Warsztaty są duchowym działaniem, dlatego że zmuszają ludzi, aby nie przerywali gdy jeden mówi, żeby uzupełniali się wzajemnie, żeby byli równi, rozmawiali na określony temat, który zadaje prowadzący warsztaty, a potem przez jakiś czas, nad nim zastanawiali się.

Jeśli podczas warsztatu pada pięć czy dziesięć pytań, które ludzie omawiają, to pomaga im zbudować wewnątrz siebie pewien system i wyznaczyć cele, etapy rozwoju. W efekcie dyskutujący tworzą między sobą duchową przestrzeń opartą na wzajemnym obdarzaniu i życzliwości. Omawiając tematy wychodzenia z egoizmu, wznoszenia się ponad niego, budują między sobą to podłoże, na którym chcą odczuć przejaw Stwórcy.

Warsztat – jest stanem, gdzie człowiek buduje swoje duchowe naczynie, które jest wspólnym duchowym naczyniem. Co więcej, zaczyna rozumieć, że to jest poza nim, że jest to wyjście z siebie, czyli realizacja metody. Podczas warsztatu człowiek prawidłowo wyraża siebie, swój „mówiący” poziom. To oznacza że człowiekiem nazywa się „Adam” – podobny do Stwórcy.

Oczywiście jest wiele dwunożnych stworzeń, kogut też jest dwunożnym stworzeniem. Ale tylko człowiek nazywany jest „mówiącym”, dlatego że może wyrażać siebie i doprowadzać innych do stanu obdarzania i miłości. Dlatego obecnie nie ma nic skuteczniejszego niż warsztaty, gdzie wszyscy jesteśmy przesiąknięci jednym celem, jedną ideą.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Po co potrzebne są warsztaty”

Kategorie: Praca duchowa, Warsztaty

Pytanie: Podczas warsztatów pojawia się między nami ciepło, dobre połączenie. Czy jest w tym jakaś duchowość czy to egoizm?

Odpowiedź: Powinniśmy odczuwać ciepło od naszych przyjaciół, wynikające z bycia częścią zjednoczonej społeczności. To bardzo dobrze.

Ten, kto tego nie czuje, musi zadbać o to, aby osiągnąć takie odczucie. Każdy powinien cierpieć razem z przyjaciółmi, wspólnie przeżywać i cieszyć się z nimi, pracując w zgodzie, w harmonii.

Z lekcji na temat „Przygotowanie do kongresu”

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Dał Pan praktyczne zalecenie, jak zbudować wspólny ekran: usiądźcie razem, otwórzcie serca, a następnie ze wspólnego serca wznieście prośbę do Stwórcy. Czy takie ćwiczenie można wykonywać na spotkaniu dziesiątki?

Odpowiedź: Oczywiście. Można to robić przed każdą poranną lekcją.

Pytanie: Co to znaczy, że otrzymaliśmy ekran?

Odpowiedź: Czujecie, że jesteście połączeni ze sobą, a zwiększając to połączenie, możecie zarządzać swoim duchowym stanem.

Pytanie: Czy wszyscy w dziesiątce powinni poczuć, że otrzymali wspólną siłę?

Odpowiedź: Możliwie względnie. Niektórzy to czują, inni jeszcze nie. Nie mniej jednak, powinna być oczywista wskazówka, że teraz coś uzyskaliście.

Z lekcji na podstawie notatek Rabasza, 23.06.2024

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie