Pytanie: Jeśli coś oddaję, ale nie wiem, co i komu, i o tym nie wie ani społeczeństwo, ani inni ludzie, ani nawet Stwórca, czy nie jest to bezinteresowne obdarzanie bożków?

Odpowiedź: Jestem zmieszany słowami, że Stwórca też nie wie. Przecież chodzi o to, że po prostu wyobrażam sobie, że mogę wykonać działanie, o którym nie wie nikt, nawet Stwórca. A jak to robię? Po co, dlaczego? Bez żadnych impulsów?

Komentarz: Nie, ja chcę być podobny do Stwórcy. A On jest absolutnym obdarzaniem, może wykonywać działania bez żadnego związku ze Sobą. Ja też chcę wykonywać takie działania.

Odpowiedź: Załóżmy, że teoretycznie to zrobiłeś. Ale co dalej? Czy świat zmienił się na lepsze? Jaki jest wynik twojego działania?

Komentarz: Efektem jest to, że przybliżyłem się do Stwórcy. Przynajmniej teoretycznie. Jest powiedziane, że Stwórca jest właściwością obdarzania, absolutnym altruistą, a ja chcę być podobny do Niego. Dlatego staram się zrobić takie samo działanie. Jeśli je wykonuję, to znaczy, że przybliżam się do Niego.

Odpowiedź: Zgadza się. Stwórca jest dla ciebie wzorem. Pragniesz być podobny do Niego we właściwości obdarzania, miłości, bezinteresownej pomocy. Więc zrób to.

Pytanie: Czy nie będzie uważane to za bałwochwalstwo?

Odpowiedź: Nie, dlatego że jest to obdarzanie. Stwórca jest Absolutem, działającym tylko dla obdarzania. Jeśli chcesz być podobny do Niego – pracuj dla obdarzania. Nie będzie to bałwochwalstwo, ponieważ nie chcesz za to nic otrzymać. A bałwochwalstwo jest pragnieniem otrzymywania dla siebie.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 05.04.2022

Kategorie: Praca duchowa

Pytanie: Jaki wysiłek pozwala nam dostrzec, że wszystkie sądy są sprawiedliwe, miłosierne i są dla nas najlepszą drogą?

Odpowiedź: Odnosząc się do wszystkiego, co nam się przydarza, pod warunkiem obdarzania i miłości, zaczynamy widzieć, że wszystko przychodzi do nas od Stwórcy z miłością i troską.

Pytanie: Wzniesienie z jednego stopnia na drugi następuje w wierze ponad wiedzą. Dokładnie w taki sam sposób realizuje się wzniesienie ponad egoizmem?

Odpowiedź: Wzniesienie się ponad egoizmem następuje tylko w wierze ponad wiedzą. Nie ma innego sposobu. Praca w egoizmie to praca w wierze, w wiedzy, a praca nad egoizmem to praca w wierze ponad wiedzą.

Pytanie: Dlaczego pragnienie zdobycia wiary ponad wiedzę nie jest uważane za egoistyczne? Przecież stopniowo odczuwamy, że praca w wierze jest o wiele korzystniejsza, pojawia się poczucie Stwórcy, Światła, radości, miłości. Dlaczego nie jest to egoizm?

Odpowiedź: Dlatego że warunki do osiągnięcia tego stanu są anty-egoistyczne.

Pytanie: Czy po dokonaniu działania dla obdarzania, powinniśmy czuć, że daliśmy z siebie 100% zgodnie z miarą pragnienia Stwórcy? Czy nadal powinniśmy odczuwać brak, odczucie niedosytu, że zrobiliśmy wszystko, co możliwe, ale można było zrobić więcej?

Odpowiedź: Rzeczywiście takie odczucia przychodzą do nas wszystkich. Czyli zawsze wydaje mi się, że mogę zrobić trochę więcej i muszę jeszcze coś dodać. To jest prawidłowe.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 10.01.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Pytanie: Co to znaczy „wejść do środka pałacu” i jakie zmiany zachodzą w człowieku w związku z jego pracą?

Odpowiedź: Wejście do pałacu Stwórcy oznacza bycie z Nim w połączeniu swojej i Jego zewnętrznej formy, jako jednej całości. To nie jest jeszcze połączenie ze Stwórcą, ale już zbliżenie się do Niego.

Pytanie: Jak przezwyciężyć wszystkie przeszkody, które daje nam Stwórca? Czy nie sądzić, że drzwi mogą być zamknięte, i próbować otworzyć je?

Odpowiedź: Jest to możliwe tylko wtedy, gdy kilka osób działa w tym samym kierunku i wspólnie pcha te drzwi. Siły odpychania nie są silniejsze od was. Wszystko zależy tylko od tego, jak bardzo się razem zjednoczycie.

Waszym zadaniem jest połączenie się ze Stwórcą, to znaczy przylgnięcie do właściwości obdarzania, do właściwości napełnienia, do właściwości, dzięki którym możecie być w relacji ze wszystkimi stworzeniami.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 15.01.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: W artykule Szamati 101 „Zwycięzcy nad różami” Baal HaSulam napisał, że tylko ten, kto osiągnął światło wiary, może powiedzieć: „Czyny moje są dla Króla”. Jak to osiągnąć w okresie przygotowania?

Odpowiedź: W okresie przygotowania należy dążyć do jedności, a kiedy to osiągnięcie, zrozumiecie co uzyskaliście.

Pytanie: Człowiek przechodzi przez wiele stanów i widzi, że nie może nic zrobić i tylko Stwórca może nas przeprowadzić przez wszystkie stany. Powstaje odczucie, że w okresie przygotowania przygotowujemy jakieś szczególne kli dla spotkania ze Stwórcą. Czy to kli nazywa się „szoszanim”?

Odpowiedź: Nie ma znaczenia, jak się to nazywa. Liczy się to, czego doświadczamy. Gorąco pragniesz, aby Stwórca wziął cię za rękę i wprowadził w te stany, jak małe dziecko, które bierzemy za rękę i prowadzimy. Tego właśnie powinniśmy oczekiwać od działań Stwórcy, na nas. A wtedy zobaczymy cały świat od krańca do krańca i poczujemy, że wszystko jest zalane światłem Stwórcy.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 14.01.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa