Kongres „Zohar – 2014”. Lekcja 1

„Księga Zohar miała być ukryta aż do przyjścia ostatniego pokolenia przy końcu dni i wtedy będzie ujawniona”. (Rabin Jeszaja Halevi Hurwic)

O zniesieniu zakazu studiowania Kabały mówiło wielu kabalistów: tacy jak wielki kabalista średniowiecza Abracham Azulaj, Ari i wszyscy inni kabaliści z nim związani: Ramak, Ramchal, Raw Chaim Vital. Ari był kabalistą, na którym zakończył się cały proces wygnania.

Po nim rozpoczyna się czas Masziacha (Mesjasza). Ale jest to cała epoka, która rozwija się stopniowo, w etapach 0-1-2-3, a dziś jesteśmy już na wejściu do czwartego i ostatniego etapu – bezpośrednio w okresie Mesjasza. Dlatego cały świat przeżywa upadek a nauka Kabały zaczyna się coraz bardziej odkrywać.

Do czasów Ariego Księga Zohar była ukryta. Została nieco ujawniona dzięki wdowie po rabinie Mosze De-Lionie, ale dopiero dzięki Ariemu mieliśmy zaszczyt dowiedzieć się, co jest w niej napisane. Dlatego też erę Mesjasza mierzymy od czasów Ariego.

„Masziach” oznacza, że poprzez naszą pracę możemy przyciągnąć (limszoch) światło, przywracające do źródła – możemy wywołać „pobudzenie z dołu”, wyrazić nasze pragnienie, które wzniesie się przez wszystkie stopnie i przyciągnie do nas światło, które naprawi relacje między nami. Wtedy zaczniemy czuć, że nie jesteśmy już w naszym świecie, ale faktycznie wkraczamy w wyższy świat.

Wszystko wyjaśnia się w połączeniu między nami. Jeśli to połączenie ulegnie naprawie i stanie się prawidłowe, wtedy odpowiednio zaczniemy odczuwać, że jesteśmy w wyższym świecie i wznosimy się coraz wyżej po 125 stopniach.

„Ponieważ w przyszłości ludowi Izraela przeznaczone jest spożywanie z Drzewa Życia, którym jest Księga Zohar, to z jego pomocą lud wyjdzie z wygnania drogą miłosierdzia”. (Księga Zohar, rozdział Naso, str. 90).

Jeśli będziemy gorliwie studiować Księgę Zohar, wtedy oczywiście wyjdziemy z wygnania drogą miłosierdzia. A jeśli nie, stanie się tak, jak napisano: „Ustanowię nad wami takiego króla jak Haman, który sprawi, że uciekniecie z wygnania nie z własnej woli”. Oznacza to, że mamy szansę wyjść z wygnania dobrą drogą – drogą Tory, światła przywracającego do źródła, specjalnie przeznaczonego do naprawienia złego początku.

Jeśli będziemy wiedzieć, jak prawidłowo studiować Księgę Zohar, przyciągniemy do siebie otaczające światło i uwolnimy się od wygnania, czyli od nieuzasadnionej nienawiści i przejściowego poczucia nieszczęśliwej egzystencji na tym świecie. Wszystko zmieni się tylko dzięki naszemu połączeniu.

Możemy doprowadzić do tej zmiany poprzez bolesną drogę cierpienia, bardzo ciężką i długą. Jednak przyciągając do siebie światło, będziemy poruszać się bardzo krótką, łatwą i przyjemną drogą.

Z 1-ej lekcji kongresu „Zohar – 2014”, 02.05.2014

Kategorie: Kongresy, wydarzenia, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Rozpowszechnianie metody, ZOHAR

Pytanie: Jaki poziom musi osiągnąć człowiek, aby już nie powracać do tego świata?

Odpowiedź: Człowiek powinien osiągnąć jak najwyższy poziom naprawy. To zależy od niego i od jego otoczenia.

Pytanie: Czy to znaczy, że człowiek może osiągnąć najwyższy poziom, a mimo to system (wyższa siła) może zdecydować, że ma jeszcze jakąś inną funkcję na tym świecie i może zostać sprowadzony z powrotem tutaj?

Odpowiedź: Może też sam chcieć wrócić tutaj, jeśli poczuje, że jest w stanie dodać coś jeszcze do naprawy. Wszystko zależy od właściwości duszy.

Pytanie: Ja rozumiem, że człowiek powinien dążyć aby zrobić maksymalnie wszystko, by nie musiał rodzić się na nowo. Ale czy nie ma jakiegoś określonego poziomu, który człowiek mógłby osiągnąć i to by wystarczyło?

Odpowiedź: Wszyscy wznosimy się do wspólnego poziomu zwanego „Adam”. I mam nadzieję, że uda nam się osiągnąć taki stan, kiedy nikt nie będzie musiał znowu zaczynać swojego procesu z dołu-do góry.

Pytanie: A tak ogólnie, czy uważa się że nie jest dobrze, kiedy człowieka sprowadzają ponownie na ten świat?

Odpowiedź: Nie, nikogo nie powracają specjalnie. Ale to oczywiście poważna kara. Nie ma gorszego świata niż nasz.

Pytanie: W zasadzie każdy człowiek marzy o tym, żeby tutaj powrócić.

Odpowiedź: My uważamy inaczej, zupełnie odwrotnie. 🙂

Z programu telewizyjnego „Praktyczna Kabała”, 02.01.2024

Kategorie: Dusza i ciało, Praca duchowa

Pytanie: Jak można pomóc sobie, gdy jestem zakładnikiem swojego umysłu i myśli mnie paraliżują?

Odpowiedź: Wyjdź ponad uczucia i wiedzę, na złość samemu sobie.

Pytanie: Świat został stworzony jedną myślą i my także musimy stać się jedną myślą. Czym jest ta myśl, którą musimy się stawać?

Odpowiedź: Jest to absolutne zjednoczenie wszystkich stworzeń razem w jednym pragnieniu i jednym celu.

Pytanie: Jest powiedziane, że kiedy człowiek jest godny odczucia smaku Tory i przykazań, to wówczas goni za służeniem dla Stwórcy. Jak w takim przypadku nie znaleźć się w sytuacji, kiedy na szczycie wzniesienia znajduje się jego duma i on sam? Co można nazwać prawdziwym wzniesieniem?

Odpowiedź: Kiedy robi to tylko po to, żeby sprawić zadowolenie Stwórcy.

Pytanie: Co to znaczy, że nasza dusza uczy nas w dziesiątce? Jak możemy wejść w ten system?

Odpowiedź: Zjednoczyć się wszyscy między sobą i nieustannie zwiększać połączenie. Wtedy zaczniecie odczuwać, co to znaczy mieć wiarę ponad wiedzę.

Pytanie: W artykule Szamati „Odnośnie otrzymywania w imię obdarzania” jest napisane, że powinniśmy cenić stan wiedzy, ponieważ teraz zostaliśmy godni odkrycia Jego imion dla przyciągnięcia wyższego dobra. Czym jest prawidłowy odbiór odkrycia imion Stwórcy? Dla kogo i dlaczego przyciągamy wyższe dobro?

Odpowiedź: Pragniemy, aby wszystkim odkryło się wyższe dobro, czyli imiona Stwórcy – Jego przejawy, gdyż w takim przypadku cały świat doświadczy wielkości Stwórcy.

Pytanie: Wyjaśniamy, czym jest radość i jakiego rodzaju radość należy podarować przyjaciołom, aby naprawdę otrzymywali przyjemność z naszego połączenia?

Odpowiedź: Tak. Szanuj bardziej przyjaciół, wspieraj ich, a wtedy zobaczysz, jak z większą radością przyjaciele przybliżają się do ciebie.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 03.01.2024

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie