Artykuły z kategorii

Im bliżej do radości, tym bliżej do Stwórcy

Kongres w Meksyku. Lekcja nr 5каббалист Михаэль Лайтман

Powiedziano: „Pracujcie dla Stwórcy z radością”. Jeśli nie ma radości, jest to znak, że nie znajdujemy się w duchowości. Obdarzanie jest niemożliwe bez radości.

W Księdze Zohar jest napisane że, „Szhina – Boskość przebywa tylko w doskonałym miejscu: nie w miejscu braku, nie w miejscu wady, nie w miejscu smutku, lecz we właściwym miejscu, w miejscu radości”. Ponieważ w naprawionym miejscu jest świecenie od obecności Stwórcy i to przynosi człowiekowi radość.

Na tej podstawie zawsze można określić, czy człowiek znajduje się w duchowym stanie, czy nie. Zaczynając uczyć się człowiek jeszcze przez długi czas nie czuje zachodzącej w nim korektury, albo postrzega ją w odwrotnej formie, a zatem może odczuwać przygnębienie lub rozdrażnienie, nie zgadzając się z zachodzącymi w nim zmianami.

W tym momencie radość jest bardzo istotna. Jeśli człowiek nie odczuwa radości, to znaczy że jego pragnienia nie odpowiadają Stwórcy, a są przeciwko Niemu. W miarę korekty pragnienia odkrywa się w nim radość. A im silniejsza i głębsza jest radość, tym bardziej odkrywa się Wyższe światło, obecność Stwórcy, Boskość.

Jeśli Wyższa siła przygotowuje się do odkrycia w człowieku, to najpierw odkrywa się w nim radość, a następnie już Stwórca. Radość jest to świecenie z góry, szczególna siła światła, która manifestuje się w odpowiedzi na modlitwę, prośbę z dołu do Stwórcy. Kiedy zwracamy się do Stwórcy z pytaniami, prośbami, chcemy się z Nim połączyć, to w odpowiedzi otrzymujemy z góry światło, które koryguje pragnienia i napełnia je.

To światło przynosi przede wszystkim radość, a potem już wszystkie inne odkrycia. Dlatego Szhina (obecność Stwórcy) odkrywa się tylko w radości, która najpierw się przejawia.

Jeśli chcę osiągnąć obdarzanie, to zawsze muszę być w radości. A jeśli jej nie ma, to należy sprawdzić siebie: gdzie jeszcze jest we mnie nieskorygowany egoizm, który nie pozwala mi ujawnić się Stwórcy. Nie wiemy tego czy zbliżamy się do odkrycia Stwórcy, dlatego kabaliści dają nam kryterium sprawdzenia: czy zbliżam się do radości, czy odwrotnie codziennie się od niej oddalam?

Z tych ruchów do większej lub mniejszej radości można sądzić, jak dalece przybliżasz się do odkrycia Wyższej siły czy oddalasz się od niej. Ponieważ radość – jest konsekwencją „dobrych uczynków”, czyli korekt.

W każdym stanie trzeba trzymać się w radości, ponieważ „nie ma nikogo oprócz Stwórcy” – wszystko pochodzi od Niego. Nikt nie może potajemnie przed Stwórcą zrobić nam czegoś złego. To tak nie działa – wszystko pochodzi z góry. Stwórca stoi za każdym człowiekiem i wpływa na nas przez ten teatr.

Jeśli nie mam egoistycznej intencji otrzymania, to zawsze będę w radości. Nie obchodzi mnie to co daje mi Stwórca, najważniejsze jest to że On stale troszczy się o mnie. Nie ważę w swoim egoizmie tego co jest dla mnie przyjemne i korzystne, dlatego wszystko przyjmuję z radością.

Na tej podstawie można sprawdzić siebie, czy poruszamy się w grupach ku korekcie i odkryciu Stwórcy, czy pokazujemy przykład przyjaciołom, że zawsze należy być w radości, aby coraz bardziej przybliżać odkrycie Wyższej siły.

* * *

Radość jest konsekwencją tego, że obdarzam przyjaciół, obdarzam Stwórcę, ludzkość. Radość jest wynikiem obdarzania, ponieważ obdarzając, staję się podobny do Stwórcy. I dlatego swoim działaniem otrzymuję świecenie, które nazywa się „radością”.

Duchowa radość wynika z tego, że dzięki moim działaniom pomagam Stwórcy napełnić całe stworzenie. Radość jest konsekwencją tego, że z pomocą Stwórcy napełniam całe stworzenie, a tym samym sprawiam Mu przyjemność.

Z 5 lekcji kongresu w Meksyku, 18.05.2019


Wszystko pochodzi tylko od Stwórcy

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Jak zmusić się do odkrywania Wyższych światów w sobie, jeśli ten zewnętrzny świat naciska coraz bardziej i bardziej, kusząc pokusami i odwracając uwagę od celu?

Odpowiedź: To jest zrobione tak specjalnie! Nie ma niczego, co wychodziłoby poza ramy woli Stwórcy, który specjalnie w ten sposób ciebie „płucze” w twoim własnym egoizmie, abyś Go poznał. Nie ma w tobie ani jednej myśli, ani jednego uczucia, które przeszkadzałoby w czymś. Wszystko skierowane jest tylko na to, aby osiągnąć Jedność i Wyjątkowość Stwórcy.

Pytanie: Ale mówi Pan, że Stwórcy nie ma, jest to tylko miara mojego poznania i odkrycia. Więc kto mnie „płucze” – ja sam?

Odpowiedź: Nie! To Stwórca tak bardzo ciebie kocha. On to wszystko podstawia, do Niego musisz się zwrócić – „nie ma nikogo oprócz Niego”. Tylko od Niego pochodzi wszystko co jest złe, ale też wszystko co jest dobre.

Pytanie: Jakie narzędzia są potrzebne do zbadania tego, o czym mówi się w Kabale?

Odpowiedź: Ten, kto zajmuje się Kabałą, odkrywa w sobie te narzędzia.

Pytanie: To znaczy że człowiek nie rodzi się z tymi narzędziami?

Odpowiedź: Człowiek rodzi się z predyspozycją do tego.

Z lekcji w języku rosyjskim, 15.04.2018


Duchowe jest tworzone przez ciebie!

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Czy możemy powiedzieć że duchowość jest czymś świadomym?

Odpowiedź: Oczywiście. Nie tylko świadomym, ale głównie duchowość tworzona jest przez ciebie!

Pytanie: W naszym świecie 99% czasu istniejemy nieświadomie. Wszystko dzieje się automatycznie zarówno w ciele jak i w pragnieniach?

Odpowiedź: W naszym świecie istniejemy nieświadomie w 100%, dlatego że myśli, pragnienia, działania pojawiają się w nas z góry i człowiek nie ma absolutnie nic, co można byłoby odnieść do niego.

W duchowym – nie. Tam odtwarza się tylko to, co powstaje w człowieku (w duszy) przy jego osobistym wysiłku. Jeśli przybliżasz się według właściwości do Wyższego, odczuwasz to jako ruch. Liczba przechodzonych stanów jest odczuwana jako czas. A przemieszczenie może się odbywać w różnych kierunkach, zgodnie z właściwościami: otrzymywanie, obdarzanie, hasadim, hochma itd.

Pytanie: To znaczy że skorygowane pragnienia – to czas i jednocześnie przemieszczenie?

Odpowiedź: Czas i ruch są wzajemnie powiązane, ale niekoniecznie zastępują się nawzajem. One są bardziej bliskie, niż w naszym świecie, dlatego że w naszym świecie istnieje jeszcze przestrzeń.

Przestrzeń duchowa – to jednolita Wyższa siła obdarzania i miłości, w której poruszam się do jej centrum, do źródła.

Pytanie: To znaczy że w duchowości muszę ciągle się zmieniać? Tam nie ma statycznego stanu?

Odpowiedź: W przestrzeni duchowej istnieje spokój – zniknięcie, nie istniejesz. Jeśli nie zmieniasz swoich właściwości, to znaczy że ciebie nie ma. Jak cząstka elementarna foton: gdy przestanie się poruszać, to go nie ma. Przecież mówimy tutaj o świetle. Świat duchowy – to światło.

Z lekcji w języku rosyjskim, 19.08.2018


W jaki sposób nigdy nie oderwać się od Stwórcy?

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: W jaki sposób trzymać się, aby nigdy nie oderwać się od Stwórcy?

Odpowiedź: Jeśli nie czuję Stwórcy, jeśli nastąpiło całkowite oderwanie, oznacza to, że powracam do zwierzęcego stanu i nie mogę nic zrobić swoimi siłami. Dlatego jest potrzebny codzienny plan zajęć, stała praca, którą będę zobowiązany wykonać. I wtedy ten nieożywiony poziom – mój codzienny harmonogram przywróci mnie do życia. Zacznę czytać, uczyć się, będę brał udział w jakichś sprawach i w taki sposób ożyję. Sam nie mógłbym tego zrobić i nigdy nie powróciłbym do Stwórcy.

Tak każdy powinien zorganizować dla siebie obowiązkowe zajęcia w ciągu dnia, które w razie potrzeby przywrócą go w jakiś związek z Wyższym zarządzaniem. A po tym gdy przywrócę pewnego rodzaju połączenie: powinienem pracować nad jakimś artykułem, rozmawiać z kimś, coś robić, to wtedy powoli powracam do duchowości. Na początku jeszcze nie uczuciem i sercem, ale przynajmniej myślami, umysłem.

Czytam, redaguję tekst, studiuję go, wykonuję swoje obowiązki. Nie mam jeszcze uczucia związku ze Stwórcą, ale dzięki środowisku, które mnie inspiruje i ciągnie za sobą, zaczynam się przebudzać i dochodzić do odczuć. Zarówno serce jak i umysł zaczynają wprowadzać mnie z powrotem do pracy duchowej – rozumiem, że muszę objawić Stwórcę, Wyższe sterowanie we wszystkim co widzę przed sobą.

Gdy ktoś na mnie krzyczy, gdy mam jakieś problemy w domu, w pracy – to staram się za tymi wszystkimi ludźmi i wydarzeniami zobaczyć Stwórcę. Tak aby zewnętrzny obraz rzeczywistości nie przysłonił mi Stwórcy i żeby nie stała pomiędzy nami taka „żelazna przegroda”, o której pisze Baal HaSulam.

Chcę żeby ten obraz, zarysy widziane przeze mnie, przeciwnie, pomogły mi odkryć Stwórcę a nie ukrywały Go. W tej różnicy „ukrywającego ekranu’’ od „odkrywającego ekranu’’ – wszystko zależy od tego, w jaki sposób uda mi się owinąć jeden w drugi ekran.

Z lekcji według listu Baal Ha Sulama, 07.08.2013


Nie osądzać innych

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Powszechnie uważa się, że nie należy osądzać przyjaciela, dopóki nie znajdziesz się na jego miejscu. Czy tak jest w życiu?

Odpowiedź: Osądzasz przyjaciela, dlatego że widzisz w nim swoje negatywne cechy. A gdybyś był naprawiony, to widziałbyś w przyjacielu oblicze Stwórcy.

Dopóki nie zjednoczysz się z nim we wszystkich swoich właściwościach, nie osiągniesz jedności z nim, nie możesz twierdzić że rozumiesz kim on jest. A kiedy się zjednoczycie nie pozostanie już nic: ty i Stwórca będziecie jedną całością.

Pytanie: Wychodzi na to, że nie można sądzić ani przyjaciela, ani bliźniego, ani innego człowieka?

Odpowiedź: Nikogo. Dlatego że w rzeczywistości nie widzisz nikogo, tylko siebie.

Pytanie: Jeśli patrzę na innych i widzę w nich wady, to jak powinienem z tym pracować?

Odpowiedź: Nie możesz z tym pracować punktowo. Musisz generalnie pracować nad sobą i wtedy stopniowo zobaczysz, że zaczniesz odnosić się do świata jak do manifestacji Stwórcy, który pokazuje ci na otaczających cię dookoła ludziach, w czym jesteś jeszcze nie gotowy, aby być podobnym do Niego.

Z lekcji w języku rosyjskim, 03.12.2017


Miłość własna

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Jest powiedziane w Kabale: „Kochaj bliźniego swego jak siebie samego”. Rozumiem to tak, że jeśli nie kochasz siebie, nie możliwe jest pokochać bliźniego? Czym jest miłość do siebie? Co odróżnia ją od egoizmu?

Odpowiedź: Miłość własna nie jest egoizmem. Prawdziwa miłość do siebie jest to pragnienie poprawnego wyrażenia siebie w tym świecie i w całym wszechświecie. Po to aby osiągnąć najlepszy cel, jaki tylko możesz osiągnąć w swoim obecnym istnieniu.

Miłość osiągalna jest tylko poprzez połączenie z innymi. Właśnie wtedy, kiedy zaczynasz myśleć: „Co jest dla mnie najbardziej pożądanym?” W czym powinna wyrażać się prawdziwa miłość do siebie?„ – to pomyśl że miłość powinna wyrażać się w tym, że kochasz innych jak siebie samego.

W taki sposób osiągasz najwyższy, najlepszy, wieczny stan. Dlatego miłość do bliźniego można nazwać najwyższym egoizmem i prawdziwą miłością.

Z programu TV „Nowości z Michaelem Laitmanem”, 13.03.2018


Linia połączenia ze Stwórcą

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Jak powinnam postąpić, kiedy odkrywam w sobie zło i ono dodaje mi sił? Boję się tego uczucia, przecież powinnam nienawidzić zło?

Odpowiedź: Zło daje siłę – to prawda. Tylko to jest nieprawidłowa siła. Postaraj się przeciwstawić jej drugą, przeciwstawną siłę i z nich dwóch stworzyć średnią linię.

Ta środkowa linia będzie właśnie twoim połączeniem ze Stwórcą, ponieważ od Niego pochodzi i lewa linia – zło, i również prawa linia – dobro. A środkowa linia, którą możesz zbudować między nimi – jest oczywiście połączeniem ze Stwórcą.

Z lekcji w języku rosyjskim, 17.12.2017


Wznieść się do prawdziwego sensu istnienia

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Dlaczego powrót do swojego korzenia zawiera poczucie takiej nieziemskiej przyjemności?

Odpowiedź: Powrót do duchowego korzenia napełnia człowieka. Gdy osiągamy kontakt ze Stwórcą, schodzi na nas Wyższa obfitość w postaci światła, poznania, napełnienia. Następuje to w formie rozwiązania bardzo poważnych sprzeczności. Jednak one nie mogą zostać rozwiązane na poziomie naszego świata.

Człowiek zaczyna rozumieć, że tylko w odkryciu Stwórcy istnieją odpowiedzi na wszystkie pytania dotyczące sensu życia.

Pytanie: Czy stereotypowe znaczenia istnienia, dla którego żyją zwykli ludzie, pochodzą również od Stwórcy? Dlaczego Stwórca nam je dał?

Odpowiedź: Dlatego że gdy nadepczesz na nie, to możesz jak niedopałek papierosa zgnieść, ale wtedy możesz podnieść się też wyżej duchowo. Wszystkie są prawidlowe, dobre, ponieważ odnoszą się do sensu istnienia człowieka na zwierzęcym poziomie, w zwierzęcym świecie.

Ze wszystkich ziemskich znaczeń człowiek musi stopniowo podnieść się do prawdziwego sensu istnienia. A prawdziwy sens, to nie ten który kończy się na tej Ziemi, w tym życiu i sprowadza się do napełnienia swojego maleńkiego egoistycznego pragnienia.

Pytanie: Okazuje się, że gdyby nie było śmierci, to nie osiągnelibyśmy sensu życia?

Odpowiedź: Wyobraź sobie, co by było, gdyby człowiek żył nieskończenie długo. Naprawdę wpadałby w ogromną depresję i nie mógłby nic z tym zrobić. Nie można by nawet umrzeć.

Dlatego Stwórca specjalnie stworzył śmierć, żeby człowiek mógł w czymś odczuwać konieczność i w odniesieniu do niej mógłby siebie zmierzyć – ponad nią. Oznacza to, że sens istnienia znajduje się ponad życiem, stamtąd, skąd pochodzi.

Pytanie: Czy Stwórca nie mógł stworzyć takiej rzeczywistości w której wszyscy żyliby dobrze, byli szczęśliwi, bogaci, istnieli wiecznie? Co jest w tym złego? Wszyscy byliby kochający i kochaliby się. Po prostu Raj!

Odpowiedź: To byłby zwierzęcy Raj dla człowieka, który nie dąży do poznania swojego korzenia, żyje bez świadomości.

Pytanie: To znaczy wszystko sprowadza sie do duchowego korzenia, który musimy poznać?

Odpowiedź: Tak, ponieważ w tym celu wszystko zostało stworzone!

Z lekcji w języku rosyjskim, 28.01.2018


Przybliżyć się do Stwórcy

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Czy Stwórca jest tylko dążeniem, ideą do której rozwija się człowiek?

Odpowiedź: Nie! To nie jest idea. Znajdujemy się w bardzo wąskim zakresie uczuć, zrozumienia i dlatego nie możemy mówić o takiej właściwości jak Stwórca, nie mamy do tego żadnych narzędzi.

Dlatego na ten temat należy dużo rozmyślać, rozmawiać, dyskutować. Może zająć to nawet rok, lub dwa, ale w końcu zaczniesz rozumieć, czym jest Wyższy świat, siła, która w nim działa, czym jest Stwórca. Stopniowo zaczniesz nawet czuć i bardziej orientować się w tym, gdzie istniejemy.

Nasze ciągłe lekcje i warsztaty bardzo wiele znaczą, dlatego że naprawdę przybliżają człowieka do świata duchowego, do Stwórcy.

Z lekcji w języku rosyjskim, 21.01.2018


Odkryj siebie!

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Ciągle konfrontujemy się z pytaniami: dlaczego Stwórca ze mną tak postąpił? Dlaczego miało to miejsce, co nie jest pożądane? Jak rozpoznać motywy Stwórcy?

Odpowiedź: Nie możesz wiedzieć, że nie jest to pożądane? Może to jest najbardziej optymalne dla ciebie wyjście!

Pytanie: Jak czuć się szczęśliwym, a nie pokrzywdzonym?

Odpowiedź: Po pierwsze rozluźnij się. Oddaj się temu, co robi z tobą Stwórca. Mniej ruchów zewnętrznych. Niech wszystkie twoje ruchy będą wewnętrzne. Poruszaj się do przodu – do przyjaciół i do Stwórcy. Odkryj siebie.

Z lekcji w języku rosyjskim, 14.01.2018