy powinniśmy szukać możliwości, aby skierować te zwyczajne pragnienia do Stwórcy?

Odpowiedź: Nie. Wszystko powinno być zbudowane według drabiny. Ponieważ zbieracie się z przyjaciółmi, oznacza to, że musicie zadbać o odpowiednie miejsce, jedzenie i wszystko co jest niezbędne. Nie ma potrzeby zwracać się w tej sprawie do Stwórcy. Zwracamy się do Niego tylko po to, aby nas zjednoczył, zesłał nam szczególne pragnienia i serdeczną bliskość.

Pytanie: Z jakimi pragnieniami powinienem przyjść na kongres, aby zadowolić dziesiątkę, Stwórcę?

Odpowiedź: Z pragnieniem zjednoczenia w sobie wszystkich przyjaciół. Obejmujesz całą grupę, fizycznie i duchowo i wznosisz ich do Stwórcy.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 22.01.2024

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Kiedy przyjaciel z dziesiątki ma trudności, problemy, wydaje się to takie proste i łatwe, że chce się mu udzielić rady. Ale nie lepiej pokazać przykład, a może jednak przeanalizować sytuację?

Odpowiedź: Najlepiej pokazać przykład. Jeżeli ten przykład jest właściwie ukierunkowany, to wywołuje potrzebę jego powtórzenia.

Pytanie: Czym jest wolne, silne pragnienie połączenia się ze Stwórcą?

Odpowiedź: Wolne, silne pragnienie to pragnienie, które uwalnia się od klipot i dąży do Stwórcy.

Pytanie: Czy największą przeszkodą są dla nas różne pokusy świata materialnego, czy jednak złe relacje między nami?

Odpowiedź: Tak naprawdę największe przeszkody czają się w relacjach między nami, w grupie. Wydaje nam się, że przeszkody mogą być zupełnie innego typu, ale przyczyna jest właśnie w tym.

Pytanie: Są stany, kiedy po zjednoczeniu się z przyjaciółmi odczuwam lekkość i radość z połączenia, a czasem bywają stany, kiedy mam poważne obciążenia. Czy obydwa te stany są prawidłowe, czy nie?

Odpowiedź: Obydwa są poprawne. Ogólnie ujmując, wszystkie stany są potrzebne, ponieważ wszystkie tak czy inaczej, kręcą nami i kierują nas do Stwórcy.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 13.01.2024

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Artykuły Rabasza należy czytać powoli i w skupieniu, ponieważ zawierają wszystkie działania, które musimy wykonać w naszej wewnętrznej pracy, wszystkie doznania, których musimy doświadczyć, wszystkie dążenia, które należy skierować w stronę naszego zjednoczenia.

Pamiętam, jak Rabasz czytał dla mnie te artykuły, kiedy jeździliśmy razem do Tyberiady. Wodził palcem linijka po linijce, czytał słowo po słowie. Nawet jeśli nasze myśli wybiegają do przodu i opierają się tak wolnemu tempu, musimy nauczyć się skoncentrować na każdym słowie i próbować je przyswoić.

Rabasz przywiązywał wielkie znaczenie do każdego słowa napisanego w tych artykułach. Jeśli przegapiłem jakieś słowo w tekście, natychmiast to zauważał. Raz napisany tekst, stawał się dla niego święty, i nie można było wprowadzać w nim żadnych zmian.

Kiedy teraz czytamy artykuły Rabasza, wspólnie, jeden po drugim, muszą te artykuły wejść we wszystkie nasze odczucia, w każdą duszę, w każdego człowieka i stworzyć w nim taki wewnętrzny porządek, aby w ciągu tego życia i wielu następnych cykli życia, człowiek nie zechciał przebudowywać go na nowo.

Stopniowo te artykuły zaczną się w nas coraz bardziej „materializować”, i będziemy je coraz lepiej rozumieć i postrzegać coraz bardziej zmysłowo. To te artykuły doprowadzą nas do naprawy.

Rabasz napisał te artykuły ze swojego wewnętrznego odczucia i chciał, aby przebudziły nasze dusze dokładnie, zgodnie z jego wskazówkami i schematem. Oczywiście, jest wiele dróg, prowadzących do Stwórcy. Ale jeśli człowiek próbuje wejść w duchowość bez tego wewnętrznego przeformatowania za pomocą artykułów Rabasza, to będzie to znacznie trudniejsza i dłuższa droga.

Droga, którą przygotował i wytyczył dla nas Rabasz, jest najkrótszą drogą prowadzącą człowieka do wymogu, naprawy swojej duszy.

Z lekcji „Nauka dziesięciu Sfirot”, 22.01.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Rabasz, Studia Kabały

Artykuły Rabasza zawierają całą Torę. Rabasz bierze ją z wyższego stopnia i sprowadza do naszego poziomu, abyśmy otrzymali ją w jak najlepszej i najbardziej odpowiedniej dla nas formie, która pomoże nam rozwijać się i budować wewnętrznie, aby osiągnąć znacznie wyższy stopień. Dlatego dla nas nie ma wyższego źródła do wewnętrznej pracy jak właśnie artykuły Rabasza.

Najważniejsze jest, aby próbować wniknąć w nich sercem, a nie głową. Otworzyć swoje serce i starać się poczuć Stwórcę, a dopiero potem rozpoczynać ćwiczenia wewnątrz serca, aby znaleźć jeszcze bliższe zestrojenie ze Stwórcą. Jak możemy zbliżyć się do Rabasza sercami? Tylko powiększając nasze serca, łącząc się z sercami naszych przyjaciół. Nie ma innej drogi.

Za kilka dni zbierzemy się na kongresie, który w całości będzie bazował na artykułach Rabasza i nosi nazwę „Życie w dziesiątce”. Jestem bardzo podekscytowany i z wielkim niepokojem czekam na ten kongres, ponieważ Stwórca dał nam wszystko, czego potrzebujemy, i teraz wszystko zależy od tego, czy będziemy w stanie zrealizować to, co otrzymaliśmy, wkładając w to wszystkie nasze siły.

Przed nami otwarta jest cała droga i możemy teraz wznieść się do celu, ujawniając po drodze wszystkie elementy, które musimy koniecznie zebrać i połączyć ze sobą. Najważniejsze byśmy byli bardzo skoncentrowani. Mam wielka nadzieję, że nam to się uda.

Z lekcji „Nauka dziesięciu Sfirot”, 22.01.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Rabasz, Studia Kabały

Pytanie: Kiedy jesteśmy w stanie wzniesienia, szczególnie na kongresach, jednoczymy się i odczuwamy przyjemność od światła Stwórcy. Jeśli jednak nie podejmiemy dalszych wysiłków, to będąc w stanie przyjemności, prędzej czy później upadniemy?

Odpowiedź: Tak, gdy tylko utracicie wspólne dążenie w kierunku Stwórcy, natychmiast stracicie swój stan i ponownie popadniecie w indywidualny egoizm.

Pytanie: A jeśli w chwili upadku zaczniemy działać z pomocą grupy i pierwotnych źródeł, to znowu podniesiemy się?

Odpowiedź: Tak, ale nie można tego wykorzystywać na kongresie, nie ma na to czasu, to nie jest ten stan. Na kongresie powinniśmy przede wszystkim, czuć siebie nawzajem a tym samym nie tracić nic ze swojego serca.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 20.01.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Czy stan prochu jest upadkiem na nieożywiony poziom, czy też jest to przejście na ludzki poziom?

Odpowiedź: Stan prochu może być na dowolnym stopniu, gdzie człowiek traci po prostu poczucie tego, gdzie jest, z kim jest połączony i tak dalej.

Pytanie: Od czego zależy, która właściwość w danym momencie zarządza nami?

Odpowiedź: To zależy od tego, na jakim poziomie znajduje się człowiek.

Pytanie: Czy dziesiątka jako całość również przechodzi przez wszystkie cztery poziomy: nieożywiony, roślinny, zwierzęcy, mówiący?

Odpowiedź: Częściowo. Musimy przejść przez wszystkie te poziomy, każdy oddzielnie i wszyscy razem.

Pytanie: Czy podczas rozpowszechniania należy brać pod uwagę różne poziomy, czy skupiać się na niektórych z nich?

Odpowiedź: Nie, nie należy. Trzeba rozpowszechniać tak, żeby było to zrozumiałe dla wszystkich.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 11.01.2024

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Jak człowiek może funkcjonować w społeczeństwie, pracować, służyć w wojsku, przebywać z rodziną, a z drugiej strony znajdować się w grupie ludzi, która rozwija wartości altruistyczne?

Jak można być w kontakcie ze wszystkimi, ale izolować się w myślach? Czy istnieje jakaś metoda lub porada?

Odpowiedź: Prawdopodobnie nie jest to nic szczególnego. Należy się uczyć, pracować, mieć rodzinę, starać się utrzymać siebie i swoje dzieci, jak wszyscy inni na tym świecie. Kabaliści również pracują i robią to samo co inni: służą w armii, troszczą się o rodzinę i tak dalej.

Ale jednocześnie studiują Kabałę i zaczynają rozumieć, dlaczego wszystko wokół nas jest tak zorganizowane, czego chcą od nas siły natury, dokąd zmierzamy, dlaczego się rozwijamy. Nauka Kabały została dana po to, żeby człowiek lepiej zrozumiał nasz świat.

Dlatego główną pracą człowieka, studiującego Kabałę jest praca w myślach. W końcu jak długo człowiek może przebywać w grupie ludzi o podobnych poglądach? Godzinę lub dwie dziennie. W najlepszym wypadku, uczestniczy w lekcji. Przez resztę czasu jest sam ze sobą.

Z programu telewizyjnego „Praktyczna Kabała”, 16.01.2024

Kategorie: Praca duchowa