Pytanie: Czym jest duchowa przyjemność? Czy jest bardzo silna, czy jest to coś zupełnie innego?

Odpowiedź: Cała różnica między ziemską a duchową przyjemnością polega na tym, w jakich pragnieniach jest odczuwana: w egoistycznych czy w pragnieniach obdarzania. Moje egoistyczne „otrzymujące” pragnienia są ograniczone, stopniowo obnażają pustkę. Niezbędne jest dla mnie szukanie większej przyjemności.

Okazuje się, że nigdy nie jestem zadowolony! Próbowałem napełnić się przyjemnością, ale nie mogłem. Przecież przyjemność – jest „plusem”, a ja jestem- „minusem”, i kiedy próbuję się rozkoszować, osiągam tylko krótkotrwałą przyjemność, typu „krótkie zwarcie”, które szybko znika, i pozostaję pusty – dwa razy bardziej pusty jak przedtem!

Dlatego że ta przyjemność, której tak bardzo pragnąłem, zniknęła, ale stworzyła we mnie uczucie pustki, dodatkowo do pustki, która już istniała we mnie przed nią. Okazuje się, że cały czas jestem podwójnym przegranym! Dlatego w naszym życiu przechodzimy z pokolenia na pokolenie, wzrastając w naszym pustym egoizmie. Ale w naszych czasach pojawia się nowy problem – egoizm, który urósł i przyniósł mi poczucie pustki, przestał teraz rosnąć zupełnie.

W zasadzie powinno to doprowadzić mnie do zaspokojenia, ale czuję, że nie mam od czego otrzymać zadowolenia. To nowe nieszczęście okazuje się gorsze niż poprzednie, dlatego że nie ma nadziei na napełnienie. A poza tym mam wrażenie, że egoizm stał się integralny, stanowi sumę wszystkich siedmiu miliardów indywidualnych egoizmów. Zależę od wszystkich, i wszyscy zależą ode mnie – i nie wiem, co z tym zrobić, dochodzę do całkowitej rozpaczy!

W takim czasie człowiek znajduje ucieczkę w narkotykach, wydłuża tym bardziej czas uświadomienia sobie pełnego kryzysu. Ale i ten okres jest ograniczony, bo człowiek uświadamia sobie, że nie tędy droga, że odłączenie od życia oznacza akceptację śmierci. Natura nam na to nie pozwala!

Dochodzimy więc do pytania „Co robić dalej?” – Musimy przejść od przyjemności otrzymywania do przyjemności obdarzania.

Z lekcji według artykułu „Nauka Kabały i jej istota”, 06.08.2010

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kryzys, globalizacja, Praca duchowa