Pytanie: Każda dziesiątka stara się wkładać wysiłki, ale jedna zmierza w prawidłowym kierunku, a druga dawno zboczyła już z drogi, chociaż wydaje się, że wszyscy podążamy za nauczycielem. Wygląda na to, że Stwórca ma ulubieńców?

Odpowiedź: Stwórca ma swoich ulubieńców, to prawda. Są tacy, którzy ściśle podążają za Stwórcą, i tacy, którzy nie wkładają w to wiele wysiłku.

Pytanie: Ale Pan przecież widzi, że ktoś zboczył z drogi. Czy nie może Pan go naprowadzić, pomóc mu?

Odpowiedź: Jest to osobista praca człowieka. Nauczyciel jest razem z nim nie po to, aby wskazywać błędy. Jeśli uczeń sam nie dostrzeże błędów, nauczyciel nie może nic zrobić.

Pytanie: Jak przewidzieć te błędy i zostać ulubieńcem Stwórcy?

Odpowiedź: Zacznę od końca: nie radziłbym być ulubieńcem Stwórcy. Jest to bardzo trudne, ponieważ wymaga dużego nakładu wysiłku. Będziemy więc kontynuować tak, jak możemy, a Stwórca nam pomoże.

Ostatecznie wszyscy osiągną Całkowitą Naprawę i koniec całego stworzenia, ale my chcemy ujawnić szczególną postawę Stwórcy. Dlatego ważne jest, abyśmy robili to, czego pragnie Stwórca i wytrwali w tym.

Z lekcji na podstawie notatek Rabasza, 25.04.2024

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Komentarz: Pan mówi, że rozpowszechnianie zależy od naszego wewnętrznego zjednoczenia. W zasadzie chcemy przekazywać pewną informację. Zbieramy się razem, żeby to zrobić…

Odpowiedź: Zbieramy się razem w celu rozpowszechniania, aby zjednoczyć się i znaleźć między sobą jednoczącą nas właściwość wzajemnego obdarzania, wzajemnego wsparcia, wzajemnego poręczenia, tolerancji, połączenia, wspólnej więzi, aż do osiągnięcia miłości.

Chcemy poznać te właściwości: po co nam to wszystko potrzebne? – Po to, aby potem odkryć te same właściwości reszcie świata, dlatego że reszta świata, nieożywiona, roślinna, zwierzęca i ludzka natura, cała ta masa reprezentuje ogromne pragnienie, które musi być całkowicie, organicznie połączone ze sobą w jedną całość.

Wtedy w tym zjednoczonym pragnieniu, zebranym wspólnymi wysiłkami, odczujemy właściwość obdarzania i miłości, którą wspólnie zrealizujemy. I ta właściwość obdarzania i miłości, realizowana wspólnie przez nas, nazywa się Stwórcą.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Sens rozpowszechniania Kabały”

Kategorie: Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Pytania&Odpowiedzi, Rozpowszechnianie metody