Kiedy się obudzimy…
Pytanie: W naszym świecie wychowujemy dzieci, chodzimy do pracy, uczymy się, bawimy się. A, co robi dusza?
Odpowiedź: Wszystko, co dzieje się w naszym świecie doświadczamy tylko w naszej świadomości. Dlatego jest powiedziane – kiedy powracamy do Wyższego świata, to rozumiemy, że wszystko, co doświadczaliśmy w tym świecie, było jakby snem.
Pytanie: A kiedy się obudzimy to, czym będziemy się zajmować?
Odpowiedź: Przebudzić się – znaczy uzyskać prawdziwą świadomość. Wtedy będziemy zajmować się tworzeniem duszy, to znaczy jednoczyć się, żeby w naszym połączeniu, jak w jednym organizmie zwanym „Adam”, osiągać prawdziwą rzeczywistość, prawdziwy świat, prawdziwy wieczny, doskonały stan. Innymi słowy, nad naszym snem zaczynamy tworzyć realny stan.
Pytanie: Co to jest realny stan? Czym tam zajmują się ludzie?
Odpowiedź: Nie ludzie a dusze, to znaczy pragnienia naprawione na wzajemne obdarzanie. Te pragnienia zaczynają czuć istniejącą w nich jedną wyższą siłę (Stwórcę), dlatego że one przekształcają się w jedno jedyne pragnienie, podnosząc się nad swoją egoistyczną intencją „wyrwać wszystko dla siebie” w intencję „oddawać wszystko innym” i w ten sposób być wzajemnie połączone.
Włączając się w Stwórcę ponad rozdzierającymi nas egoistycznymi pragnieniami, osiągamy tę wyższą siłę, jej doskonałość, jedność, wieczność i stajemy się takimi samymi, jak ona. To właśnie jest cel naszego rozwoju.
Nasze dusze na wszystkich duchowych stopniach zajmują się tylko zjednoczeniem między sobą. Teraz zaczęliśmy praktycznie opanowywać tę metodę w dziesiątkach.
Dlatego radzę wszystkim przyłączyć się do nas i w żadnym wypadku nie opuszczać praktycznych zajęć Kabały – to najważniejsze. Tylko w tym celu warto żyć 21 godziny na dobę, żeby trzy godziny znajdować się z nami na naszych zajęciach.
Pomyślcie o tym i podejmijcie decyzję.
Z lekcji w języku rosyjskim, 06.11.2016