Pytanie: Czy można powiedzieć, że zaczynamy egoistycznie angażować się we wzajemne poręczenie?

Odpowiedź: Oczywiście. Tylko egoistycznie.

Pytanie: W jaki sposób to wzajemne poręczenie przybliża nas do Stwórcy?

Odpowiedź: Nie możemy osiągnąć postępu tylko za pomocą egoizmu. Ale na razie w nas jest tylko ta siła. Nie ma w nas jeszcze niczego innego! Chcielibyście od razu wskoczyć na poziom obdarzania, miłości, połączenia między sobą? Jak?!

Jest to cała drabina, po której wspinamy się stopniowo, gromadzimy pragnienie do prawidłowego połączenia, do obdarzania, kiedy to co wspólne jest powyżej tego co moje, osobiste „ja”. Nie dzieje się to od razu, pod wpływem wyższego światła.

Pytanie: Jaki jest rezultat gdy dziesiątka jest w stanie poręczenia?

Odpowiedź: Jeśli nie czujecie siebie, ale czujecie dziesiątkę, zwracacie na nią uwagę, myślicie wszyscy razem, pragniecie wszyscy razem, jakbyście nie mieli swojego wewnętrznego życia, a tylko wspólne, a kiedy nagle odrywacie się od dziesiątki, to czujecie, jakby wam odcięto tlen, to jest właśnie stan poręczenia („arwut”).

Z lekcji na temat „Przygotowanie do kongresu”

Kategorie: Dziesiątki, Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Wzajemne poręczenie