Pytanie: Powszechnie uważa się, że nie należy osądzać przyjaciela, dopóki nie znajdziesz się na jego miejscu. Czy tak jest w życiu?

Odpowiedź: Osądzasz przyjaciela, dlatego że widzisz w nim swoje negatywne cechy. A gdybyś był naprawiony, to widziałbyś w przyjacielu oblicze Stwórcy.

Dopóki nie zjednoczysz się z nim we wszystkich swoich właściwościach, nie osiągniesz jedności z nim, nie możesz twierdzić że rozumiesz kim on jest. A kiedy się zjednoczycie nie pozostanie już nic: ty i Stwórca będziecie jedną całością.

Pytanie: Wychodzi na to, że nie można sądzić ani przyjaciela, ani bliźniego, ani innego człowieka?

Odpowiedź: Nikogo. Dlatego że w rzeczywistości nie widzisz nikogo, tylko siebie.

Pytanie: Jeśli patrzę na innych i widzę w nich wady, to jak powinienem z tym pracować?

Odpowiedź: Nie możesz z tym pracować punktowo. Musisz generalnie pracować nad sobą i wtedy stopniowo zobaczysz, że zaczniesz odnosić się do świata jak do manifestacji Stwórcy, który pokazuje ci na otaczających cię dookoła ludziach, w czym jesteś jeszcze nie gotowy, aby być podobnym do Niego.

Z lekcji w języku rosyjskim, 03.12.2017

Kategorie: Postrzeganie rzeczywistości, Praca duchowa, Pytania&Odpowiedzi, Różne