Praca nad intencją znajduje się w samym centrum naszych studiów, naszych wszystkich wysiłków i działań. Ponieważ intencja jest nastrajaniem serca, ukierunkowaniem pragnienia na Stwórcę. Stwórca jest jedyną siłą działającą w całej rzeczywistości. Jednak stworzył nas, stworzenia, oddzielone od Niego, abyśmy mogli do Niego dążyć, zmierzać.
Dlatego całe stworzenie jest poza Stwórcą, poza duchowym, poza odczuwaniem Wyższej Siły, aby dać nam możliwość szukania, poczucia, że brakuje Stwórcy w naszym życiu. Stwórca budzi w nas potrzebę odnalezienia i jeśli realizujemy to poprawnie, jednocząc się między sobą, by razem szukać Stwórcy, i staramy się upodobnić do Niego, to będziemy dążyć do tego dniem i nocą.
Każdą swoją myśl i działanie chcę skierować ku Niemu, ku zbliżeniu się do Stwórcy, aby upodobnić się do Niego i sprawić Mu przyjemność. W odpowiedzi otrzymam od Niego jeszcze więcej możliwości, by się zbliżyć i połączyć z Nim.
Dlatego intencja nie jest czymś, co przypomina się raz dziennie, ale czymś, co determinuje wszystkie działania w moim życiu. Jeśli chcę zbliżyć się do Stwórcy, odkryć Go, poczuć, przylgnąć do Niego, to powinienem tymi myślami, kierować się podczas wszystkich działań w moim życiu bez względu na to, co robię.
W każdym momencie, na każdym kroku muszę łączyć Stwórcę jako jedyne źródło całej rzeczywistości. A jeśli staram się tak robić, to na pewno otrzymam od Niego pomoc i będę coraz bardziej to odczuwał.
W takim stopniu, w jakim będę dążył do Stwórcy, poczuję, że On dąży do mnie, jak jest powiedziane: „Ja do Umiłowanego, a Umiłowany do mnie”, na zasadzie wzajemności. Okazuje się, że intencja nie jest nieznaczącym dodatkiem, o którym można zapomnieć, ale aspiracją z głębi serca, którą nawiązuję stały kontakt ze Stwórcą.
Stwórca stworzył nas z egoistycznymi pragnieniami, ale otoczył zewnętrznymi warunkami, które stopniowo naprawiają nasze egoistyczne dążenia intencji dla obdarzania. Pracując razem z przyjaciółmi i pomagając sobie wzajemnie, zaczynamy wyjaśniać prawidłowe i niezmienne podejście do Wyższej Siły, oprócz której nie ma nic, i dostrzegać w niej źródło i cel wszystkich naszych intencji.
W taki sposób odkrywamy Wyższą Siłę wszystkimi duchowymi organami postrzegania, to znaczy dla obdarzania, we wzajemnym dążeniu do siebie nawzajem, i wkraczamy w świat prawdy, w wieczność. Wszystko zależy tylko od naszego właściwego dążenia.
Ta praca nie kończy się z dnia na dzień, wymaga ciągłego odnawiania. Dlatego „niech człowiek pomoże bliźniemu”, wspierajmy się i wzmacniajmy nawzajem. Przecież tylko razem możemy uformować między nami pojęcie Stwórcy i właściwie skierować się na Niego, to znaczy we właściwe miejsce i we właściwej formie. A jest to możliwe tylko wtedy, gdy od samego początku będziemy wspólnie budować intencję.
Z lekcji na temat „Praca w intencji”, 18.05.2021
Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Modlitwa, Intencja, Praca duchowa
Pytanie: Jak nawyk rozumu, że wszystko pochodzi od Stwórcy i wszystko jest Stwórcą, wypracować w odczuciach?
Pytanie:
Pytanie: 
Pytanie: 
Pytanie:
Pytanie: