Pytanie: Jakie znaczenie ma nauka Kabały dla naszego pokolenia?

Odpowiedź: Znaczenie nauki Kabały nie jest teoretyczne, ale czysto praktyczne. Kiedy ludzkość dochodzi do stanu beznadziejności nie wiedząc jak dalej iść naprzód, po co istnieje, co ją napędza, wówczas pojawia się potrzeba nauki Kabały.

A wcześniej nie potrzebuje tego, tym bardziej, że nauki Kabały nie oferuje się nikomu. Ona ukrywa się w ludzkości będąc w stanie przygotowania, ponieważ kabaliści ją rozwijają, przygotowując do rozpowszechniania, do stosowania.

Teraz doszliśmy do takiego stanu, kiedy możemy ujawnić światu Kabałę. Ale ona była w ukryciu praktycznie do naszych czasów.

Pytanie: Baal HaSulam pisze, że Kabała odkrywa Stwórcę każdemu człowiekowi na świecie. Czyżby ludzie nie potrzebowali tego wcześniej?

Odpowiedź: Nie. Tak jak i dzisiaj nie mają potrzeby. Człowiek przecież nie prawdy potrzebuje, a tego, co da mu jakieś uspokojenie, zadowolenie, odpowiedź na drobne pytania w jego życiu.

Pytanie: Ale nie sądzę, aby ktokolwiek odmówił ujawnienia Stwórcy, jeśli wiedziałby, że można Go ujawnić?

Odpowiedź: Nie. Nawet z tych, którzy dziś przychodzą i słuchają o możliwości odkrycia Stwórcy, Wyższego Świata, następnego stopnia rozwoju ludzkości, pozostaje z nami dosłownie kilka procent.

Pytanie: Może ludzie nie chcą tego Stwórcy, którego oferuje Kabała?

Odpowiedź: Być może.

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 13.12.2018

Kategorie: KABAŁA, Rozpowszechnianie metody

Każdy człowiek musi otrzymać rozkosz przygotowaną dla niego w zamyśle stworzenia przez Stwórcę. Jeśli człowiek nie stanie się godny osiągnąć cel stworzenia w tym życiu, to stanie się godny w jednym z następnych żyć.

Będzie rodził się na tym świecie dopóki nie osiągnie realizacji zamysłu Stwórcy w odniesieniu do siebie.

Cały ten czas, gdy próbuje, chociaż jeszcze nie może osiągnąć idealnego stanu, Wyższe Światło świeci mu z daleka i pomaga się naprawić, by napełnić jego naprawione pragnienia. (Baal HaSulam, Przedmowa do Nauki Dziesięciu Sfirot)

Człowiek powinien starać się rozwinąć w sobie właściwość obdarzania, właściwość połączenia między rozdrobnionymi częściami ogólnego stworzenia, wspólnej duszy, aby połączyć je razem, w jak największym stopniu uczestniczyć w tym. Na tym właśnie polega realizacja warunku „kochaj bliźniego swego jak siebie samego”.

W takim stopniu, w jakim on ​​przybliża się albo nawet realizuje już warunek „kochaj bliźniego”, świeci mu wewnętrzna energia, tak zwana miłość, połączenie między rozbitymi częściami.

Ona przyciąga te części do siebie i pomaga sformować w jedną całość, jedną duszę znajdującą się już na nowym poziomie, ponieważ egoizm wszedł między nimi ze swoim minusem i plus stał się wyższy niż minus, to znaczy, wzrósł dzięki minusowi.

Dlatego człowiek otrzymuje ogromną, nową duszę, właściwość obdarzania, właściwość poznania, która nazywa się „Wyższy Świat”.

Pytanie: Będąc w ciele biologicznym, człowiek jakby wchodzi w odczucie tej wspólnej duszy i nawet, gdy ciało umiera on kontynuuje w niej życie?

Odpowiedź: Jedno nie jest powiązane z drugim. Nasze zwierzęce ciało konieczne jest, by zacząć wchodzić w tę duszę, poczuć ją, zacząć ją budować.

Pytanie: To znaczy my poprzez nasze ciała nawiązujemy, jakby pierwszy kontakt z innymi ludźmi? A potem to wszystko dzieje się już na zmysłowym poziomie?

Odpowiedź: Tak i całkowicie poza ciałami.

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 11.12.2018

Kategorie: Dusza i ciało, Praca duchowa, Wspólna dusza "Adam"

Pytanie: Dlaczego niewolnik pragnie wolności? Czy niewolnik (pragnienie) chce stać się niewolnik przyjemności?

Odpowiedź: W naszym świecie jesteśmy we wszystkim ciągłymi niewolnikami. Nasz egoizm cały czas trzyma nas w ryzach pragnienia maksymalnej przyjemności, w każdej chwili. A to oznacza, że ​​jesteśmy całkowicie podporządkowani tej sile.

Jak zrobić tak, aby podnieść się nad nią? W tym celu nie powinno być dla mnie ważne, czy sprawia mi to przyjemność czy nie, najważniejsze jest, żeby to była prawda.

Chcę prawdy, a nie „pożywki” – to pierwszy krok do wolności. Na tym polega wybór. Zgadzam się dosłownie głodować, ale osiągnąć prawdę.

Z lekcji w języku rosyjskim, 12.05.2019

Kategorie: Pytania&Odpowiedzi, Różne, Wolna wola

Pytanie: Czy istnieje związek pomiędzy duszami różnych ludzi?

Odpowiedź: Wszystkie części pierwotnie rozbitej wspólnej duszy muszą koniecznie się połączyć, ale już nie w taki sam sposób jak w przeszłości, gdy stykały się ze sobą i reprezentowały jedno, jedyne ciało.

Teraz jest między nimi przepaść, egoistyczne oddalenie, które odpycha je od siebie. Dlatego koniecznie musimy odkryć pozytywną siłę miłości, która będzie je przyciągać. Wtedy to odrzucenie, a nad nim wzajemne przyciąganie – stworzą moc, siłę, poziom, stopień Nowej Duszy.

Pytanie: Czy każdy ma swoją duszę, czy jedna dusza jest dla wszystkich?

Odpowiedź: Jedna dla wszystkich. A my wszyscy jesteśmy jej częściami. Ponieważ znajdujemy się w jednym całkowicie zamkniętym systemie.

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 11.12.2018

Kategorie: Dusza i ciało, Praca duchowa, Wspólna dusza "Adam"

Pytanie: Czy człowiek żyjący na tym świecie w ciele biologicznym może w jakiś sposób wpłynąć na swoją duszę?

Odpowiedź: Zasadniczo to pytasz: jaki jest sens życia w naszym materialnym ciele?

W tym chodzi o to, że materialne ciało zostało nam dane po to, aby zacząć pozycjonować się z duszą, odkrywać ją, rozwinąć ją i z określonego stanu, jakby wyjść na zewnątrz ciała i zacząć z nim pracować.

Pytanie: Ale Pan, jako kabalista mimo wszystko dba o swoje ciało? Czy jest ono dla Pana ważne?

Odpowiedź: Oczywiście. Dzięki temu, że w nim istnieję, to poznaję i rozwijam duszę, naprawiam ją. Ale samo ciało bierze w tym udział tylko pośrednio.

Pytanie: Oznacza to, że rozwinąć duszę można tylko ze stanu, kiedy znajdujesz się w materialnym ciele?

Odpowiedź: Tak. Ale sama dusza nie ma odniesienia do ciała. To znaczy, żyjąc w ciele – ja – rozwijam duszę.

Pytanie: I jak to zrobić?

Odpowiedź: Duszą nazywamy pragnienia: albo negatywne – egoistyczne, albo pozytywne – altruistyczne. Pracując nad nimi tak, aby altruistyczne pragnienia zawsze dominowały nad egoistycznymi, budujemy swoją duszę.

Z programu TV „Podstawy Kabaly”, 11.12.2018

Kategorie: Dusza i ciało, Praca duchowa, Pragnienie, Pytania&Odpowiedzi

Pytanie: Kabaliści napisali, że dopóki człowiek nie rozwinie w sobie duszy, to ma tak zwaną siłę witalną, energię jak każde zwierzę. Co to jest witalna dusza?

Odpowiedź: Dopóki człowiek nie rozwinie w sobie duszy, wtedy po prostu żyje w cielesnej powłoce nie mając żadnego związku ze swoja duszą. Ale, gdy ona się w nim pojawi, wtedy będzie nazywał się człowiekiem. Do to tej pory funkcjonuje jak każdy człowiek w naszym świecie, jak powiedziano: „Wszyscy podobni są do zwierząt”.

Pytanie: Naucza Pan, że dusza – to pragnienie. Czy rzeczywiście wszystkie pragnienia, które istnieją we mnie, nazywają się duszą, czy jest to tylko zarodek duszy?

Odpowiedź: Oczywiście, że jest to zarodek duszy, dlatego że w rzeczywistości dusza jest właściwością obdarzania i miłości, właściwością połączenia całego systemu, całego Wszechświata, wszystkich przebywających w nim mieszkańców w jeden system.

Z programu TV „Podstawy Kabały”, 11.12.2018

Kategorie: Dusza i ciało, Pytania&Odpowiedzi