Wyższej wiedzy, która znajduje się poza czasem, przestrzenią i ruchem, nie są w stanie przekazać słowa nauczyciela. (Baal HaSulam, „Istota nauki Kabały”)

Mówimy o Wyższym Świecie, który nie znajduje się w naszych odczuciach, i dlatego nie możemy znaleźć adekwatnego odpowiednika tego, co się w nim dzieje. Ponieważ w naszym świecie nie ma takich słów, wyrażeń, sił, działań, wzajemnych relacji jak w duchowości.

Powstaje problem: jak wyjaśnić naszymi słowami człowiekowi, który dopiero rozpoczyna swoją drogę duchowego świata. Dlatego Baal HaSulam mówi, że należy spróbować przedstawić to w języku gałęzi. A co oznacza „język gałęzi“?

Pomimo faktu, że Wyższy Świat jest absolutnie nieosiągalny dla naszych obecnych właściwości, wszystko, co znajduje się w nim zstępuje do naszego świata i tworzy tutaj gałęzie – jego konsekwencje.

Jeśli właściwie posługujemy się językiem gałęzi, to znaczy nazywamy właściwości Wyższego Świata słowami, obrazami i definicjami naszego świata, to wówczas możemy poprawnie wyrazić wszystko, co tam istnieje i przekazać naszą wiedzę od nauczyciela do ucznia lub między ludźmi i przy tym nie możemy się pomylić.

Załóżmy, że w Wyższym Świecie istnieją jakieś interakcje między punktami „A” i „B” (korzenie). A w naszym świecie widzimy ich konsekwencje, jako „a” i „b” (gałęzie).

Okazuje się, że wtedy możemy powiedzieć, że z Wyższego Świata w nasz świat zstąpiła jakaś właściwość  i utworzyła w nim określoną konsekwencję, tj. możemy mówić o interakcji korzeni i gałęzi.

Pytanie: Czy można powiedzieć coś o dużym „A” z małego „a”?

Odpowiedź: Możemy powiedzieć tylko jedno: małe „a” i duże „A” odnosi się do siebie jak przyczyna i skutek. Duże  A” – to przyczyna, małe „a” – konsekwencja. To samo dotyczy dużego i małego „B”. Dlatego one nazywają się „korzeń” (przyczyna) i „gałąź” (skutek).

Zatem istnieje związek między właściwościami Wyższego i naszego świata. A jeśli pojawiają się w nas odczucia Wyższego Świata, wtedy możemy już powiedzieć, że przechodzimy od gałęzi do korzeni, mając na myśli oddziaływanie korzeni na gałęzie naszego świata.

Z lekcji w języku rosyjskim, 27.10.2019

Kategorie: Baal HaSulam, Język Kabały, Nauczyciel i uczeń, Pytania&Odpowiedzi

Po co rodzić się na nowo?

Pytanie: Czy można powiedzieć, że oprócz ciągłego odnawiania reszimot (dane genów informacyjnych), człowiek musi zmieniać swoje ciało fizjologiczne co kilkadziesiąt lat lub nawet co setki lat, dlatego aby rodzić się w jakimś nowym środowisku i połączyć się z innymi duszami, ludźmi?

Odpowiedź: Tak. To jest konieczne.

Pytanie: To znaczy że rozumuję poprawnie?

Odpowiedź: Relatywnie. Nie możemy w naszym świecie i naszym słownictwem wyrazić tego, co tak naprawdę dzieje się w świecie duchowym. Ale przynajmniej próbujemy wyobrażać sobie to. Przynajmniej bo prawda jest taka, że na tej podstawie zaczynamy przeprowadzać różne kalkulacje: co się ze mną dzieje, co powinienem zrobić.

Pytanie: Czy człowiek musi umrzeć, dlatego aby wiedza i doświadczenie, które zdobył w tym życiu, przeszły w uczucia? Na przykład Baal HaSulam podaje przykład pszenicy: ziarno musi zgnić, aby wyrósł z niego nowy kiełek.

Odpowiedź: Tak. To prawda. W taki sposób ma miejsce przejście jakości w ilość lub odwrotnie, ilości w jakość. Człowiek żyje przez około 80-100 lat i wszystko, czego nauczył się oraz

wszystkie jego doświadczenia zawarte są w jego potomstwie.

Pytanie: A gdzie to wszystko zostaje umieszczone?

Odpowiedź: Dane informacyjne istnieją w polu informacyjnym wokół człowieka.

Pytanie: Czy to pole jest jedno dla wszystkich, czy każdy ma swoje?

Odpowiedź: Każdy posiada swoje własne, ale jest też jedno dla wszystkich – wspólne, które prowadzi nas wszystkich. Niemniej jednak widzimy nawet w naszym świecie, jak się rozwijamy: cała ludzkość gdzieś zmierza, ale przy tym każdy ma swoje indywidualne przeznaczenie.

Ciąg dalszy nastąpi …

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 14.01.2019

Kategorie: Dusza i ciało, Pytania&Odpowiedzi