Pytanie: Egipcjanie to pragnienia i myśli, które odciągają mnie od pracy duchowej. Co to znaczy zabić Egipcjanina?

Odpowiedź: Zabić w sobie złą intencję.

Pytanie: Jak złagodzić naszą drogę, która jest dość skomplikowana?

Odpowiedź: Miłością do przyjaciół. Zwiększając wzajemną miłość w grupie, możecie zrobić wszystko, co chcecie ze swoją drogą i rozwojem duchowym.

Pytanie: Każdego dnia mam pretensje do Stwórcy. Nie mogę zrozumieć, dlaczego ludzie walczą, dlaczego zdarzają się trzęsienia ziemi i powodzie. Jak pomóc planecie Ziemia, aby nie było tych cierpień?

Odpowiedź: Zmienić siebie tak, aby okazać się dobrą istotą w stosunku do wszystkich Ziemian i wyjaśnić każdemu, że miłość jest najwyższą właściwością, jaką możemy otrzymać od Stwórcy i to wszystko naprawi.

Pytanie: Czuję się obojętny na to, co dzieje się na świecie. Czy powinienem emocjonalnie włączać się w to, co się dzieje? Jaka jest właściwa postawa?

Odpowiedź: Obojętność przejawia się wtedy, gdy odcinasz się od grupy, od społeczeństwa, a zainteresowanie do połączenia wynika z tego, że przybliżasz się do przyjaciół i chcecie razem stworzyć jakieś wspólne pragnienie.

Z lekcji według artykułu Rabasza, 24.04.2024

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie

Pytanie: Czy przychodzimy do grupy, aby doświadczyć w niej ogólnej beznadziejności, bezsilności?

Odpowiedź: Nie. Przychodzimy do grupy po to, aby odkryć w niej Stwórcę. Ale kiedy zaczynamy pracować, to odkrywamy niezdolność zjednoczenia się o własnych siłach.

W taki sam sposób ludzkość musi przekonać się na swoim znacznie niższym poziomie, że nie jest w stanie osiągnąć normalnego, ziemskiego ludzkiego życia, że nie odniesie sukcesu w rodzinie, w wychowaniu dzieci, w technologii, w pracy, w kulturze, w nauce, ani w czymkolwiek. Cokolwiek ludzie robią, robią to na własną szkodę. Stopniowo ludzkość naprawdę się o tym przekonuje.

Jest wówczas zapraszana do naprawienia tego przez wyższe światło – pozytywną energię, która w nas działa. Kabała wyjaśnia, że ta energia może być czerpana tylko ze wspólnej pracy nad sobą, aby osiągnąć jakiś wspólny mianownik.

Powiedzmy, że teoretycznie jesteśmy gotowi. Część ludzkości, podobnie jak Bnei Baruch pragnie tego. Ale kiedy zaczynamy pracować nad zjednoczeniem, również i my, jak i cała ludzkość, czujemy że jest to niemożliwe. Nawet jeśli chcemy ustępować sobie nawzajem, troszczyć się o siebie, martwić się i cierpieć, to nie działa!

Stwórca specjalnie robi tak, że nie potrafimy się właściwie dostosować i stać się panami świata (nie możemy być panami świata, ponieważ jesteśmy stworzeniami), ale jesteśmy rozczarowani własnymi siłami i oddajemy się Jemu. Wówczas wołamy do Niego, a On buduje między nami system prawidłowego, integralnego połączenia, który nazywa się „arwut” (poręczenie).

Tylko wtedy możemy stale pracować z tym systemem połączenia. Jego odkrycie między nami nazywane jest „wejściem do wyższego świata”, ponieważ dopiero wtedy zaczynamy widzieć cały wszechświat w połączeniu między nami poprzez narząd percepcji, który nazywa się „grupa”, „dziesięć sfirot”. I możemy już spokojnie zmierzać naprzód, nie popełniając błędów i wiedząc, co musimy zrobić.

Z lekcji na temat „Przygotowanie do kongresu”

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Kryzys, globalizacja, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie, Rozpowszechnianie metody

Pytanie: Jak w nauczyciela mogą włączyć się odległe grupy, jak kiedyś robili to kabaliści?

Mam takie odczucie, że można nie zdążyć na wspólną arkę, odpłynie i w następnym życiu będę musiał narodzić się na nowo w jakichś nieznanych warunkach.

Odpowiedź: Po pierwsze, to że boisz się coś przegapić, że przegrasz, spóźnisz się, jest bardzo dobre. Po drugie, musisz być absolutnie pewien, że jeśli znajdziesz się w tym miejscu i ze wszystkich sił postarasz się połączyć z przyjaciółmi, na pewno odniesiesz sukces.

Po trzecie: sukces nie polega na tym, by osiągnąć, zarobić, poczuć, uświadomić sobie i zobaczyć. Sukces polega na tym, żeby w każdej chwili starać się myśleć o tym, jak sprawić zadowolenie Stwórcy.

A wtedy będziesz mniej myśleć o sobie, o tym, jak odnieść sukces, czy zdążysz czy nie i czy narodzisz się ponownie na tym świecie. Wszystkie te czysto egoistyczne pytania nie będą cię martwić, będziesz ponad nimi w swoim dążeniu do Stwórcy.

Z lekcji na temat „Przygotowanie do kongresu”

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa, Praca duchowa w grupie