Artykuły z kategorii Stwórca

Poznać Stwórcę – Wielkiego i Wszechmogącego

каббалист Михаэль Лайтман Trzecim przykazaniem Tory jest poznanie, że istnieje wielki Stwórca, zarządzający światem, który obejmuje w sobie cały wszechświat. Podstawa Jego relacji wobec wszystkiego, począwszy od mikro do makro, cała przeniknięta jest jedynie miłością i troską, aby ten świat istniał w zgodzie z Nim.

Poznanie Stwórcy oznacza nie tylko wierzyć, ale poczuć w sobie i wokół siebie, że wszystko pochodzi od Stwórcy i wzywa nas do absolutnej miłości. Czwarte przykazanie głosi, że Stwórca jest Wszechmogący. Innymi słowy, nie ma żadnej innej siły oprócz Stwórcy, która rządziłaby światem i w jakiś sposób na niego wpływała.

Piąte przykazanie wzywa wszystkich do poznawania Tory, czyli do studiowania wewnętrznych praw wszechświata, akceptowania i postępowania zgodnie z nimi.

Z programu telewizyjnego „Przedmowa do Księgi Zohar”, 10.12.2023


Za zasłoną ukrycia

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Wiele rzeczy jest przed nami ukrytych, na przykład potencjał człowieka, nasza przyszłość, Boskie zarządzanie lub zarządzanie natury itd. A co jest najważniejsze z tego ukrycia?

Odpowiedź: Ogólna siła natury, zwana „Stwórcą”, jest przed nami ukryta. Zawiera w sobie wszystko i wszystkich, wszystko, co jest w naturze – jej nieożywionej, roślinnej, zwierzęcej i ludzkiej części i prowadzi w kierunku określonego celu. Chcielibyśmy wiedzieć, gdzie znajduje się nasza część, na czym polega nasze przeznaczenie, ale na razie nie możemy jeszcze tego odkryć.

Odkrywamy po trochu stąd, trochę stamtąd, ale w zasadzie im więcej robimy, tym bardziej rozumiemy, że przed nami ukryte jest coś bardzo wielkiego, ogólnego, integralnego, ale my w tym nie jesteśmy.

Z programu telewizyjnego „Przedmowa do Księgi Zohar”, 21.05.2023


Znaczenie połączenia ze Stwórcą

каббалист Михаэль ЛайтманWielki jest Stwórca i tylko uniżony Go ujrzy”. Czyli tylko uniżony może zobaczyć wielkość Stwórcy. (Baal HaSulam, „Szamati“, artykuł 26)

Dlaczego uniżony? Przecież mówimy odwrotnie, że zrozumienie Stwórcy następuje zgodnie z podobieństwem moich właściwości z Jego właściwościami. Jeśli czuje Stwórcę, widzę Go, oznacza to, że staję się podobny do Niego. Jeśli więc będę uniżony, to czy oznacza, że Stwórca również jest uniżony?

Co oznacza fraza: „Wielki jest Stwórca i tylko uniżony ujrzy Jego wielkość”?

Baal HaSulam wyjaśnia, że litery słowa „jakar” (drogi) w hebrajskim podobne są do liter słowa „jakir” (znany). To mówi nam o tym, że w takim stopniu, w jakim droga jest człowiekowi rzecz, w takim stopniu docenia jej znaczenie (wielkość). Oznacza to, że oceniamy znaczenie czegoś nie na podstawie tego, co faktycznie jest w tej rzeczy, ale na podstawie tego, w jakim stopniu jest nam droga.

Przecież tylko w stopniu jej znaczenia dla nas, podziwiamy ją, a uczucie podziwu prowadzi do odczucia w sercu. A zgodnie z tą oceną, na ile czujemy znaczenie tej rzeczy, rozumiemy, uświadamiamy sobie to znaczenie, w takim samym stopniu odczuwana jest radość.  Zatem radość jest konsekwencją znaczenia jakiegoś przedmiotu lub wydarzenia.

Być może człowiek zna swoją znikomość i rozumie, że nie jest ważniejszy niż wszyscy jego rówieśnicy w społeczeństwie, ale widzi, że na świecie są jeszcze miliony, które nie osiągnęły zrozumienia, gdzie żyją, po co istnieją, przez kogo zostały stworzone, po co i jak. Czyli są na niższym poziomie niż on. Nawet czysto egoistycznie, bez zamiaru bycia w jakimś szczególnym związku ze Stwórcą, nie są z Nim w bezpośrednim związku, ale nawet w odwrotnym związku, i Stwórca nie zrobił jeszcze ani jednego kroku w ich kierunku.

A człowiek został zaszczycony tym, że Stwórca dał mu pragnienie, myśli, aby przynajmniej czasami pamiętać, dążyć do Niego, być razem z Nim w tym samym systemie, czuć, że się przybliża, albo nawet oddala, ale jest z Nim w jakieś koordynacji, w jakimś związku, nawet najprostszym.

Jeśli człowiek może docenić taką postawę Stwórcy wobec siebie, nie ważne, czy jest zły, czy dobry, ale jeśli przywiązuje znaczenie do tego związku, powinien dziękować i wychwalać Stwórcę, bo to jest prawda, że nie jesteśmy w stanie ocenić znaczenia tego, że czasami możemy wypełnić chociaż jakieś pragnienie Stwórcy.

Przynajmniej być z Nim w jakieś wzajemnej, odwrotnej więzi, w ruchu ku sobie, chociaż bez szczególnej intencji upodobnienia się do Niego. Ale nawet w takim przypadku, jeśli po prostu pamiętam, że mam z Nim połączenie, które również teraz istnieje, to wtedy osiągam pewnego rodzaju uczucie radości w sercu. Choć chciałabym więcej, lecz już tylko z tego, że jest związek i Stwórca wchodzi ze mną w kontakt, powinna przepełniać mnie radość.

Jak tylko zaczynamy uświadamiać sobie, że jesteśmy z Nim w połączeniu, pojawia się następna możliwość: mogę rozszerzyć to połączenie dzięki temu, że będę cały czas wychwalać Go, tak bardzo to połączenie wydaje mi się wielkie. W rzeczywistości nie możemy ocenić związku człowieka ze Stwórcą, lecz na ile wydaje się nam że ten związek jest wielki, na tyle będzie wielki. Jestem przesiąknięty tym poczuciem połączenia, wchodzę na coraz wyższe poziomy wdzięczności, świadomości i znaczenia.

Zaczynam odczuwać wszystkie szczegóły pracy duchowej, wszystkie wzajemne relacje między nami, pojmuję z kim mam połączenie, i w taki sposób odkrywam dla siebie coraz więcej niuansów, wyżyn naszego połączenia. To właśnie dzięki takiemu wysiłkowi człowiek, nawet z najbardziej początkowej niziny, małego połączenia, osiąga największy stan połączenia ze Stwórcą.

Baal HaSulam napisał o tym krótko w artykule  „Szamati 26” „Przyszłość człowieka zależy od jego wdzięczności za przeszłość”. Czyli przyszłość człowieka zależy od tego, na ile z radością przyjmie połączenie ze Stwórcą, jak bardzo to ceni, nawet w minimalnych dawkach interakcji.

Taki jest sens powiedzianego: „Dziękuję Ci za całą miłość Twoją do mnie” – czyli za przeszłość. I natychmiast z wielką pewnością kontynuuje: „Jak również za to, co uczynisz dla mnie w przyszłości”.

Dlatego należy koniecznie odnawiać pełne połączenie ze Stwórcą i dziękować za przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, na podstawie tego, że człowiek osiągnął taką wysoką ocenę połączenia.

Z lekcji w języku rosyjskim


Jaki jest cel naszego stworzenia?

Istota ludzka jest centrum stworzenia i jest jego celem. Wyższa siła miłości i obdarzania, którą kabaliści nazywają „Stwórcą” i „Naturą”, w rzeczywistości stworzyła nas, aby podnieść nas do najwyższego możliwego stopnia: upodobnienia się do wyższej siły. Proces osiągania podobieństwa do wyższej siły nazywany jest procesem naprawy. W tym procesie nabywamy właściwości miłości i obdarzania. Proces ten nazywany jest również „osiągnięciem Stwórcy” i jest ostatecznym celem naszego stworzenia na tym świecie.

Dlaczego? Dlatego, że zostaliśmy stworzeni z naturą pragnącą wyłącznie przyjemności, a osiągnięcie Stwórcy jest największą i najbardziej satysfakcjonującą formą przyjemności, jaką możemy osiągnąć. W przeciwieństwie do naszych cielesnych przyjemności na tym świecie – jak jedzenie, seks, rodzina, pieniądze, honor, władza i wiedza, które wszystkie zanikają – przyjemność osiągnięcia Stwórcy jest wieczna i doskonała.

Zgodnie z mądrością Kabały, początkowo zostaliśmy stworzeni jako pojedyncza dusza zwana „Adam Riszon” (hebr. „Pierwszy Człowiek”), po czym rozpadliśmy się na 600 000 części. Każda część przechodzi niezależny proces naprawy. Naprawa każdej części daje jej możliwość napełnienia się wyższą siłą, lub innymi słowy, uczuciem Stwórcy. Uczucie wypełniającego nas Stwórcy daje nam dostęp do tego, co nazywamy „światami duchowymi”.

Celem stworzenia jest więc całkowite napełnienie nas przez Stwórcę. Na razie jednak nasze dusze znajdują się w stanie zwanym „tym światem”, w którym nie odczuwamy Stwórcy. W takim stanie uważa się, że Stwórca jest przed nami ukryty. (Słowo oznaczające „świat” [„Olam”] w języku hebrajskim łączy się z tym samym korzeniem językowym, co słowo oznaczające „ukrycie” [„Alama”]).

Kiedy dusza po raz pierwszy dostrzega kontakt ze Stwórcą, wznosi się na swój pierwszy duchowy stopień. Następnie zaczyna coraz bardziej upodabniać się do Stwórcy, a czyniąc to, odczuwa wyższą siłę z coraz większą intensywnością i wrażliwością. Kiedy wszystkie części duszy zostaną w pełni naprawione, wzniosą się do stanu zwanego „końcem naprawy” („Gmar Tikun”).

Źródło: https://blogs.timesofisrael.com/what-is-our-purpose-in-creation/


Zrozumieć prawdziwą istotę Stwórcy

каббалист Михаэль Лайтман I wszystko to stanowi jedną całość, dlatego że On i Jego imię są jednym, jak jest powiedziane: „I poznają, że Ty, Twoje imię jest Jedynym Stwórcą”. (Baal HaSulam, Przedmowa do Księgi Zohar, artykuł „Dwa punkty”)

Chodzi o to, że nawet poprzez przeciwne właściwości – egoistyczne, pozornie wydawałoby się nieprzyjemne – wciąż poznaje się jedność Stwórcy i Jego wielkość.

Pytanie: Co oznacza „On i imię Jego są jednym”?

Odpowiedź: On – to Stwórca, a imię Jego oznacza przejaw we wszystkich stworzeniach. Wszystko, co widzimy, jest jedynie przejawem Stwórcy w nas. W rezultacie poprzez wszystko, co w nas jest, niezależnie od tego, jak negatywne i przeciwne są nasze właściwości, poznajemy Stwórcę i odkrywamy, że Jego manifestacja jest przejawem miłości i obdarzania.

Pytanie: Czy ostatecznie cała ludzkość i każdy z nas w każdym momencie czasu – w przeszłości, w przyszłości, we wszystkich stanach, przez które przeszła ludzkość, odkryje, że nawet w Jego najbardziej negatywnych działaniach była manifestacja miłości i obdarzania?

Odpowiedź: Tylko! Jednolita, jedyna, jedna manifestacja! A to, co wydawało nam się negatywne, wynikało z tego, że nasze właściwości były przeciwne do Jego właściwości.

Z programu telewizyjnego „Przedmowa do Księgi Zohar”, 06.08.2023


Co to takiego Bóg?

каббалист Михаэль Лайтман Komentarz: Pytania od Rusłana: „Dlaczego nie mówi Pan tak jak się to zwykle określa „Bóg”? Pan mówi „Wyższa Siła”, „Stwórca”, „Natura”, czyli nie tak, jak wszędzie jest napisane”.

Odpowiedź: Nie chcę zmylić ludzi tym, co już wcześniej słyszeli! „Bóg Bóg!” A co to takiego Bóg?

Pytanie: Ale przecież wszyscy mówią „Bóg”, a Pan mówi „Stwórca”. Co Pan wprowadza do tego pojęcia „Stwórca”?

Odpowiedź: Stwórca to ten, który stwarza, buduje, kreuje, tworzy nas w każdej minucie i wszystko w nas. A Bóg jest jakąś taką siłą, która wypełnia pustkę wokół nas.

Pytanie: Czyli Pan martwi się, że gdy powie „Bóg”, człowiek nie będzie postrzegać tego, co Pan chce, aby postrzegał?

Odpowiedź: Bóg i Stwórca nie wywołują w człowieku tych samych odczuć.

Pytanie: A jakie odczucia Pan chciałby wywołać w człowieku, kiedy mówi Pan „Stwórca”?

Odpowiedź: Stwórca to mądra siła, która bierze mnie za rękę jak małego chłopca i prowadzi do przodu.

Z programu telewizyjnego „Wiadomości z Michaelem Laitmanem”, 22.05.2023


Co to takiego Stwórca?

каббалист Михаэль Лайтман Pytanie: Wszystko we wszechświecie ma określoną rolę. Jaka jest rola siły zwanej „Stwórcą”?

Odpowiedź: Rola Stwórcy jest jednoznaczna: nieustannie wychowywać stworzenie, przez Niego stworzone, aby doszło do doskonałości. Siła Wyższa jest wszystkim. Obejmuje w sobie siłę pragnienia, wolę, wiedzę, decyzję. Wszystko, co generalnie istnieje w naturze, jest tylko jedną wyższą siłą.

Wewnątrz niej stworzone jest pragnienie otrzymywania przyjemności. Ta jedyna, wielka siła pola pracuje nad punktowym pragnieniem, które rozwija się pod jej wpływem i staje się równe sile pola. Pragnienie niejako rozrasta się do rozmiarów pola, potem pęka, rozpada się na wiele części, a następnie zaczyna pracować nad sobą, żeby zebrać się razem.

Stopniowo zbiera się w tę jedną nową całość, która układa się w to samo pole. Stwórca i stworzenie jak dwa placki zlepiają się razem, dyfuzyjnie przenikając się wzajemnie. I chociaż w swojej pierwotnej naturze różnią się, to doszły do stanu, w którym są do siebie absolutnie podobne pod względem właściwości, która teraz z nich emanuje – właściwości obdarzania i miłości. W Stwórcy jest ona pierwotna, w stworzeniu – wtórna, nabyta.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Czym jest Stwórca?”


Prawa duchowego postępu

каббалист Михаэль Лайтман Stwórca – to jedyne prawo wszechświata, wszystkich światów. Jedno prawo – jedyne, absolutne. A wszystkie inne prawa podlegają mu.

To prawo jest absolutnym obdarzaniem, w całkowitym połączeniu wszystkich części wszechświata, które są sztywno połączone w jeden jedyny organizm. Jeden! Nie ma żadnych podziałów, ugrupowań, niczego. To jest jedno jedyne prawo. Musimy do niego dojść przez następne prawo pod nim – „podobieństwo właściwości”, gdzie wszystkie części stworzenia muszą być podobne do najważniejszej właściwości, równe jej i wspólnie wypełniając to prawo.

Bez względu na to, w jakim stanie jesteś, musisz realizować w sobie absolutne obdarzanie, absolutne połączenie ze wszystkimi, absolutną miłość. Do tego pogania nas natura. Następne prawo – to stopniowy celowy rozwój do samego ostatecznego stanu, czyli całkowitego przestrzegania właściwości obdarzania. Jesteś poganiany, zgodnie z miarą rozwoju, którą powinieneś przejawić. Otrzymujesz wszystkie warunki, abyś mógł się rozwijać.

Jeśli wykorzystujesz wszystkie warunki i dane nam środki, rozwijasz się, wówczas poruszasz się komfortowo, dobrze, szybko.

Jeśli nie możesz realizować tych warunków, łącznie ze wszystkim, co ci dano – a z góry absolutnie wyraźnie jest wiadomo, co jest ci dane, kim jesteś, jaki jesteś, absolutnie wszystko jest brane pod uwagę przez cały zamknięty system, w którym te warunki są włączane automatycznie – to wtedy poruszasz się niekomfortowo. Wszystko zależy od miary przestrzegania tych warunków.

Z rozmowy „Zadzwonił mój telefon. Zmarnować sobie los”


Powrót do Stwórcy

каббалист Михаэль Лайтман Baal HaSulam napisał, że skoro słowo „Natura” jest równoznaczne ze Stwórcą, to prawa Stwórcy można nazwać przykazaniami natury i odwrotnie, przykazania Stwórcy prawami natury, ponieważ jest to jedno i to samo. Innymi słowy, nie ma nic poza systemem natury, którym jest Stwórca

Tak powinniśmy odnosić się do wszystkiego, co nas otacza, do naszego wpływu na świat, w którym się znajdujemy, i jego wpływu na nas, uznając siebie za integralną część tego systemu natury, który nazywa się Stwórcą.

Istnieje tylko jedna wyższa siła Stwórcy, której pragnieniem jest doprowadzenie nas do połączenia się z Nim, tylko nie pod przymusem, siłą, a świadomą drogą dobra. Na ile zrozumiemy Stwórcę, poczujemy, pojmiemy jako dobrego i tworzącego dobro, na tyle będziemy mogli zbliżyć się do Niego i zjednoczyć się z Nim. W taki sposób powrócimy do Stwórcy, do natury.

Z lekcji na temat „Zjednoczenie świata w ostatnim pokoleniu”, 13.03.2023


Człowiek, świat i Stwórca

каббалист Михаэль ЛайтманPytanie: Jak wyobrazić sobie siebie, świat, Stwórcę?

Odpowiedź: Trzeba sobie wyobrazić, że wszystko wokół zależy od Stwórcy, a w odniesieniu do człowieka istnieje ukrycie – od absolutnie pełnego ukrycia, kiedy czuje tylko to, co istnieje w nim, czyli ten świat rzutowany jako projekcja w jego mózgu, na ekranie w tylnej części głowy, jak pisał Baal HaSulam, i stopniowo odkrywa się przed nim, że wokół jest Stwórca, człowiek jest w Stwórcy, wewnątrz wyższej Natury, i tak przed nim odkrywa się prawda.