Pytanie: Co ma robić człowiek który nie postrzega systemu duchowego?

Odpowiedź: W tym celu prowadzimy kursy, na których uczymy metod włączania do tego systemu. Te kursy umożliwiają człowiekowi zobaczenie integralnego wzajemnego połączenia między wszystkimi ludźmi, które stopniowo zbliża nas coraz bardziej i nie możemy od tego nigdzie uciec.

Musimy poznać ten system, przystosować do siebie lub siebie do niego, bo inaczej będzie źle. Ten system rządzi nami, zarządza całym światem, przeznaczeniem człowieka. Jeśli człowiek zapozna się z tą metodą, może maksymalnie prawidłowo współdziałać, osiągnąć dla siebie i dla całego świata doskonały, idealny stan.

Każdy ma możliwość wyobrazić sobie taki obraz w jakiś, na razie jeszcze nie zmysłowy, ale czysto teoretyczny sposób. Tworzone są wszelkiego rodzaju klipy, rysunki, filmy, artykuły na ten temat, organizowane są wszelkiego rodzaju spotkania na forum i praktyczne zajęcia, aby człowiek mógł zapoznać się z tym systemem, a następnie zostać włączony we wzajemne połączenie z innymi.

Człowiek poczuje jak oddycha, jak pracuje, jak cały otaczający go świat jest w tym systemie.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Negatywne właściwości Laitmana”

Kategorie: Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi, Rozpowszechnianie metody, Wspólna dusza "Adam"

Pytanie: Jaka powinna być modlitwa, aby człowiek otrzymał miłosierdzie Stwórcy?

Odpowiedź: Modlitwa musi pochodzić z serca.

Komentarz: Ale zawsze modlimy się z serca.

Odpowiedź: To „zawsze” właśnie wszystko zabija. Jakość modlitwy zależy tylko od twojego serca, od tego, czy zastanawiasz się nad tym, jak zwrócić się do Stwórcy. Modlitwa jest wysiłkiem. Zależy to jednak od tego, kiedy i w czym.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 19.02.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Modlitwa, Intencja, Praca duchowa

Pytanie: W którym momencie następuje zrozumienie wyższego świata?

Odpowiedź: Zrozumienie duchowe następuje wtedy, gdy Stwórca pragnie, by zostało to odkryte człowiekowi. Nie ma konkretnego momentu.

Pytanie: Do czego powinniśmy bardziej dążyć: do naprawienia swojej natury czy do duchowego zrozumienia?

Odpowiedź: To jest to samo. Naprawa jest środkiem, a zrozumienie duchowe jest konsekwencją. Poziom zrozumienia zależy tylko od człowieka, jak bardzo chce się wznieść i upodobnić do Stwórcy.

Pytanie: Co osiągamy, kiedy łączymy się ze Stwórcą?

Odpowiedź: Osiągamy nasze wspólne kli, wpływ Stwórcy na nie oraz to, jak nasze wspólne kli wpływa z kolei na Stwórcę.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 21.02.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Pytanie: Czy prawidłowe jest takie odczuwanie, że niezależnie od tego, jakie wysiłki włożymy, to nadal nie są to nasze zasługi, ponieważ to Stwórca dał wszystko: wysiłki, wyniki i wszystkie potrzebne środki?

Odpowiedź: I co z tego? Ale zbliżamy się do Stwórcy, wchodzimy w połączenie, On rozprzestrzenia się w nas.

Pytanie: Jeśli modlitwa do Stwórcy jest zbudowaniem z Nim więzi, to czy nasze działania są odpowiedzią Stwórcy?

Odpowiedź: Nie, nie należy tak mówić. Nasze działania są naszymi działaniami. Odpowiedź Stwórcy może być w takim przypadku, jeśli poczujesz, że On ci odpowiada. Nie mieszaj jednego z drugim.

Pytanie: Czy można sobie wyobrazić, że Stwórca jest całą grupą, całym Bnei Baruch?

Odpowiedź: Nie. Stwórca jest wyższą siłą, która znajduje się poza nami.

Pytanie: Mówi Pan, że nie mamy na razie żadnego połączenia ze Stwórcą. Co to jest takiego, gdy czujemy reakcję lub odpowiedź na naszą modlitwę lub jakieś działanie? Czy to nie jest połączenie ze Stwórcą?

Odpowiedź: Jeszcze bardzo malutkie, ale jest to już połączenie.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 02.02.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: O jakich wysiłkach jest mowa, jeśli chodzi o zbudowanie kli (naczynia duchowego)?

Odpowiedź: Musimy zbudować kli dla całej dziesiątki, abyśmy wszyscy mogli się w nim zmieścić i zwrócić się do Stwórcy. Można to zrobić tylko poprzez zjednoczenie.

Pytanie: Powiedziano, że jeśli człowiek nie włoży wymaganej ilości wysiłku, to kli zniknie. Co to znaczy? Przecież wiemy, że w duchowym nic nie ginie.

Odpowiedź: Człowiekowi wymyka się to, wezwanie do Stwórcy, pragnienie zbliżenia się do Niego, dążenie zjednoczenia z przyjaciółmi, zebranie ich wszystkich razem. Wszystko to może zniknąć.

Pytanie: Ale w żadnym razie człowiek nie może utracić tego na zawsze. Mimo wszystko Stwórca doprowadzi go do tego, aby nabył to kli.

Odpowiedź: Ostatecznie, oczywiście. Nie wiadomo jednak, jak i kiedy.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 19.02.2024

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Jakie są znaki tego że robimy postęp?

Odpowiedź: W takim stopniu, w jakim zbliżasz się do centrum stworzenia, zaczynasz rozumieć więcej, czuć więcej i bardziej odkrywać cały wszechświat. Wszechświat staje się ci bardziej bliski, i zaczynasz bardziej rozumieć siły duchowe, rozumieć Stwórcę.

Musisz szukać i starać się znaleźć w jaki sposób możesz zbliżyć się do Stwórcy.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 19.02.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Pytanie: Czasami wydaje się, że włożyłem wiele wysiłku, a Stwórca, wręcz przeciwnie, oddala się od mnie. O czym to świadczy? O tym, że Stwórca chce, abym włożył więcej wysiłku, a być może moje wysiłki są nieprawidłowe?

Odpowiedź: Nie, Stwórca ma takie działania, które są podobne do ruchu uciekającego jelenia, jak powiedziano: „Mój ukochany jest podobny do jelenia”. Wydaje nam się, że Stwórca przed nami ucieka, ale to tak jakby jeleń uciekał przed myśliwym, odwraca się i patrzy wstecz, żeby sprawdzić, czy myśliwy goni go, czy nie.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 19.02.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Róża wśród cierni jest tą, która jest wybrana spośród wszystkich innych róż na świecie, dlatego że ukłucia, czyli cierpienia, otrzymane od grzesznika, za każdym razem są przyczyną otrzymania nowych sił z góry, dzięki czemu rozwija się jego dusza. (RABASZ. Artykuł 22 (1991). Co oznacza „róża wśród cierni” w pracy duchowej)

Pytanie: Na duchowej drodze nieustannie napotykamy ciernie, które nam przeszkadzają, odciągają od połączenia ze Stwórcą. Co staje się różą w wyniku naszej pracy?

Odpowiedź: Róża symbolizuje Malchut, którą osiągamy w najlepszej formie właśnie dlatego, że przedzieramy się do niej poprzez ciernie. Malchut jest naszym wspólnym pragnieniem, odkrywającym nam Stwórcę.

Pytanie: Czy ta róża (Malchut) została nam dana jako podarunek od Stwórcy, czy też jest to dzięki włożonym przez nas wysiłkom?

Odpowiedź: Nie, to jest nasze egoistyczne pragnienie, które naprawiamy od wszystkich egoistycznych intencji, a wtedy pozostaje czysta róża. Kiedy Malchut łączy się z Keter i nie występuje między nimi żadna różnica, wówczas człowiek w pełni włącza się w Stwórcę i to jest jego właściwy cel.

Z lekcji według artykułu Rabasza, 20.02.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

Pytanie: Powiedział Pan, że konieczne jest nieustanne sprawdzanie, czy przybliżamy się do Stwórcy. A czy istnieje ogólnie sprawdzenie pragnienia, jak osiągnąć stan „dla niebios”?

Odpowiedź: Kiedy osiągniemy odkrycie Stwórcy, wówczas po wielkości odkrycia zobaczymy, czy zbliżamy się do Niego, czy też oddalamy. A na razie nikt jeszcze nie ma takich odczuć.

Pytanie: Czy przy upadku należy od razu zwrócić się do dziesiątki, czy też należy samemu poradzić sobie z upadkami a do dziesiątki zwrócić się jeśli nie można tego zrobić samemu?

Odpowiedź: Najszybszy sposób na połączenie ze Stwórcą można uzyskać poprzez dziesiątkę.

Pytanie: W jaki sposób moja ucieczka od świętości wpływa na postęp w duchowości całej grupy? Czy tym wyrządzam szkodę grupie?

Odpowiedź: Oczywiście, szkodzisz. Ale jeśli się naprawisz, to również cała grupa podniesie się razem z tobą.

Pytanie: Jeśli stany oddalenia są częste i silne w odczuciach, co to może oznaczać?

Odpowiedź: To świadczy o tym, że się do siebie zbliżacie.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 01.02.2024

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: W artykule Baal HaSulama z księgi „Szamati” 236 jest powiedziane, że nie ma większego przekleństwa niż niewiara. A kto przeklina człowieka?

Odpowiedź: Jego egoizm, gdy człowiek nie chce używać swojego egoizmu. Poprzez oderwanie nas od siebie nawzajem i od Stwórcy, egoizm buntuje się i bywa, że czujemy, jak nas przeklina.

Korzeniem przekleństwa jest nasz zły początek, który nie chce zgodzić się z tym, co otrzymujemy, ale żąda więcej dla siebie. Aby się przed tym uchronić, trzeba uniżyć siebie, zrobić z siebie zero.

Egoistyczne właściwości są przeciwne naszemu zjednoczeniu. Są za tym, abyśmy zaniedbywali Stwórcę i to, co nam daje. Każdego dnia pojawiają się w nas nowe doznania. Właśnie wtedy musimy ustalić w sobie, dokąd zmierzamy.

Wszystko pochodzi od Stwórcy. Dlatego musimy aprobować wszystkie Jego działania, przybliżać się do siebie nawzajem i w taki sposób zabijać egoizm.

Z lekcji według artykułu z księgi „Szamati”, 14.02.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie