Radością jest widzieć tysiące mężczyzn i kobiet studiujących Kabałę, pogrążonych w intencji osiągnięcia wyższego połączenia, odkrycia tego połączenia i Stwórcy, ze względu na Niego.
Po każdym widać zagłębienie się w sobie, działania zewnętrzne są drugorzędne… Jestem z was dumny, cieszę się z was!
[envira-gallery id=”13972″]
Unikalność kabalistycznego podejścia
Pytanie: Istnieje wiele metod badania procesów historycznych. Jest to i filologia (porównywanie tekstów), i genetyka, i archeologia. A na czym polega metoda kabalistyczna? Gdzie jest jej unikalność? Jak kabaliści badają procesy historyczne?
Odpowiedź: Opieramy się na źródłach kabalistycznych, nie mamy nic więcej. Wszystkie te źródła znane są od Adama przez Abrahama, potem Izaaka, Jakuba, Mojżesza, Aarona, Józefa, Dawida i dalej, aż do kabalistów naszych czasów.
Nawiasem mówiąc, kabaliści nigdy nie byli zainteresowani historią narodu Izraela. Myśleli tylko o tym, jak podnieść żydowski naród na jego wyżyny, ustanowione w świecie duchowym, aby to wzniesienie posłużyło, jako przykład dla całej ludzkości.
Komentarz: To znaczy, że to podejście jest unikalne dlatego, że we wszystkich pierwotnych źródłach, takich jak Księga Zohar, Pięcioksiąg, Pisma, Prorocy, Talmud, Miszna i inne, opisane są duchowe stany jednego człowieka lub całej ludzkości, w tym narodu Izraela.
Według Kabały istnieje prawo, że wszystkie stany duchowe muszą zmaterializować się przynajmniej raz w jakiś sposób. Niemniej jednak one mogą nie odpowiadać ani skali zdarzeń, ani czasowi ich realizacji.
Dlatego historycy i archeolodzy, prowadząc swoje badania, widzą, że często skala i daty wydarzeń opisanych w Torze nie odpowiadają wskazanemu czasowi.
Odpowiedź: Rzeczywiście. Pod tym względem bardzo reprezentatywna jest koncepcja „Armagedon”, która kojarzy nam się ze strasznymi wydarzeniami, z końcem świata. W rzeczywistości słowo to pochodzi od nazwy małego wzgórza „ar Megiddo”.
W Kabale ma się na myśli nie fizyczne ucieleśnienie jakichkolwiek zjawisk czy obiektów, a ich stan duchowy. A w formie duchowej wszystko to ma ogromne znaczenie. Na przykład Świątynia. Spójrzcie, nie na ile łokci, jak wskazano w Torze, powinien być zrobiony przybytek i inne rzeczy.
Na materialnym poziomie wszystko to jest bardzo małe, nieistotne. Ale kiedy daje się im duchową wielkość, to mnożąc jedno przez drugie, dają naprawdę wielką wyższą siłę.
Ciąg dalszy nastąpi…
Z programu TV „Analiza systemowa rozwoju narodu Izraela”, 24.03.2019
Komentarz: Ewolucja odbywa się na styku wzajemnej interakcji dwóch sił: pozytywnej i negatywnej. Naukowcy mówią, że eksplozja małej wiązki energii, która była mniejsza niż atom, doprowadziła do powstania tego, co widzimy wokół siebie. Moim zdaniem, trudniej jest w to uwierzyć, niż w to, że Bóg stworzył wszystko za pomocą jednego działania.
Odpowiedź: Tak, rzeczywiście. To wydaje się fantastyką.
Pamiętam czasy, kiedy teoria Wielkiego Wybuchu nie została jeszcze zaakceptowana. Uważano, że wszechświat istnieje bez końca i nie jest ograniczony w swoich rozmiarach. Tak nam wyjaśniali to w szkole. Dlaczego? – Tak i koniec. Bez żadnego związku z człowiekiem.
A człowiek – to jakby przypadkowe zrodzone życie na Ziemi w wyniku zbieżności jakichś właściwości. Tak się rozwijamy, tak żyjemy, na tym polega życie. To znaczy, uznano teorię czysto mechaniczną.
Równolegle z tym istniała oczywiście tak zwana boska teoria (kreacjonizm), która głosiła, że istnieje Wyższa Siła, która stworzyła to wszystko, dlatego że tak zechciała itd.
Pytanie: A co mówi Kabała?
Odpowiedź: Kabała mówi, że ani jedno, ani drugie nie jest prawdą. Po prostu należy zrozumieć, co dzieje się z naszym światem, w oparciu o to, co odkrywa się człowiekowi, który studiuje Kabałę.
A on odkrywa, że istnieje program stworzenia, w osnowie którego znajduje się pozytywna Wyższa siła, która rozwija wszystko i zarządza tym programem. Można nazwać tę siłę Stworzyciel, Stwórca, Bóg – nieważne jak.
Ta siła napędza wszystko. W niej istnieje program, cel z góry ustalony, i rozwijamy się na tej drodze, czy tego chcemy, czy nie. Nikt nas o to w ogóle nie pyta.
Punkt początkowy naszego rozwoju i jego koniec są ustalone, byśmy przeszli całą tą drogę, rozwijali się i poznali samych siebie. I wychodząc z tego, osiągnęli nasze Źródło – Stwórcę, Wyższą Siłę Natury. Przy czym do tego stopnia, by absolutnie całkowicie solidaryzować się, zjednoczyć się, połączyć się z tą siłą.
Z programu TV „Podstawy Kabały”, 11.03.2019
Pytanie: Czy niezdolność zbliżenia – jest uświadomieniem sobie zła?
Odpowiedź: Niemożliwość połączenia się, zrozumienia czym jest miłość, jest właśnie uświadomieniem sobie zła. Miłość poznajemy tylko z przeciwieństwa. Dlatego Stwórca stworzył egoizm, jako absolutnie przeciwny swojej właściwości, abyśmy uświadamiając sobie nasze naturalne ego, stopniowo przeszli do jego przeciwieństwa.
Komentarz: „Uświadomienie sobie zła” jest zrozumiałe. Ale dlaczego cały czas używa Pan takie negatywne słowo jak „nienawiść”?
Odpowiedź: A co ty jeszcze możesz przeciwstawić miłości? Miłość i nienawiść – to dwie właściwości, które są sobie przeciwne.
Pytanie: Nienawiść do własnego zła czy do bliźniego?
Odpowiedź: Nienawiść do własnego zła, do tego, że w żaden sposób nie mogę wyobrazić sobie związku z innymi, rozpuszczenia w nich, zniknięcia mojego „ja”. To dla mnie niemożliwe.
Ale to jest właśnie to, co stworzył Stwórca. I dlatego okazuje się, że poszukiwanie połączenia prowadzi do odrzucenia, a odrzucenie prowadzi do poczucia prawdziwej miłości.
Z lekcji w języku rosyjskim, 29.12.2019
Pytanie: Jak podnosić się po duchowej drabinie w praktyce? Czym jest duchowy wzrost ? Uczymy się, że Kabała – jest to praktyczna praca w dziesiątce. Ale gdzie jest to odczucie?
Odpowiedź: W dziesiątce. Próbując połączyć się w jeden punkt, w centrum dziesiątki, znajdujesz się w stanie duchowym. Dlatego, że z dziesięciu różnych właściwości, z wysiłków, by się zjednoczyć w jeden punkt, wszystkie te właściwości, łącząc się w jedno, dają w sumie to, co nazywamy „Stwórcą“.
Jak tylko to osiągacie i poczujecie, że macie kontakt z Wyższą Siłą, natychmiast zaczynacie odczuwać, jak odchodzicie od tego centralnego punktu w kręgu, oddalacie się od siebie. Powstaje w was wzajemna nieufność, nienawiść, odrzucenie, niezrozumienie siebie. Oczywiście wasz Stwórca również w tym znika.
I znowu musicie zebrać się razem, spróbować się zjednoczyć. Ale to będzie już na następnym poziomie. I znowu osiągniecie punkt połączenia i w nim poczujecie Stwórcę, Jego bardziej wewnętrzne cechy. To będzie już drugi stopień poznania. I tak dalej.
Z lekcji w języku rosyjskim, 12.01.2020