Pytanie: W ostatnim czasie pojawiło się kilka filmów o postrzeganiu rzeczywistości, które są bardzo zbliżone do Kabały. Ludzie domyślają się, że istnieje inna rzeczywistość, ale nikt nie potrafi jej opisać, mogą tylko fantazjować i przypuszczać. Jaki jest pożytek z fantazji, jeśli człowiek tego realnie nie widzi?

Odpowiedź: Człowiek jest jak dziecko, które cały czas bawi się, aby być dorosłym. Dążąc do tego, podejmuje wielkie wysiłki i dzięki temu staje się dorosły. Przez to wywołuje na siebie pewne wpływy z tego stopnia, do którego dąży, z tej rzeczywistości, której w nim nie ma. Ale jeśli ona istnieje, to w taki sposób człowiek przybliża się do niej. Takie jest prawo natury! Nawet rośliny mają wewnętrzne pragnienie wzrostu i dlatego rosną.

Komentarz: Ale oprócz kabalisty nikt inny nie opisuje szczególnie innej rzeczywistości. Przeważnie tylko ci, którzy zażywają substancje halucynogenne. Co więcej, opisują ją wyraźnie, dokładnie jako jedyny mechanizm i bardzo bliski Kabały. Prawdopodobnie robią to kosztem innych reakcji.

Odpowiedź: Nie, nie mogą wejść na poziom duchowy. Opisują pewne wewnętrzne fluktuacje, jakie zachodzą w nich pod wpływem substancji psychotropowych. Ale to nie jest oderwanie się od naszej rzeczywistości do innej rzeczywistości! Nie można tego zrobić za pomocą żadnych narkotyków!

Dlatego że oprócz tego, że musisz stłumić swój egoizm, musisz właściwie wykorzystać egoistyczne pragnienie w przeciwnym kierunku, aby wyjść z siebie. Tego nie mają! Nie mam cienia wątpliwości że niczego nie widzą. Mogą opisywać jakiś rodzaj wewnętrznych doświadczeń, ponieważ w mózgu zachodzą chemiczne reakcje.

Możesz powiedzieć: „Ale i w tobie zachodzą reakcje chemiczne”. Oczywiście. We mnie też zachodzą. Ale ja je dostrajam swoim pragnieniem, wznoszę się ponad nie i odczuwam duchowy świat ale nie w swoim zwierzęcym ciele.

Załóżmy, że jestem w rzeczywistości duchowej. Można do mnie podejść, strzelić mi w głowę, ciało moje umrze, a ja nadal pozostanę w duchowej rzeczywistości, dlatego że „pragnienie ze względu na siebie” rysuje mi nasz świat, „pragnienie na obdarzanie” rysuje mi wyższy świat, i w taki sposób odczuwam wyższy świat poza wszelkim połączeniem z moim ciałem.

A ci którzy zażywają różne preparaty tego nie mają. Przecież nie zarządzają swoim pragnieniem. Dlatego ich opis jest całkowicie niezwiązany z duchowością.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Nierealna rzeczywistość”

Kategorie: Postrzeganie rzeczywistości, Pytania&Odpowiedzi