Drogi do pytania o sens życia

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Dlaczego Żydzi i narody świata różnymi sposobami dochodzą do pytania o sens życia? Narody świata – bardziej spokojnym życiem, gdy wszystko jest u nich dobrze, wszystko mają, a Żydzi – cierpieniem?

Odpowiedź: Wynika to z faktu, że narody świata osiągają pewien rodzaj nasycenia i odkrywają w sobie pustkę. Tak rozwija się zwykły egoizm: cały czas próbuje napełnić się, w wyniku tysięcy lat wysiłków dochodzi do wniosku, że nie może się napełnić. Co dalej robić? Nie ma po co żyć. Wynikiem jest zapomnienie w narkotykach, samobójstwa i rozwody, w sumie wszystko jest możliwe.

Poza tym popycha ich do przodu ciekawość, kryzys wszystkich nauk, hermetyczność tego świata.

Żydzi, z ich skomplikowaną wewnętrzną hierarchiczną strukturą, którą wchłonęli w siebie i pozostali w niej trzy tysiące lat temu, bardzo trudno jest znowu powrócić do pierwotnego stanu. Dlatego że ta duchowa wieża, którą stworzyli w sobie, żyjąc zgodnie z prawami miłości i czując duchowość, zamieniła się teraz w nich w odwrotny sposób.

W wyniku duchowego poznania, wizji, odczuć wszystko to przerodziło się w religię, w dogmaty, w mechaniczne wypełnianie przykazań, tak jak w innych religiach, które swoje fundamenty wzięły z judaizmu. Powiedzmy, że dla prostego fizycznego spełnienia tradycji otrzyma się po śmierci przyszły świat i nie potrzeba niczego więcej.

W rezultacie widzimy, że narody świata będą wywierać presję na Izrael, aż zmuszą go do zwrócenia się do Kabały, odkrycia jej dla siebie, dania przykładu całemu światu, a następnie nauczenia jej.

Z programu telewizyjnego „Przybliżenie kamerą. Wygnanie”