Pytanie: Czy mogę odczuwać, że nie ma nikogo oprócz Niego, a jednocześnie nie czuć, że Stwórca jest dobry i czyniący dobro?

Odpowiedź: Oczywiście. Możesz nie poczuć Stwórcy, ale On jest zawsze z tobą. Stwórca specjalnie ukrywa się przed nami, abyśmy prosili Go o pomoc w podniesieniu nas. Tak więc zwracaj się do Niego. To jest bardzo ważne. To, że prosisz Stwórcę, aby podniósł cię do Siebie na Swoich rękach, jest bardzo poważnym elementem naszego wspólnego wzniesienia się do centrum stworzenia.

Komentarz: Chcę nieustannie dążyć do Stwórcy i nie polegać na żadnych innych pragnieniach, ponieważ kryje się tu pułapka.

Odpowiedź: Rozumiem cię doskonale, ale musisz zwracać się tylko do Stwórcy. A On uczyni wszystko. Przede wszystkim na razie, jeszcze nie czujesz tych stopni, po których się podnosisz.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 21.12.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Modlitwa, Intencja, Praca duchowa

Chociaż człowiek jest w stanie wykonywać duchową pracę w ofierze, ale nie może zdecydować, czy ta praca w ofierze jest na właściwym miejscu. (Baal HaSulam, Szamati 187. „Rozstrzygnięcie [sprzeczności] dzięki wysiłkowi“)

Miejsce na ofiarowanie siebie powstaje wtedy, gdy człowiek czuje w sercu, że może poświęcić wszystko dla Stwórcy. To nie przychodzi od razu, bardzo powoli, stopniowo, ale kabalista czuje to w sobie.

Pytanie: Do czego prowadzi taki stan, taka myśl? Czy to sprawia zadowolenie Stwórcy?

Odpowiedź: Nie o to chodzi. Stwórca wie, do czego człowiek jest zdolny, a do czego nie, w każdych okolicznościach. Dając człowiekowi jakieś próby, Stwórca zna ich wynik. Próby są potrzebne tylko dla człowieka, aby mógł sprawdzić, czy może sobie z nimi poradzić czy nie, czy prawidłowo je rozumie, czy nie itd.

Pytanie: Załóżmy, że człowiek rozumie, że naprawdę chce poświęcić wszystko, ale nie może. Co to jest za stan?

Odpowiedź: Jeśli nie może poświęcić wszystkiego dla połączenia się ze Stwórcą, wówczas ma możliwość modlitwy, proszenia, i ostatecznie osiągnie swój cel.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 25.12.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Modlitwa, Intencja, Praca duchowa

Pytanie: Czy to Stwórca daje wartość „prawdziwych przyjaciół”, czy człowiek sam ją pielęgnuje?

Odpowiedź: Nie, to jest dane przez Stwórcę.

Pytanie: Jak mogę rozpoznać, że mam przed sobą prawdziwego przyjaciela?

Odpowiedź: Przyjaciół dał ci Stwórca. Dlatego powinieneś ich akceptować i powiedzieć, że są podarunkiem od Stwórcy. Wiele artykułów Baal HaSulama mówi o tym, że Stwórca kładzie rękę człowieka na dobry los i mówi: „Weź to sobie”.

Z lekcji według artykułu Rabasza, 18.12.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Człowiek musi działać w zgodności ze swoim nauczycielem. (Baal HaSulam, Szamati 187. „Rozstrzygnięcie [sprzeczności] dzięki wysiłkowi“)

Pytanie: Mam takie wrażenie, że przejmuję Pana precyzyjny duchowy język i myślę Pana słowami, mówię nimi, odpowiadam nimi, a to, co nie odpowiada Pana słowom, słowom Rabasza i Baala HaSulama, nie przyjmuję.

Kiedy zaczynam czuć swój język, to cały czas ogarniają mnie wątpliwości, że błędnie myślę, niewłaściwie mówię. Jak prawidłowo wykorzystać swoje doświadczenie, aby działać w zgodzie z Panem i ze Stwórcą?

Odpowiedź: Nie musisz korzystać ze swojego doświadczenia, a otrzymywać wszystko tylko ode mnie. Powinieneś starać się działać tylko za pomocą swojego rozumu i tego, co czytasz i słyszysz z pierwotnych źródeł Baal HaSulama i Rabasza. Wtedy na pewno będziesz rozwijał się i nigdzie nie pomylisz się.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 25.12.2023

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Nauczyciel i uczeń, Praca duchowa

Komentarz: Ta informacja jest zaczerpnięta z Internetu. Pewnego wieczoru Winston Churchill i jego żona postanowili wybrać się na spacer po Londynie. Gdy przechodzili przez jeden z zacisznych dziedzińców, podszedł do nich woźny. Ku zaskoczeniu premiera-ministra woźny rozpoczął rozmowę nie z nim, ale z jego żoną.

Po tej rozmowie Churchill zapytał żonę: „Dlaczego ten dozorca rozmawiał z tobą z takim zainteresowaniem?” Żona odpowiedziała mu, że gdy była nastolatką, to był w niej szaleńczo zakochany. Premier Churchill powiedział: „Widzisz, gdybyś wyszła za niego za mąż, byłabyś teraz żoną woźnego”. Żona Churchilla odpowiedziała: „Nie, gdybym za niego wyszła, zostałby premierem”.

Pojawia się więc odwieczne pytanie: kto, kogo tworzy? Jak to mówią, za każdym mężczyzną, który odniósł sukces, stoi kobieta. Czy jest w tym duchowy korzeń czy nie?

Odpowiedź: Tak, w większości przypadków.

Pytanie: Czyli w większości przypadków sam nie mogę odnieść sukcesu, musi mnie cały czas popychać żona?

Odpowiedź: To bardzo wiele znaczy. Mężczyzna bez wsparcia kobiety jest jak krzew lub drzewo na wietrze.

Pytanie: A co w tym jest szczególnego?

Odpowiedź: Chociaż kobieta nie może nic zrobić, ale kiedy naciska na mężczyznę, wspiera go w taki sposób.

Pytanie: Ale przecież nie mówi mu: „Będziesz premierem. Chcę, żebyś był premierem”? A może mówi to wewnętrznie?

Odpowiedź: Być może mówi. Ale tego właśnie mężczyzna potrzebuje.

Pytanie: Czyli cały czas potrzebujemy sugestii?

Odpowiedź: Tak. Bez silnej kobiety obok siebie, mężczyzna jest bezsilny.

Pytanie: Czy jest w tym jakiś duchowy korzeń?

Odpowiedź: Oczywiście! Dlatego że razem tworzą jedną, wspólną całość. Ta kobieca część, pragnienie otrzymywania, zmusza mężczyznę do właściwej pracy.

Pytanie: To znaczy, wewnętrzna żeńska myśl jest taka, oby kobiety się nie obraziły: „Musisz mnie napełnić”?

Odpowiedź: Tak.

Pytanie: A napełnić mnie możesz swoją władzą i tak dalej? I kobieta go popycha?

Odpowiedź: Oczywiście. Widzisz, nawet Churchill zgodził się z tym. ☺

Pytanie: ☺ Nie tylko Churchill, widzimy z historii, że tak się wydarzyło. Za każdym sławnym mężczyzną stała jakaś delikatna, nawet cicha kobieta. A czy Sara tak samo wpływała na Abrahama? Czy jednak między nimi był inny układ?

Odpowiedź: Stwórca powiedział do Abrahama: „Słuchaj, co ci mówi Sara”. Tak więc najwyraźniej tam było jeszcze mocniej.

Pytanie: Jak my, mężczyźni, powinniśmy się zachować w takiej sytuacji? Podporządkować się, czy stawiać opór? Czy wręcz odwrotnie, jeśli kobieta mnie pokieruje? Jak powinno zatem wyglądać rodzinne tango w takim przypadku, jeśli wiemy, że to się dzieje?

Odpowiedź: Musi istnieć wzajemne wsparcie. Mąż powinien zabezpieczyć żonę materialnie, żona powinna wspierać męża duchowo.

Z programu telewizyjnego „Wiadomości z Michaelem Laitmanem”

Kategorie: Duchowość kobiety, Mężczyzna i kobieta, Wiadomości