Odróżnienie Kabały od sufizmu

каббалист Михаэль Лайтман Komentarz: Istnieje taka zasada, zgodnie z którą uczeń powinien być szmatą u stóp nauczyciela.

Odpowiedź: Po pierwsze, to nie ja to powiedziałem. Po drugie, nie szmatą, a „prochem u stóp nauczyciela”, czyli pyłem. Pamiętam moje spotkanie w Anglii z wielkim sufim świata, Irańczykiem, bardzo mądrym starcem. Powiedział do mnie: „Jeśli chcesz być moim uczniem, musisz przyjechać tutaj i mi służyć całkowicie. Abyś kochał mnie tak, jak kochasz siebie”.

To jest absolutna prawda! Sufi mają ten sam system, co Kabała. W zasadzie pochodzi z tego samego źródła – od Abrahama. Dlatego sufi praktykują wartości duchowe od wieków.

Pytanie: A dlaczego sufizm nie zapewnia metody naprawy?

Odpowiedź: Ponieważ nie ma w nim trzech linii rozwoju. Sufizm nie może rozwijać się z pomocą egoizmu, jako że jest zdominowany tylko przez prawą linię. Istnieje jakby w tej samej płaszczyźnie. Lewa linia nie może w pełni się rozwinąć ani nawet w niewielkim stopniu pojąć duchowego świata, ponieważ jest to wyłącznie, jedynie egoizm.

A środkowa linia to Kabała, która wykorzystuje obydwie siły: prawą i lewą. Dlatego człowiek może się rozwijać. Widzimy, w jakim stanie ciągłej wewnętrznej ewolucji znajdujemy się.

Pytanie: Czy nie ma niebezpieczeństwa, że metoda kabalistyczna zniży się do najdrobniejszych szczegółów?

Odpowiedź: Nie, metoda kabalistyczna nie opuszcza się. Staje się wspólna, powszechna, uniwersalna!

Wychodzi ze swojego ukrycia i ujawnia się wszystkim!

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Otrzymać od nauczyciela”