Pytanie: Czy nauczyciel może rozpoznać, który uczeń pozostanie lub odejdzie?

Odpowiedź: Nie, tego nie można wiedzieć z góry. Ponadto, to nie ma znaczenia, ponieważ dusza jest ponadczasowa, nieśmiertelna.

Dlatego, kiedy ja napełniam wasze dusze, przygotowuję je do samodzielnej pracy duchowej – mam wystarczająco siły, ponieważ ja, być może jestem jedynym na świecie człowiekiem, który pracuje dla wieczności.

Mówię całkiem poważnie! Mój materiał – to wy, to jest wasze pragnienia, które ja przybliżam do stanu „dusza”, do właściwości obdarzania. Moja praca nie przepada.

Ona daje mi energię, w przeciwnym razie byłbym rozczarowany. Przecież ilu już ludzi od nas odeszło? Przeze mnie przeszły tysiące! Ja nie żałuję i nie przeszkadzam: „Nie chce – niech odchodzi”. Potem człowiek powraca, i gdy jest tutaj – ja na niego wpływam; znowu odchodzi – wpływ z czasem się kończy. Nie ma znaczenia on i tak później przyjdzie, do któregoś z moich uczniów.

Pytanie: Czy cieszy się Pan tym, gdy Pan naucza? Jednocześnie nie oczekuje Pan na żadnych rezultatów?

Odpowiedź: To właśnie jest rezultat. Jest to najbardziej satysfakcjonująca praca – nagroda na miejscu.

Pytanie: Okazuje się, że mógłby Pan nauczać 24 godziny na dobę?

Odpowiedź: Gdyby nie było ograniczeń fizycznych, na przykład ze względu na fakt, że gardło ulega zmęczeniu, to mógłbym.

Z lekcji w języku rosyjskim, 07.08.2016

Kategorie: Nauczyciel i uczeń, Praca duchowa