Praca nad intencją znajduje się w samym centrum naszych studiów, naszych wszystkich wysiłków i działań. Ponieważ intencja jest nastrajaniem serca, ukierunkowaniem pragnienia na Stwórcę. Stwórca jest jedyną siłą działającą w całej rzeczywistości. Jednak stworzył nas, stworzenia, oddzielone od Niego, abyśmy mogli do Niego dążyć, zmierzać.

Dlatego całe stworzenie jest poza Stwórcą, poza duchowym, poza odczuwaniem Wyższej Siły, aby dać nam możliwość szukania, poczucia, że brakuje Stwórcy w naszym życiu. Stwórca budzi w nas potrzebę odnalezienia i jeśli realizujemy to poprawnie, jednocząc się między sobą, by razem szukać Stwórcy, i staramy się upodobnić do Niego, to będziemy dążyć do tego dniem i nocą.

Każdą swoją myśl i działanie chcę skierować ku Niemu, ku zbliżeniu się do Stwórcy, aby upodobnić się do Niego i sprawić Mu przyjemność. W odpowiedzi otrzymam od Niego jeszcze więcej możliwości, by się zbliżyć i połączyć z Nim.

Dlatego intencja nie jest czymś, co przypomina się raz dziennie, ale czymś, co determinuje wszystkie działania w moim życiu. Jeśli chcę zbliżyć się do Stwórcy, odkryć Go, poczuć, przylgnąć do Niego, to powinienem tymi myślami, kierować się podczas wszystkich działań w moim życiu bez względu na to, co robię.

W każdym momencie, na każdym kroku muszę łączyć Stwórcę jako jedyne źródło całej rzeczywistości. A jeśli staram się tak robić, to na pewno otrzymam od Niego pomoc i będę coraz bardziej to odczuwał.

W takim stopniu, w jakim będę dążył do Stwórcy, poczuję, że On dąży do mnie, jak jest powiedziane: „Ja do Umiłowanego, a Umiłowany do mnie”, na zasadzie wzajemności. Okazuje się, że intencja nie jest nieznaczącym dodatkiem, o którym można zapomnieć, ale aspiracją z głębi serca, którą nawiązuję stały kontakt ze Stwórcą.

Stwórca stworzył nas z egoistycznymi pragnieniami, ale otoczył zewnętrznymi warunkami, które stopniowo naprawiają nasze egoistyczne dążenia intencji dla obdarzania. Pracując razem z przyjaciółmi i pomagając sobie wzajemnie, zaczynamy wyjaśniać prawidłowe i niezmienne podejście do Wyższej Siły, oprócz której nie ma nic, i dostrzegać w niej źródło i cel wszystkich naszych intencji.

W taki sposób odkrywamy Wyższą Siłę wszystkimi duchowymi organami postrzegania, to znaczy dla obdarzania, we wzajemnym dążeniu do siebie nawzajem, i wkraczamy w świat prawdy, w wieczność. Wszystko zależy tylko od naszego właściwego dążenia.

Ta praca nie kończy się z dnia na dzień, wymaga ciągłego odnawiania. Dlatego „niech człowiek pomoże bliźniemu”, wspierajmy się i wzmacniajmy nawzajem. Przecież tylko razem możemy uformować między nami pojęcie Stwórcy i właściwie skierować się na Niego, to znaczy we właściwe miejsce i we właściwej formie. A jest to możliwe tylko wtedy, gdy od samego początku będziemy wspólnie budować intencję.

Z lekcji na temat „Praca w intencji”, 18.05.2021

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Modlitwa, Intencja, Praca duchowa

Pytanie: Jak możemy pokonać dystans między obliczeniem umysłu, że Stwórca jest dobry i kochający, a naszymi prawdziwymi odczuciami w sercu, jeśli są różne?

Odpowiedź: To do ciebie dotrze. A na razie wykonuj obliczenia ponad sercem.

Pytanie: Czy wiara jest celem czy środkiem?

Odpowiedź: Wiara jest środkiem zrozumienia, środkiem odczuwania Stwórcy.

Pytanie: Nie wierzyć swoim uczuciom, swojej wiedzy, a widzieć i czuć wszystko poprzez percepcję przyjaciół, jest to wiara ponad wiedzę. Co się z nami wówczas stanie, jeśli nam się to uda?

Odpowiedź: Tworzycie takie kli, z którym możecie wznieść się do Stwórcy.

Pytanie: Od czego zależy siła wiary?

Odpowiedź: Od waszego wspólnego starania się w kierunku zjednoczenia, w którym wspólnie dążycie do Stwórcy.

Pytanie: Kim jest sprawiedliwy pokolenia i jak udaje mu się otrzymać wiedzę bezpośrednio od światła Chochma?

Odpowiedź: Sprawiedliwym jest ten, kto osiąga takie połączenie ze Stwórcą, że otrzymuje światło bezpośrednio od Stwórcy, i wszyscy podłączamy się do niego.

Pytanie: Jak nauczyć się wyłączyć pierwszą egoistyczną reakcję serca?

Odpowiedź: Tylko poprzez modlitwę. Dowolnymi słowami zwracaj się do Stwórcy, aby naprawił twoje serce.

Pytanie: Często udziela Pan rad dla całej dziesiątki ale nie zastanawiamy się, jak każdy Pana usłyszał. Pożądany stan dziesiątki jest taki, w którym każdy ma swoje zdanie i mamy możliwość dowiedzenia się, jak realizować słowa Rawa?

Odpowiedź: Nie ma znaczenia, czy słyszycie różne zdania, czy takie same. Najważniejsze, że uczycie się pracować razem.

Z lekcji na podstawie notatek Rabasza, 08.05.2024

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie