Pytanie: Dlaczego w języku hebrajskim pisze się od prawej do lewej?

Odpowiedź: Prawa strona – to strona doskonałości, a lewa strona – to strona niedoskonałości.

Nawet w komunikacji między sobą zawsze mówimy: masz rację (prawa strona). A lewa strona– jest przeciwieństwem,wadliwą stroną. Dlatego w języku hebrajskim pismo zaczyna się od prawej strony, ponieważ od Stwórcy wszystko idzie z prawej do lewej. To wszystko jest wyrazem relacji ze Stwórcą, ponieważ tylko język to przekazuje.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 26.07.2022

Kategorie: Język Kabały, Praca duchowa

Komentarz: Opowieść „Megilat Ester” („Zwój Estery”) zaczyna się od wielkiej uroczystości. Król Achaszwerosz zorganizował dla swoich dworzan ucztę, która trwała 180 dni. A potem przez siedem kolejnych dni uczta trwała dla całego narodu. Przy czym potrawy i napoje są szczegółowo wymienione, tak jakbyśmy bardzo interesowali się tym, co wtedy pili i jedli.

Odpowiedź: Chodzi o to, że w tym tekście zakodowane są obszerne informacje o naturze, o tym, w jaki sposób mamy przygotować się na otrzymanie wyższego światła, na manifestację Stwórcy i tak dalej. Wszystko opisane jest w formie posiłku.

Uczta – to objawienie Stwórcy.

Pytanie: Ale dlaczego zaznaczono, że święto trwało 180 dni? Co to znaczy?

Odpowiedź: 180 dni, to znaczy że na ucztę z góry przeznacza się pół roku, a my powinniśmy z dołu w formie uczty, błogosławieństwa w nim i innego napełnienia, naszą obecnością doprowadzić do całego kli/naczynia – do pełnego stanu. Ponadto w opowieści o Purimie król Achaszwerosz uosabia Stwórcę. Czyli Achaszwerosz – to Keter, a jego dworzanie to Chochma i Bina. Dlatego poprzez ucztę, która trwała 180 dni, rozumiemy or chozer (odbite światło) i or jaszar (proste światło) – 9 sfirot po 10 w każdym z nich. Dalej opowiadanie jest o siedmiu dniach ucztowania dla narodu. Siedem – to bardzo znacząca cyfra w Kabale.

Dusza składa się z dwóch części: keter, chochma, bina – to GAR, pierwsze trzy wyższe sfirot lub rosz (głowa) duszy. A następne to ciało duszy, które składa się z 7 sfirot: hesed, gwura, tiferet, necach, hod, jesod, malchut. Podział dziesięciu części duszy na 3 i 7 wynika z jej pracy na obdarzanie. Dlatego cyfra 7 jest bardzo ważna. Cała nasza praca wykonywana jest w tych siedmiu sfirotach, to znaczy pragnieniach skierowanych na obdarzanie, na połączenie między nami i Stwórcą.

Komentarz: Ale to wszystko jest tak zakodowane…

Odpowiedź: Nie, kabaliści po prostu porozumiewają się w tym języku, sami rozumieją, o czym mówią. A jeśli nie rozumiesz, cóż można zrobić? To tak samo, jak wchodzisz do garażu i słyszysz, że nastąpiło jakieś zwarcie w samochodzie, coś się zepsuło, ale co dokładnie, nie wiesz: akumulator, rozdzielacz czy coś innego.

Z programu telewizyjnego „Stany duchowe”, 15.03.2022

Kategorie: Język Kabały, Praca duchowa, Święta i specjalne daty

Księga Zohar napisana jest specjalnym językiem, głównie aramejskim. Aramit to starożytny język paralelny do języka hebrajskiego, w którym dzisiaj mówią w Izraelu. Te dwa języki były popularne w starożytnym Babilonie, dlatego są używane przez kabalistów.

Pierwszy kabalista, który nazywał się Adam, używał zarówno języka aramitskiego, jak i hebrajskiego. W swojej książce „Raziel a Malah“ („Tajny Anioł“) używał obydwu języków.

Język Księgi Zohar nie jest dokładnym fizyko-matematycznym językiem, ale językiem wskazówek, należy go dobrze zrozumieć. Jest dostępny tylko dla człowieka, który obłócza się w te obrazy i wydarzenia, opisane nim alegorycznie.

Dlatego człowiek nie może od razu zrozumieć, o czym dokładnie napisano w tej księdze. Jeśli pracuje nad sobą, studiuje Kabałę, jest w grupie, rozwija się w grupie podobnej do tej, która napisała Księgę Zohar, zaczyna rozumieć, co zapisali, i jak napisane słowa zaczynają odtwarzać się w jego grupie.

To jest Księga Zohar która zaczyna brzmieć jak odtwarzana płyta, pojawia się między nimi i pokazuje im, o czym ona mówi.

Ale dzieje się to tylko w takim stopniu, w jakim uczący się, podobni są we właściwościach autorów Księgi Zohar. Dlatego sam język tej księgi, tak zwany „język gałęzi”, jest alegoryczny i zrozumieć go może tylko ten, kto znajduje się na duchowym poziomie. Inaczej Księga Zohar jest postrzegana jako zbiór zwykłych opowieści, bajek, legend.

Z rozmowy o Księdze Zohar

Kategorie: Język Kabały, Praca duchowa, ZOHAR

Duchowe działania i „ziemskie“ określenia

Komentarz: Wielu kabalistów a nawet filozofów średniowiecza pisało o tym, że we wszystkich pierwotnych źródłach nie ma ani jednego słowa o naszym świecie, a jedynie o obiektach i zjawiskach, które znajdują się powyżej czasu, przestrzeni i prędkości. Ludzie wiedzieli nawet wtedy już o takich rzeczach.

Wielki kabalista XX wieku Baal HaSulam napisał w swojej pracy „Nauka dziesięciu Sfirot“: „Autorzy ksiąg kabalistycznych używają „ziemskich” terminów jedynie, jako symboli do opisania wyższych, duchowych korzeni”.

Odpowiedź: W rzeczywistości opowiadania kabalistów mogą wydawać się nam dziwne, ale oni opisują tylko duchowe wydarzenia i działania, a nie to co dzieje się w naszym świecie, choć używają ziemskich terminów, aby je opisać. Dlatego opowiadanie jest postrzegane tak, jak gdyby to rzeczywiście wydarzyło się w naszym świecie. Ale chodzi o to, że to mogło się wydarzyć albo nie musiało.

Pytanie: Czyli, że nie wszystkie stany duchowe opisane przez nich, przez które musi przejść człowiek i cała ludzkość, zmaterializowały się?

Odpowiedź: Te stany nie mogą zmaterializować się wszystkie. Ponieważ nie wszystko przez co przechodzi człowiek i ludzkość w swoim rozwoju duchowym, odzwierciedla się w naszym świecie.

Człowiek przeżywa szczególne wewnętrzne wydarzenia i walkę z samym sobą, z ogólnym i indywidualnym egoizmem, ale też połączenie i oddzielenie w grupie. W każdym razie wszystko to jest pracą wewnętrzną. Czy ma ona odzwierciedlenie w naszym świecie? – Zazwyczaj bardzo znikome.

Pytanie: I nawet wtedy odzwierciedlają się tylko te rzeczy, które nie są sprzeczne z naturalnymi prawami natury. Czy oznacza to, że niektóre nienaturalne rzeczy nie mogą się wydarzyć?

Odpowiedź: Nienaturalne – nie, ale można je opisać w taki sposób, że wyglądają bardzo nierealnie. Załóżmy, że opisane jest jak ktoś podskoczył na 500 metrów. W naszym świecie jest to niemożliwe, dlatego że na setki, a nawet tysiące metrów nikt nie może podskoczyć.

Chodzi o to, że tutaj mierzona jest wielkość pragnienia, nad którym człowiek się wzniósł. Dlatego należy dobrze zrozumieć, że analogiami naszego świata opisuje się działania duchowe.

Ciąg dalszy nastąpi …

Z programu TV „Analiza systemowa rozwoju narodu Izraela”, 24.03.2019

Kategorie: Izrael i narody świata, Język Kabały

Patrząc na niższe gałęzie odczuwane w naszym świecie, absolutnie niemożliwe jest wyobrażenie sobie żadnej analogii do wyższych korzeni.

Najpierw uczeń musi sam poznać wyższe korzenie. Wtedy będzie w stanie ilościowo i jakościowo zrozumieć całą współzależność między każdą gałęzią i jej korzeniem w Wyższym Świecie.

I tylko po tym, jak uczeń dobrze zrozumie połączenie korzenia z gałęzią, pojawi się u niego wspólny język z nauczycielem- kabalistą.

Wtedy nauczyciel na języku gałęzi tj. od gałęzi naszego świata do korzenia Wyższego Świata i odwrotnie, będzie mógł przekazać uczniowi wszystkie subtelności swojej mądrości i wiedzę o tym, co dzieje się w Wyższych Światach – wszystko to co otrzymał od swoich nauczycieli i to co osiagnął samodzielnie. Dlatego teraz mają wspólny język i rozumieją się nawzajem. (Baal HaSulam, „Istota nauki Kabały”)

Pytanie: Dlaczego dopiero po osiągnięciu połączenia „korzeń i gałąź” uczniowi może pojawić się wspólny język z nauczycielem-kabalistą? A w jaki sposób do tego czasu może uczyć się u niego?

Odpowiedź: Do tego czasu uczeń musi sam poznać wyższe korzenie. A jeśli nie daje się mu poznania, to nie ma także wspólnego języka z nauczycielem.

Baal HaSulam pisze o tym jeszcze w kilku kolejnych artykułach – o języku dla niższych, języku dla wyższych. To zależy od ekranu który znajduje się w „pe” (w ustach) duchowego parcufa.

Jest to obowiązkowy warunek. Bez poznania związku między korzeniem i gałęzią uczeń nie może mieć kontaktu z nauczycielem. Oni razem muszą zrozumieć, co się ma na myśli, muszą mieć precyzyjny wewnętrzny związek między sobą.

Z lekcji w języku rosyjskim, 27.10.2019

Kategorie: Język Kabały, Nauczyciel i uczeń, Nauka Kabały, Praca duchowa

Tylko język gałęzi jest w stanie wyrazić współzależność gałęzi i ich wyższych korzeni. Jednak tylko człowiek, który rozumie współzależność gałęzi i korzeni, może używać tego języka. (Baal HaSulam, „Istota nauki Kabały”)

Jeśli wiemy jaka jest współzależność między korzeniem a gałęzią, możemy użyć słów naszego świata, żeby określić jakieś wzajemne oddziaływania w Wyższym Świecie.

Gdy odkrywamy „Naukę dziesięciu Sfirot” lub „Wprowadzenie do nauki Kabały” i inne książki, w których naucza się o strukturze świata duchowego, jego mechanice i działaniach, to przy tym używamy słów naszego świata. Ale używamy ich dlatego, że przekazali nam to kabaliści.

Studiujac gałęzie tzn. konsekwencje naszego świata, powinniśmy próbować wznieść się w odczuciu do Wyższego Świata i tam zobaczyć, co tak naprawdę dzieje się. Wtedy odkryjemy, że nasz świat i duchowy są identyczne. To co dzieje się w naszym świecie, pochodzi z Wyższego Świata, a także to w jaki sposób działamy w naszym świecie, wpływa na Wyższy Świat.

Musimy studiować tę współzależność, to wtedy będziemy mogli wpływać na nasze przeznaczenie. To znaczy, działając poprawnie w naszym świecie, z odpowiednią wiedzą możemy wpływać na Wyższy Świat, będziemy działać w taki sposób, żeby z niego schodziły sygnały zarządzania do naszego świata. W taki sposób poprzez Wyższy Świat, będziemy zarządzać naszym światem.

A na razie nie możemy tego jeszcze zrobić. Próbujemy coś przedsięwziąć, ale widzimy że zawsze popełniamy błędy. Snujemy plany, staramy się zapobiegać przyszłym zdarzeniom, lub przeciwnie, przyczyniać się do tego, aby one przejawiły się, ale jako zasada to nie działa. Nie wiemy, w jaki sposób zarządzać naszą przyszłością.

Ale jeśli zaczniemy wznosić się z gałęzi naszego świata do korzeni Wyższego Świata, tzn. działać poprzez Wyższy Świat, to już wtedy możemy wpływać na nasz świat, i w taki sposób zarządzać swoim przeznaczeniem.

Z lekcji w języku rosyjskim, 27.10.2019

Kategorie: Baal HaSulam, Język Kabały, Nauka Kabały, Wolna wola

Wyższej wiedzy, która znajduje się poza czasem, przestrzenią i ruchem, nie są w stanie przekazać słowa nauczyciela. (Baal HaSulam, „Istota nauki Kabały”)

Mówimy o Wyższym Świecie, który nie znajduje się w naszych odczuciach, i dlatego nie możemy znaleźć adekwatnego odpowiednika tego, co się w nim dzieje. Ponieważ w naszym świecie nie ma takich słów, wyrażeń, sił, działań, wzajemnych relacji jak w duchowości.

Powstaje problem: jak wyjaśnić naszymi słowami człowiekowi, który dopiero rozpoczyna swoją drogę duchowego świata. Dlatego Baal HaSulam mówi, że należy spróbować przedstawić to w języku gałęzi. A co oznacza „język gałęzi“?

Pomimo faktu, że Wyższy Świat jest absolutnie nieosiągalny dla naszych obecnych właściwości, wszystko, co znajduje się w nim zstępuje do naszego świata i tworzy tutaj gałęzie – jego konsekwencje.

Jeśli właściwie posługujemy się językiem gałęzi, to znaczy nazywamy właściwości Wyższego Świata słowami, obrazami i definicjami naszego świata, to wówczas możemy poprawnie wyrazić wszystko, co tam istnieje i przekazać naszą wiedzę od nauczyciela do ucznia lub między ludźmi i przy tym nie możemy się pomylić.

Załóżmy, że w Wyższym Świecie istnieją jakieś interakcje między punktami „A” i „B” (korzenie). A w naszym świecie widzimy ich konsekwencje, jako „a” i „b” (gałęzie).

Okazuje się, że wtedy możemy powiedzieć, że z Wyższego Świata w nasz świat zstąpiła jakaś właściwość  i utworzyła w nim określoną konsekwencję, tj. możemy mówić o interakcji korzeni i gałęzi.

Pytanie: Czy można powiedzieć coś o dużym „A” z małego „a”?

Odpowiedź: Możemy powiedzieć tylko jedno: małe „a” i duże „A” odnosi się do siebie jak przyczyna i skutek. Duże  A” – to przyczyna, małe „a” – konsekwencja. To samo dotyczy dużego i małego „B”. Dlatego one nazywają się „korzeń” (przyczyna) i „gałąź” (skutek).

Zatem istnieje związek między właściwościami Wyższego i naszego świata. A jeśli pojawiają się w nas odczucia Wyższego Świata, wtedy możemy już powiedzieć, że przechodzimy od gałęzi do korzeni, mając na myśli oddziaływanie korzeni na gałęzie naszego świata.

Z lekcji w języku rosyjskim, 27.10.2019

Kategorie: Baal HaSulam, Język Kabały, Nauczyciel i uczeń, Pytania&Odpowiedzi

Kongres w Mołdawii. Lekcja nr. 5

Pytanie: W dzisiejszych czasach, pierwotne źródła kabalistyczne przetłumaczone zostały na wiele języków świata. Być może tłumaczenie zniekształca nieco język hebrajski, niektóre hebrajskie słowa są zastępowane innymi. Jak studiowanie pierwotnych źródeł wpływa na człowieka? Czy hebrajskiego powinni uczyć się tylko ci, którzy poważnie są zaangażowani w naukę Kabały?

Odpowiedź: Możesz uczyć się kabalistycznego hebrajskiego języka na naszej stronie a wtedy pierwotne źródła będą dla ciebie bardziej zrozumiałe.

Kabaliści pisali specjalnym językiem – językiem wskazówek, po to aby nie był on zrozumiały dla wszystkich. A ludziom wydawało się, że pisali o naszym świecie a nie o duchowym. Chodzi o to że Kabała przechodziła różne etapy, wtedy nie można było ujawnić jej ludziom.

Oczywiście, że nasze tłumaczenia na język rosyjski nie są dosłowne, może nie dokładnie słowo w słowo, ale właśnie takie są po to, żeby ludzie prawidłowo zrozumieli sens oryginału.

Radzę wam, abyście nie wchodzili w różnego rodzaju wymądrzania. Czytajcie a co najważniejsze, próbujcie realizować to co czytacie.

Z 5 lekcji kongresu w Mołdawii, 07.09.2019

Kategorie: Język Kabały, Kongresy, wydarzenia, Nauka Kabały

Komentarz: Przyczyn zakazu ujawnienia Kabały, Baal HaSulam doszukiwał się w tym, że nie niemożliwe jest jej odkrycie, ponieważ w naszym słowniku nie ma odpowiednich słów, które mogłyby dokładnie wyrazić duchowe właściwości i istnieje prawdopodobieństwo że można zdezorientować czytelnika.

Odpowiedź: Problem polega na tym, że Kabała naucza w specyficznym języku. Niemożliwe jest przekazanie człowiekowi tego języka, jeśli tylko w zmysłowy sposób wchodzi w niego.

Przecież gdy rozmawiam z tobą biorę pod uwagę to, że masz adekwatne uczucia co do mnie. Ja mówię „gorące“ i ty rozumiesz co to znaczy „gorące“, „zimne“, „ostre“ itd. Posiadamy wspólnotę odczuć.

Ale jeśli ty znajdujesz się w odczuciu Wyższego Świata, a ja znajduję się w odczuciu niższego świata, to między nami nie ma komunikacji. Możemy jedynie mówić tym samym językiem, ale ja mam na myśli jedną rzecz, a ty drugą. Dlatego pojawia się duży problem, ponieważ możemy tylko zdezorientować jeden drugiego. 

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 08.01.2019

Kategorie: Język Kabały, Różne, Rozpowszechnianie metody

Hebrajski jest językiem światów duchowych, duchowych sił, które zarządzają naszym światem.

Hebrajski to wielowarstwowy kod. Może przedstawiać określone siły i ich zgodności, może być przedstawieniem intonacji w języku, a może być zmysłowym kodem, zmysłowym zapisem.

Ponadto w języku hebrajskim istnieje TaNTA: taamim (smaki), nekudot (samogłoski), tagin (korony), otijot (litery) i każdy z tych składników jest jak wrota, drzwi do ogromnego świata.

Wyobraźmy sobie, że kiedy wchodzimy w świat dźwięków przez „taamim”, to odkrywa się on w pięciu częściach sfery ust, w pięciu częściach płuc – są to zębowe, podniebienne, krtaniowe, wargowe i językowe litery.

I wszystko to musi zostać zapisane.

To znaczy w zasadzie, jeśli nie wiesz, czym jest „człowiek”, i dostajesz prawidłowy literowy opis, to według niego możesz zlepić tego człowieka z atomów.

Pytanie: Załóżmy, że muzyk patrząc na zapis nut, śpiewa wewnętrznie to ta muzyka brzmi w nim. A co brzmi w człowieku, który wewnętrznie patrzy na hebrajskie litery, na słowa?

Odpowiedź: Brzmi Boskie objawienie. Jeśli człowiek może odtworzyć wewnątrz siebie to, co widzi nawet w zapisie tekstowym, ale przez każdy symbol przenika do wnętrza, to ujawnia się mu nowa rzeczywistość, przy czym w każdej perspektywie w nowy sposób. Widzi kombinację światów.

Pytanie: Dlaczego nazywa Pan hebrajski uniwersalnym jezykiem, a nie żydowskim?

Odpowiedź: Ponieważ chodzi o siły, które wpływają na nasz świat, organizują go. Ich wzajemne połączenie musi zostać w jakiś sposób przedstawione, odtworzone, przekazane. Dlatego właśnie istnieje wielowarstwowy zapis: poziome i pionowe linie, punkty, połączenia.

Jest to podobne do tego, jak naucza się dzieci. Ale w rzeczywistości wewnętrznie wszystko jest znacznie bardziej złożone. Na przykład, co oznacza punkt, sam w sobie? Jest to przejaw właściwości otrzymywania w ogromnym świetle Stwórcy – właściwości obdarzania.

Pozioma linia od lewej do prawej lub od prawej do lewej, symbolizuje światło Chasadim, pionowa linia od góry do dołu lub od dołu do góry – światło Chochma. Każda litera reprezentuje określony świat.

Z lekcji w języku rosyjskim, 06.01.2019

Kategorie: Język Kabały, Pytania&Odpowiedzi, Różne, Struktura Wszechświata