Z lekcji na temat artykułu Rabasza „Cel grupy”

Duchowa drabina – to jedna i ta sama dziesiątka ludzi, otrzymująca za każdym razem nowe obciążenie serca przez egoizm i pracuje ona, aby pomimo tego włączyć się w siebie i w ten sposób podnosić się po stopniach duchowej drabiny.

* * *

Przed nami stoi bariera, przeszkoda, którą można przejść i wejść do pałacu Króla, na duchową drabinę tylko, jeśli zgromadzisz siły od dziewięciu przyjaciół. Jeśli brakuje nawet jednego, już nie będę mógł przeskoczyć przez ścianę oddzielającą mnie od Stwórcy, która przede mną stoi.

Zbliżenie do nowego duchowego stopnia, można poczuć poprzez zwiększenie oporu w stosunku do przyjaciół, otoczenia i wzajemnego połączenia. To jest właśnie ściana – ściana nie z kamienia, a w sercu: między mną i innymi.

* * *

Ty myślisz, że czujesz sam z siebie? Czujesz to, co Stwórca dał ci poczuć, myślisz to, co Stwórca dał ci myśleć. Dostałeś tylko jedną myśl: że to pochodzi od wyższej siły. Tą iskrę właśnie musisz rozwinąć, budując z niej prawidłowy stosunek do rzeczywistości i Stwórcy:

• powiedzieć, że nie ma nikogo oprócz Stwórcy,
• pracować z przyjaciółmi, aby otrzymać od nich siłę, aby połączyć się z tą jedną, wyższą siłą.

Z porannej lekcji 12.02.2018

Kategorie: Fragmenty z porannych lekcji, Praca duchowa

  Pytanie: Czy sensem życia jest nauczyć się żyć wiecznie, w fizycznym ciele stworzonym przez Stwórcę?

Odpowiedź: Nie. Pod pojęciem wiecznego ciała w Kabale, ma się na myśli pragnienie, które pracuje na obdarzanie. Dlatego sens życia nie znajduje się w ramach naszego świata, a właśnie w osiągnięciu tego wiecznego ciała, to znaczy pragnienia obdarzania, kiedy człowiek staje się podobny do Stwórcy i wchodzi z Nim w kontakt, a następnie we wzajemną fuzję.

Z lekcji w języku rosyjskim, 28.01.2018

Kategorie: Dusza i ciało, Sens życia

Określono: Izrael nie będzie godny wyzwolenia bez osiągnięcia zjednoczenia w całość. Dlatego konieczne jest dążenie do jedności, uświadomienie sobie niemożliwości tego, poczucie wygnania w egoizm, rozpacz, krzyk do Stwórcy – i zbawienie od egoizmu podczas zupełnej ciemności!

Zwyczaj trzymania macot w ukrytej formie, w paczce: w noc ucieczki z Egiptu, egoizmu, świeciło wielkie wyższe światło. Ale egoizm nie wzbudził się. Dlatego wyjście z Egiptu jest uważane za cud. Ponieważ było ukryte przed obcymi, egoizmem.

Na początku, będąc w Egipcie, w egoizmie, odczuwano go, jako przynoszący dobro i dlatego nikt nie czuł się jak niewolnik. Ale umiera Faraon, wielkość egoizmu w ich oczach, wtedy uświadomiono sobie, że są w jego niewoli, zakrzyczeli – i otrzymali wyzwolenie i możliwość połącznia się.

W Pesach istnieje zwyczaj niejedzenia u innych, dlatego że jest absolutny zakaz korzystania z egoizmu – chamec. Dlatego każdy może odpowiadać tylko za siebie. Przecież to zależy od wrażliwości egoizmu w sobie!

Światło Pesach jest w stanie podnieść do poziomu obdarzania (emuna, wiara) tego, kto jest gotowy napełnić światłem obdarzania całe serce (pragnienia). Po otrzymaniu właściwości obdarzania, czujesz się znajdującym się przed Stwórcą. Czując Jego wielkość, jesteś w stanie osiągnąć miłość do Stwórcy w dwóch sercach-pragnieniach.

Skąd się bierze wielkie pragnienie otrzymania przygotowanego przez Stwórcę poznania (światła)? – Zejściem w egoizm (Egipt, miłość do siebie), równym przygotowanemu przez Stwórcę światłu.  A następnie wychodząc z egoizmu, otrzymuje się światło – odkrycie Stwórcy, właściwości obdarzania i miłości.

Jest powiedziane: „Wypełnianie Przykazań jest możliwe tylko w ziemi Izraela”. Ma się tu na myśli, że wypełnianie Przykazań dokonuje się naprawą intencji w każdym pragnieniu (racon, erec, ziemia) do miłości i obdarzania (Izrael, Jaszar-El, prosto do Stwórcy).

Midrasz Tanhuma: Bojący się Stwórcy, ale pracownicy Faraona, nie pozwalają wyjść z Egiptu. Wypełniają przykazania dla siebie. Strzeż się ich, ponieważ zewnętrznie jakby pracują dla Stwórcy, ale są niewolnikami Faraona, egoizmu. Zgubna jest ich społeczność dla tych, którzy chcą wydostać się z egoizmu, z Egiptu.

Wszystkie problemy na świecie są po to, aby popychać nas do połączenia. Żydzi szybko się rozwijali korzystając z Kabały. Ale zatrzymali się przed oswojeniem właściwości obdarzania i miłości. Następnie zaczęli mieszać swój egoizm, co podzieliło ludzi na 2 obozy i doprowadziło do zniszczenia 1 i 2 Świątyń.

Wszyscy w grupie mają jeden cel: w centrum naszej jedności odkryć Stwórcę w podobieństwie naszych i Jego właściwości. Odpowiadamy Mu intencją. Jak tylko udaje nam się połączyć z tą intencją – On natychmiast się odkrywa. Nazywa się to narodzinami duszy.

W książce TES, w 1 części: Jaki jest związek między naszą pracą na tym krótkim świecie a otrzymaniem wiecznej nagrody? Przecież od otrzymywania pozostaje wstyd? Moja odpowiedź: Praca na tym świecie powinna doprowadzić człowieka do wyższego świata, połączenia ze Stwórcą. Pozostałe nasze wysiłki nie mają żadnego znaczenia!

Pesach jest początkiem rozwoju człowieka ze stadium zwierzęcia. Cała różnica między człowiekiem a zwierzęciem polega na dążeniu do podobieństwa do Stwórcy. Tym się różni pracownik Stwórcy od innych. A początek dążenia jest w odkryciu w sobie braku tego dążenia, odkrycia egoizmu.

W noc, w Pesach nie robimy posiłków ku pamięci wyjścia naszych przodków z Egiptu, a w nadziei na nasze rychłe wyzwolenie z niewoli Faraona-egoizmu, który panuje w nas nad wszystkim, a my mamy nadzieję na ucieczkę, wyobrażamy sobie siebie zbawionymi od niego.

Maror (gorzkie warzywa/zielenina) spożywa się w Pesach z Macą ku pamięci o tym, że zrobiły życie gorzkim z powodu pytań; „Kto?” i „Co?”. Dlatego, że te pytania są w wiedzy, są racjonalne, a jeśli iść powyżej wiedzy, w obdarzaniu, to nie ma pytań i nie ma goryczy, a słodycz w świetle Hasadim.

Jest powiedziane, że w Egipcie wszystkie ryby umarły, ale żyły u Jehudim, u Izraela. Ryba, dag, od słowa daaga, troska. Troska myślącego o sobie jest martwa, a troska dbającego o ichud (jedność) i Israel (dążący do Stwórcy) jest żywa, pełna światła Hasadim.

@Michael Laitman

Kategorie: Myśli na Twitterze, Praca duchowa, Święta i specjalne daty

  Pytanie: Jakie są trzy podstawowe prawa metody Kabały?

Odpowiedź: Pierwsza reguła: istnieje jedna wyższa siła natury, która nazywa się „Stwórca „. Nie przypisujemy jej żadnych specjalnych właściwości oprócz tego, że jest to jedna powszechna siła, która zawiera w sobie wszystko, co istnieje w stworzeniu.

Druga reguła: wyższa siła stworzyła nieożywiony, roślinny, zwierzęcy i ludzki poziomy natury, które są automatycznie przez nią zarządzane, bez żadnej możliwości wolnej woli.

Przy tym człowiekiem nazywa się tę część natury, która może świadomie, samodzielnie reagować na jej sygnały. Człowiek – w języku hebrajskim „Adam” (od słowa „podobny”), to znaczy podobny do Stwórcy.

Podobnie jak Stwórca/wyższa siła posiada swoją wolność działania, tak również człowiek, który podniósł się ponad swoją naturę posiada możliwość samodzielnego postępowania, działania ponad własną naturą.

Trzecia reguła: w wyniku specjalnych działań i ćwiczeń, każdy może osiągnąć takie podobieństwo do Stwórcy, że będzie miał tak samo jak On możliwość swobodnego działania.

Z lekcji w języku rosyjskim, 04.02.2018

Kategorie: KABAŁA, Struktura Wszechświata

 Pytanie: Czym jest „ja” człowieka, który odczuwa własne istnienie?

Odpowiedź: To tylko mały egoizm. Zmieniając go, odczujemy w nim nie tylko właściwość otrzymywania, ale także właściwość obdarzania. W naprawionym na obdarzanie egoizmie zaczniemy odczuwać to, co naprawdę istnieje poza nami.

Teraz czujemy i analizujemy tylko to, co dostaje się do naszych narządów zmysłów: wzrok, słuch, smak, zapach, dotyk. A gdybyśmy mieli dodatkowe narządy zmysłów, czulibyśmy znacznie więcej – nie tak, jak to wchodzi i adaptuje się w nas, ale jak to istnieje poza nami – obiektywnie. To właśnie nazywa się percepcją duchową.

Z lekcji w języku rosyjskim, 10.12.2017

Kategorie: Postrzeganie rzeczywistości

 Pytanie: Co powinno być pierwsze: znajomość Tory, czy studiowanie Kabały? Czy poprzez Kabałę możemy właściwie zrozumieć Torę i odkryć światło, które w niej jest?

Odpowiedź: Tora i Kabała są jednym i tym samym. Tora – to światło, które przychodzi z góry po to, by naprawić nasz egoizm.

A Kabała jest już metodą pracy ze światłem, wyjaśniającą, w jaki sposób prawidłowo otrzymać odkrycie Stwórcy. Jak pisze Baal HaSulam w artykule „Istota nauki Kabały”, Kabała – to metoda odkrycia Stwórcy.

Z lekcji w języku rosyjskim, 21.01.2018

Kategorie: KABAŁA, Tora

  Pytanie: Co osobiście Pan czuje, gdy z hałaśliwego miasta dociera Pan na pustynię?

Odpowiedź: Możesz znaleźć się w tajdze rozciągającej się na tysiące kilometrów we wszystkich kierunkach, gdzie wokół ciebie są tylko drzewa, lub w bezkresnej dolinie. Ale pustynia – jest to najbardziej naturalne i wyraziste miejsce dla człowieka szukającego odpowiedzi na pytanie o sens życia.

Wszakże na pustyni „ziemia” (erec) – co oznacza pragnienie (racon) – jest niepokryta niczym i niezamaskowana przez trawę lub drzewa. Pustynia – to proste, otwarte egoistyczne pragnienie w takiej formie, w jakiej ono jest, i to jest oczywiste, że z niego nic nie może wyrosnąć.

Kiedy widzę taką pustynię, czerpię z niej dużo siły i ufności, że właśnie stąd możemy się podnieść. To inspiruje do poszukiwania rozwiązania, do celu. Podczas, gdy wszystkie powłoki na powierzchni ziemi ukrywają przed nami prawdę, ukrywając pod sobą ziemię, nasze egoistyczne pragnienie, które nie wydaje żadnych owoców. Dlatego pustynia mówi znacznie więcej człowiekowi.

Pytanie: Co oznacza egoistyczne pragnienie?

Odpowiedź: Jest to pragnienie, aby otrzymać wszystko dla siebie, niezdolne z kimkolwiek pozostawać w związku, aby komukolwiek dać życie i od kogokolwiek otrzymać życie. To znaczy, takie pragnienie jest całkowicie martwe. Pragnienie człowieka, by się rozkoszować jest tak bardzo w sobie zamknięte, że może tylko utrzymywać się w tak całkowicie wysuszonym stanie. Ono nie pozwala, by cokolwiek żywego na nim wyrosło.

Jest to bardzo ważny punkt uświadomienia, który umożliwia rozpoczęcie głębokiego poszukiwania źródła swojego życia, jego przyczyny. Dlaczego istnieje, w jakim celu, kto mnie stworzył? – Pustynia w istocie zwykle popycha człowieka do takich globalnych pytań.

Bardzo lubię przebywać na pustyni, przecież tam wszystko staje się otwarte. Byłem na różnych pustyniach: w Turkmenistanie, w Arizonie, ale na izraelskiej pustyni jest to odczuwane najsilniej – w niej jest ogromna siła. Jest to według rozmiarów mała pustynia, ale ona jest bardzo potężna.

Z rozmowy o nowym życiu, 28.11.2017

Kategorie: Praca duchowa

  Pytanie: Jak się nie pomylić i zrozumieć, że zwracasz się do Stwórcy? Czy jest jakaś weryfikacja?

Odpowiedź: Nie. Zwracaj się jak chcesz, popełniaj błędy, najważniejsze, abyś cały czas był z Nim w połączeniu.

Rób, co chcesz, ale nie przerywaj z Nim połączenia. Najważniejsze, aby dialog miał cały czas miejsce.

Z lekcji w języku rosyjskim, 21.01.2018

Kategorie: Praca duchowa

Na początku odkrywam wielkość Stwórcy, nie odczuwając Go, ale czując Jego władzę nad moimi problemami. W rezultacie dążę do działań obdarzania. A kiedy przyzwyczajam się do nich, odkrywa się Stwórca.

I tak: najpierw odkrywamy wielkość Stwórcy, a następnie Jego samego.

Działamy, JAKBYŚMY chcieli się połączyć. Nasze wysiłki wywołują O“M (Or makif) i zaczynamy siebie odczuwać jak jeden system. W nim stopniowo odkrywa się Stwórca. A siebie odkrywamy jako żywy organizm Stwórcy.

Jesteśmy częściami wspólnej duszy, którą On napełnia.

@Michael Laitman

Kategorie: Myśli na Twitterze, Praca duchowa

 Pytanie: Jaka jest przyczyna mechanicznego rozwoju ludzkości w trakcie dziesiątek tysięcy lat?

Odpowiedź: Nam tylko się wydaje, że to jest bardzo długi okres czasu. Wszechświat i cała nieożywiona, roślinna i zwierzęca natura rozwinęły się właśnie w celu, aby wyjaśnić różnice między światłem i ciemnością, najpierw na najniższym nieożywionym poziomie: w atomach, molekułach itd.

Następnie na roślinnym i zwięrzecym poziomie, we wszelkiego rodzaju biologicznych, zoologicznych komponentach natury. A następnie już na ludzkim poziomie naszego świata, nie tylko w fizjologii, ale także w psychologii człowieka.

I dopiero po tym wszystkim, człowiek może dążyć do tego, by stać się godny rozpoczęcia badań na duchowym poziomie.

Z lekcji w języku rosyjskim, 10.12.2017

Kategorie: Pytania&Odpowiedzi, Rozwój egoizmu