Pytanie: Wielu mówi, że człowiek chory na jakąś nieuleczalną chorobę i wiedzący, że w ciągu kilku miesięcy umrze, zaczyna myśleć o sensie życia. Czy można powiedzieć, że śmierć popycha człowieka do wyjaśnienia sensu życia?

Odpowiedź: Oczywiście. Dlatego śmierć jest tak niewytłumaczalna i paradoksalnie odczuwana przez nas na długo przed jej pojawieniem się, czego nie ma u zwierząt. U zwierząt, przeczucie śmierci jest bardziej wyraźne niż u człowieka, ale bliżej samej śmierci.

Gdyby nie było śmierci, ludzie zachowywaliby się zupełnie inaczej. W materialnym świecie wszystkie spekulacje dokonuje się tylko przez śmierć. I to jest niedobrze, dlatego że człowiek przywiązany jest do swojego zwierzęcego ciała.

A kabała pozwala nam wznieść się ponad ciało i robić już inne obliczenia niezależne od niego. Jak tylko wychodzimy z niego i dostajemy się do wiecznego, doskonałego przepływu energii, informacji, światła, natychmiast przestajemy zwracać uwagę na ciało.

Innymi słowy, dopóki żyjemy, musimy troszczyć się o ciało, ponieważ przeprowadzamy przez nie pewne naprawy w tym życiu, ale troska o nie, praktycznie powinna dotyczyć tylko tego.

Z lekcji w języku rosyjskim, 01.11.2015

Kategorie: Dusza i ciało, Pytania&Odpowiedzi